Cefepime - ცეფეპიმი 1გ 1 ფლაკონი

ცეფეპიმი
ჩEFEPIME

საერთაშორისო დასახელება
ცეფეპიმი (ჩეფეპიმე)

წამლის ფორმა
სტერილური ფხვნილი კუნთში და ვენაში საინექციო ხსნარის მოსამზადებლად

შემადგენლობა
ერთი ფლაკონი შეიცავს 1 გ ცეფეპიმის ეკვივალენტურ ცეფეპიმის დიჰიდროქლორიდის მონოჰიდრატს.
დამხმარე ნივთიერება: L-არგინინი рН-ის 4,0-6,0 შესანარჩუნებლად.

აღწერილობა
თეთრი ან მოყვითალო ფერის ფხვნილი 

ფარმაკოლოგიური ჯგუფი
ანტიბიოტიკი, ცეფალოსპორინი

ათქ კოდი -  ჟ01DE01
ფარმაკოლოგიური მოქმედება
ფარმაკოდინამიკა
IV თაობის ცეფალოსპორინების ჯგუფის ანტიბიოტიკი. ახასიათებს ფართო სპექტრის მოქმედება გრამდადებითი და გრამუარყოფითი ბაქტერიების შტამების მიმართ, რომლებიც რეზისტენტულია  ამინოგლიკოზიდებისა და III თაობის ცეფალოსპორინებისადმი. ცეფეპიმი მდგრადია უმრავლესი β-ლაქტამაზას ჰიდროლიზისადმი, მცირედ აქვს გამოხატული მსგავსება β-ლაქტამაზას მიმართ და სრაფად აღწევს გრამუარყოფითი ბაქტერიების უჯრედებში.
ცეფეპიმი აქტიურია გრამდადებითი აერობული ბაქტერიებისადმი: Staphylococcus aureus (β-ლაქტამაზას მაპროდუცირებელი შტამების ჩათვლით), Staphylococcus epidermidis (β-ლაქტამაზას მაპროდუცირებელი შტამების ჩათვლით), Staphylococcus spp. სხვა შტამები (მათ შორის Staphylococcus hominis, Staphylococcus saprophyticus), Streptococcus pyogenes (A ჯგუფის სტრეპტოკოკები), Streptococcus agalactiae (B ჯგუფის სტრეპტოკოკები),Streptococcus pneumoniae (პენიცილინისადმი საშუალო მგრძნობელობის – მდკ 0.1-1 მკგ/მლ შტამების ჩათვლით), Streptococcus bovis (D ჯგუფის),  Streptococcus viridans, სხვა ბეტა-ჰემოლიზური სტრეპტოკოკები (ჩ,G,F ჯგუფის);
გრამუარყოფითი აერობული ბაქტერიები: Pseudomonas spp. (მათ შორის Pseudomonas aeruginosa, Pseudomonas putida, Pseudomonas stutzeri),  Escherichia coli, Klebsiella spp (მათ შორის Klebsiella pneumoniae, Klebsiella oxytoca, Klebsiella ozaenae), Enterobacter spp. (მათ შორის Enterobacter cloacae, Enterobacter aerogenes, Enterobacter agglomerans, Enterobacter sakazakii), Proteus spp. (მათ შორისProteus mirabilis, Proteus vulgaris), Acinetobacter calcoaceticus (ქვეტიპი Acinetobacter anitratus, Acinetobacter lwoffii), Aeromonas hydrophila, Capnocytophaga spp., Citrobacter spp. (მათ შორისCitrobacter diversus, Citrobacter freundii), Campylobacter jejuni, Gardnerella vaginalis, Haemophilus ducreyi, Haemophilus influenzae (მათ შორის β-ლაქტამაზას მაპროდუცირებელი შტამები),Haemophilus parainfluenzae, Hafnia alvei, Legionella spp., Morganella morganii, Moraxella catarrhalis (მათ შორის  β-ლაქტამაზას მაპროდუცირებელი შტამები), Neisseria gonorrhoeae (მათ შორის  β-ლაქტამაზას მაპროდუცირებელი შტამები),  Neisseria meningitidis, Providencia spp. (მათ შორის  Providencia rettgeri, Providencia stuartii), Salmonella spp., Serratia spp. (მათ შორის  Serratia marcescens, Serratia liquefaciens), Shigella spp., Yersinia enterocolitica; 
ანაერობული ბაქტერიები: Bacteroides spp. (მათ შორის  Bacteroides melaninogenicus, სხვა შტამები Bacteroides spp./პირის ღრუში/), Clostridium perfringens, Fusobacterium spp., Mobiluncus spp., Peptostreptococcus spp., Veillonella spp.
პრეპარატისადმი მდგრადია ზოგიერთი შტამი  Xanthomonas maltophilia (Pseudomonas maltophilia), Bacteroides fragilis, Clostridium difficile.
მეტაცილინისადმი მდგრადი ენტეროკოკებისა და სტაფილოკოკების უმრავლესი შტამი (მათ შორის Enterococcus faecalis) რეზისტენტულია ცეფალოსპორინებისადმიც, ცეფეპიმის ჩათვლით.

ფარმაკოკინეტიკა
ცეფეპიმის 500 მგ, 1გ, 2გ ვენაში შეყვანის შემთხვევაში სისხლის პლაზმაში ჩმახ შეადგენს 39.1 ± 3.5 მკგ/მლ, 81.7 ±5.1 მკგ/მლ და 163.9 ±25.3 მკგ/მლ.
კუნთში ინექციის შემდეგ ცეფეპიმი მთლიანად შეიწოვება. ცეფეპიმის 500 მგ, 1გ, 2გ კუნთში შეყვანის შემთხვევაში სისხლის პლაზმაში ჩმახ შეადგენს 13.9 ±3.4 მკგ/მლ, 29.6 ± 4.4 მკგ/მლ და 57.5±9.5 მკგ/მლ. თმახ შეადგენს 1.4±0.9 სთ, 1.6 ± 0.4 სთ, 1.5 ±0.4 სთ.
პლაზმის ცილებს უკავშირდება 19%-მდე და არ არის დამოკიდებული ცეფეპიმის კონცენტრაციაზე.
ცეფეპიმის თერაპიული კონცენტრაციები აღმოჩენილია შარდში, ნაღვლის წვენში, პერიტონეალურ სითხეში, დამწვრობის შედეგად წარმოქმნილი ბუშტუკებიშ შიგთავსში, ბრონქობის ლორწოვან სეკრეტში, წინამდებარე ჯირკვლის, აპენქსის და ნაღვლის ბუშტის ქსოვილებში. 
ცეფეპიმის ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს საშუალოდ 2 საათს. ძირითადად გამოიყოფა თირკმლების საშუალებით, გორგლოვანი ფილტრაციის გზით.

ჩვენება
პრეპარატისადმი მგრძნობიარე მიკროორგანიზმებით გამოწვეული ინფექციურ-ანთებითი დაავადებები:
- ქვედა სასუნთქი გზების ინფექციები (პმევმონიის და ბრონქიტის ჩათვლით)
- შარდგამომტანი გზების ინფექციები (როგორც გართულებული, მათ შორის პიელონეფრიტი, ასევე გაურთულებელი)
- კანისა და რბილი ქსოვილების ინფექციები
- ინტრააბდომინალური ინფექციები (პერიტონიტის და სანაღვლე გზების ინფექციების ჩათვლით)
- გინეკოლოგიური ინფექციები
- სეპტიცემია
- ნეიტროპენიული ცხელება (ემპირიული თერაპიის სახით)
- ბაქტერიული მენინგიტი ბავშვებში.
ღრუ ორგანოებზე ქირურგიული ოპერაციების დროს ინფექციების პროფილაქტიკა.

უკუჩვენება
მომატებული მგრძნობელობა ცეფეპიმისა და L-არგინინისადმი, ასევე – ცეფალოსპორინების, პენიცილინებისა და სხვა ბეტა-ლაქტამური ანტიბიოტიკების მიმართ. 

დოზირება და მიღების წესი
ცეფეპიმით მკურნალობის დაწყება დასაშვებია გამომწვევი მიკროორგანიზმის იდენტიფიკაციამდე.
დოზა და შეყვანის გზა დგინდება გამომწვევის მგრძნობელობის ინფექციის სიმძიმის, ასევე პაციენტის თირკმლის ფუნქციური მდგომარეობის გათვალისწინებით.
პრეპარატის ვენაში შეყვანა მისაღებია ავადმყოფებში მძიმე და სიცოცხლისათვის საშიში ინფექციებით.
მოზრდილებსა და 40 კგ-ზე მეტი წონის ბავშვებში, თირკმლის ნორმალური ფუნქციით პრეპარატი ინიშნება შემდეგი დოზით:

ქირურგიული ოპერაციის დროს, ინფექციების პროფილაქტიკის მიზნით, ოპერაციამდე 60 წთ-ით ადრე ინიშნება ცეფეპიმი 2გ ვენაში შესაყვანად 30 წთ-ის განმავლობაში. გადასხმის დამთავრების შემდეგ, დამატებით ინიშნება 500 მგ მეტრონიდაზოლი ინტრავენურად. მეტრონიდაზოლის ხსნარი და ცეფეპიმი არ უნდა შეიყვანონ ერთდროულად. მეტრონიდაზოლის შეყვანამდე საჭიროა საინფუზიო სისტემის გამორეცხვა.  
ხანრძლივი (12 საათზე მეტი) ქირურგიული ოპერაციების დროს, ცეფეპიმის პირველი დოზიდან 12 საათში, საჭიროა განმეორებით იგივე დოზის შეყვანა, შემდგომში მეტრონიდაზოლის შეყვანით.
ბავშვებში 2 თვის ასაკიდან პრეპარატის მაქსიმალურმა დოზამ არ უნდა გადააჭარბოს მოზრდილთა რეკომენდებულ დოზას. 40 კგ-მდე წონის ბავშვებში, შარდგამომტანი გზების გართულებული და გაურთულებელი ინფექციების (პიელონეფრიტის ჩათვლით), კანისა და რბილი ქსოვილების გაურთულებელი ინფექციების, პნევმონიის, ნეიტროპენიული ცხელების ემპირიული მკურნალობის დროს, პრეპარატის საშუალო დოზა შეადგენს 50 მგ/კგ ყოველ 12 საათში.
პაციენტებში ნეიტროპენიული ცხელებით და ბაქტერიული მენინგიტით, პრეპარატი ინიშნება 50 მგ/კგ ყოველ 8 საათში ერთხელ.
თერაპიის საშუალო ხანგრძლივობა შეადგენს 7-10 დღეს. მძიმე ინფექციების დროს შესაძლებელია უფრო ხანგრძლივი მკურნალობა.
პაციენტები, თირკმლის ფუნქციის უკმარისობით (კკ ნაკლები 30 მლ/წთ), საჭიროებენ პრეპარატის დოზის კორექციას. საწყისი დოზა ისეთივეა, როგორც თირკმლის ნორმალური ფუნქციის მქონე პაციენტებში, ხოლო შემანარჩუნებელი დოზა განისაზღვრება კრეატინინის კლირენსის (კკ) გათვალისწინებით.

ჰემოდიალიზის დროს, 3 საათის განმავლობაში, ორგანიზმიდან გამოიდევნება ცეფეპიმის მიღებული დოზის 68%. ამიტომ, თითოეული სეანსის დამთავრებისთანავე, საჭიროა ცეფეპიმის განმეორებითი დოზის შეყვანა, რომელიც საწყისი დოზის ტოლია. პაციენტებში, რომლებიც უწყვეტ ამბულატორიულ პერიტონეალურ დიალიზზე იმყოფებიან, ცეფეპიმი ინიშნება საშუალო რეკომენდებული დოზით – ყოველ 48 საათში 500 მგ, 1 გ ან 2 გ, ინფექციის სიმძიმიდან გამომდინარე.
ბავშვებში თირკმლის ფუნქციის დარღვევით, რეკომენდებულია დოზირების კორექცია ისეთივე სქემით, როგორც მოზრდილებშია მიღებული.  
ხსნარის მომზადებისა და შეყვანის წესები
ვენაში შესაყვანი ხსნარის მოსამზადებლად ფლაკონის შიგთავსი უნდა გაიხსნას 5 მლ ან 10 მლ საინექციო სტერილურ წყალში, 5% გლუკოზის ხსნარში ან 0,9% ნატრიუმის ქლორიდის ხსნარში ქვემოთ მოყვანილი ცხრილის მიხედვით.
ვენაში ნაკადით შეყვანის შემთხვევაში, პრეპარატი შეყავთ 3-5 წთ-ის განმავლობაში. სისტემით გადასხმის დროს მომზადებული ხსნარი დამატებით უნდა განზავდეს სხვა გამხსნელთან ერთად და გადაისხას არანაკლებ 30 წთ-ის განმავლობაში.
ცეფეპიმის ხსნარი, კონცენტრაციით 1-40 მგ/მლ, შეთავსებადია შემდეგ პარენტერალურ ხსნარებთან: 0,9% ნატრიუმის ქლორიდის ხსნარი, 5% ან 10% გლუკოზის ხსნარი, М/6 ნატრიუმის ლაქტატის ხსნარი, 5% გლუკოზისა და 0,9% ნატრიუმის ქლორიდის ხსნარი, რინგერის ლაქტატისა და 5% გლუკოზის ხსნარი.
კუნთში შესაყვანი ხსნარის მოსამზადებლად ფლაკონის შიგთავსი უნდა გაიხსნას სტერილურ საინექციო წყალში, 5% გლუკოზის ხსნარში ან 0,9% ნატრიუმის ქლორიდის საინექციო ხსნარში, ბაქტერიოსტატიკურ საინექციო წყალში პარაბენთან ან ბენზილის სპირთან, 0,5% ან 1% ლიდოკაინის ჰიდროქლორიდის ხსნარში.

შენახვის დროს, ფლაკონის შიგთავსი ფხვნილი ან ხსნარი შეიძლება გამუქდეს, თუმცა ეს არ მოქმედებს პრეპარატის აქტივობაზე.

უსაფრთხოების ზომები
გამომწვევი მიკროორგანიზმის იდენტიფიკაციისა და ცეფეპიმისადმი მგრძნობელობის დასადგენად საჭიროა შესაბამისი ტესტების ჩატარება.
აერობულ/ანაერობული შერეული ინფექციის რისკის შემთხვევაში, გამომწვევის იდენტიფიკაციამდე, დასაშვებია ცეფეპიმის დანიშვნა ანაერობებზე მოქმედ პრეპარატთან ერთად.
ცეფეპიმის შეყვანის დროს მძიმე ალერგიული რეაქციის განვითარების შემთხვევაში შესაძლებელია საჭირო გახდეს ვენაში გლუკოკორტიკოსტეროიდების, ანტიჰისტამინური საშუალებების, ვაზოპრესული პრეპარატების ვენაში შეყვანა, ფიზიოლოგიური ხსნარის გადასხმა და სუნთქვის ფუნქციის შემანარჩუნებელი ღონისძიებების ჩატარება.
ცეფეპიმით მკურნალობის ფონზე დიარეის გამოვლინებისას უნდა გაითვალისწინონ ფსევდომემბრანოზული კოლიტის განვითარების შესაძლებლობა. პრეპარატის მოხსნის შემდეგ, კოლიტის მქუბუქი ფორმა შესაძლებელია ალაგდეს დამოუკიდებლად, ხოლო ზომიერი და მძიმე ფორმების შემთხვევაში საჭირო გახდეს სპეციალური მკურნალობა.   
ცეფეპიმის გამოყენებისას (ისევე როგორც სხვა ანტიბიოტიკების დროს) შესაძლებელია სუპერინფექციის განვითარება, რაც პრეპარატის მოხსნას და შესაბამისი მკურნალობის დანიშვნას მოითხოვს.
ცეფეპიმთან ერთად (ისევე როგორც სხვა ბეტა-ლაქტამური ანტიბიოტიკების შემთხვევაში) მეტრონიდაზოლის, ვანკომიცინის, გენტამიცინის, ტობრამიცინის სულფატის და ნეტილმიცინის სულფატის ხსნარების გამოყენებისას შესაძლებელია მათ შორის ფარმაცევტული ურთიერთქმედება, ამიტომ აღნიშნული ხსნარები და ცეფეპიმი უნდა დაინიშნოს ცალ-ცალკე.
გამოყენება პედიატრიაში
პრეპარატის უსაფრთხოება ბავშვებსა და მოზრდილებში ერთნაირია.
პრეპარატის ეფექტურობა და უსაფრთხოება 2 თვემდე ასაკის ბავშვებში დადგენილი არ არის.
პრეპარატის გამოყენება რეკომენდებულია ბავშვებში 2 თვის ასაკიდან.

ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდი
ორსულობის დროს ცეფეპიმის უსაფრთხოების დამადასტურებელი კონტროლირებადი კვლევები არ ჩატარებულა. პრეპარატის გამოყენება დასაშვებია მხოლოდ ექიმის მეთვალყურეობის ქვეშ.
ცეფეპიმი მცირე დოზით გამოიყოფა დედის რძეში. ლაქტაციის (ძუძუთი კვების) პერიოდში პრეპარატის დანიშვნის პოტენციური სარგებელი დედისთვის უნდა აჭარბებდეს ჩვილ ბავშვზე უარყოფითი გავლენის რისკს.
ლაბორატორიულ ცხოველებზე ექპერიმენტულ კვლევებში გამოვლენილი არ არის ცეფეპიმის გავლენა რეპროდუქციულ ფუნქციაზე ან მისი ფეტოტოქსიკური მოქმედება.

დოზის გადაჭარბება
სიმპტომები: დოზის მნიშვნელოვანად გადაჭარბების შემთხვევაში აღწერილია ენცეფალოპათიის სიმპტომები.
მკურნალობა: დოზის მნიშვნელოვანად გადაჭარბების შემთხვევაში, განსაკუთრებით პაციენტებში თირკმლის ფუნქციის დარღვევით, ნაჩვენებია ჰემოდიალიზი.

ავტომობილისა და სხვა მექანიკური საშუალებების მართვაზე გავლენა
მონაცემები, ცეფეპიმის ავტომობილისა და სხვა მექანიკური საშუალებების მართვაზე გავლენის შესახებ, არ არსებობს. 

სხვა სამკურნალო საშუალებებთან ურთიერთქმედება
ინ ვიტრო დადგენილია სინერგიული მოქმედება ცეფეპიმსა და ამინოგლიკოზიდებს შორის.
ამინოგლიკოზიდებთან ერთად დანიშვნისას იზრდება ნეფროტოქსიკურობისა და ოტოტოქსიკურობის გამოვლინების რისკი.  

გვერდითი მოვლენები
საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: დიარეა; გულისრევა, ღებინება, კოლიტი (ფსევდომემბრანოზული კოლიტის ჩათვლით); მუცლის ტკივილი, შეკრულობა, გემოს შეცვლა.
ალერგიული რეაქციები: გამონაყარი; ქავილი, ჭინჭრის ციება, ანაფილაქსიური რეაქციები.
ცნს-ის და პერიფერიული ნერვული სისტემის მხრივ: თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა, პარესთეზიები, კრუნჩხვა.
დერმატოლოგიური რეაქციები: კანის სიწითლე, ბავშვებში ხშირია – გამონაყარი.
სისხლმბადი სისტემის მხრივ: ანემია.
ლაბორატორიული მაჩვენებლების მხრივ: ალანინტრასფერაზას და/ან ასპარტატტრანსფერაზას მატება; ტუტე ფოსფატაზას, საერთო ბილირუბინის, მატება, ეოზინოფილია, პროთრომბინის დროის ან თრომბოპლასტინის დროის გაზრდა; შარდოვანას აზოტის და/ან კრეატინინის დროებითი მატება, ტრანზიტორული თრომბოციტოპენია, ლეიკოპენია, ნეიტროპენია; დადებითი კუმბსის რეაქცია ჰემოლიზის გარეშე.
ადგილობრივი რეაქციები: ვენაში შეყვანისას – ფლებიტი, ანთება; კუნთში შეყვანისას ანთება ან ტკივილი.
სხვადასხვა: ტემპერატურის მატება, ვაგინიტი, ერითემა; ქოშინი, ციებ-ცხელება, გენიტალიების ქავილი, კანდიდოზი.
ცეფეპიმი ჩვეულებრივ კარგად გადაიტანება. გვერდითი მოვლენების გამოვლინების სიხშირე დაბალია. ყველაზე ხშირად ვლინდება სიმპტომები საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ და აკერგიული რეაქციები.
ცეფალოსპორინების ჯგუფის სხვა ანტიბიოტიკებთან ერთად გამოყენებისას: შესაძლებელია ჭინჭრის ციება, სტივენს-ჯონსონის სინდრომი, მრავლობითი ერითემა, ეპიდერმისის ტოქსიკური ნეკროლიზი, კოლიტი, თირკმლის ფუნქციის დარღვევა, ტოქსიკური ნეფროპათია, აპლასტიური ანემია, ჰემოლიზური ანემია, სისხლდენა, კრუნჩხვა, ღვიძლის ფუნქციის დარღვევა ქოლესტაზის ჩათვლით, შარდში ცრუდადებითი რეაქცია გლუკოზაზე.

გამოშვების ფორმა
სტერილური ფხვნილი კუნთში და ვენაში საინექციო ხსნარის მოსამზადებლად - ცეფეპიმი 1 გ, შუშის ფლაკონში, დახურული რეზინის საცობით, ალუმინის ჩაჩით და პლასტმასის თავსახურით. 
1 ფლაკონი ინსტრუქციასთან ერთად მოთავსებულია მუყაოს კოლოფში ან ჰოსპიტალური შეფუთვა - 50 ფლაკონი მოთავსებულია მუყაოს კოლოფში.

ვარგისობა 
ვარგისობის ვადა - 2 წელი.
პრეპარატი არ გამოიყენება შეფუთვაზე მითითებული ვარგისობის ვადის გასვლის შემდეგ.

შენახვის პირობები
ინახება არა უმეტეს 25°С ტემპერატურაზე, სინათლისაგან დაცულ ადგილზე.
ინახება ბავშვებისათვის ხელმიუწვდომელ ადგილზე.
მომზადებული ხსნარი ოთახის ტემპერატურაზე (250ჩ ტემპერატურამდე) შენახვისას ვარგისია 24 სთ-ის განმავლობაში, ხოლო მაცივარში შენახვისას (2-80ჩ ტემპერატურაზე) 7 დღის განმავლობაში.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები
ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი II, გაიცემა ფორმა №3 რეცეპტით.