Erythromycin - ერითრომიცინი 500მგ 30 ტაბლეტი

ერითრომიცინი - 500

ერითრომიცინის სტეარატი USP

ERYTHROMYCIN

შემადგენლობა: თითოეული 500 მგ აპკით შემოგარსული ტაბლეტი შეიცავს ერითრომიცინი 500 მგ, ერითრომიცინის სტეარატის USP სახით.

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი: მაკროლიდები

ფარმაკოლოგია:

ფარმაკოდინამიკური მახასიათებლები:

ერითრომიცინი ავლენს ანტიმიკრობულ მოქმედებას მგრძნობიარე ორგანიზმების 50S რიბოსომულ სუბერთეულთან კავშირით და თრგუნავს ცილის სინთეზს. როგორც წესი, ერითრომიცინი აქტიურია შემდეგი ორგანიზმების უმეტესი შტამების წინააღმდეგ, როგორც ინვიტრო, ასევე კლინიკურ ინფექციებში:

გრამ-დადებითი ბაქტერიები: Listeria monocytogenes, Corynebacterium diphtheriae (როგორც ანტიტოქსინის დამხმარე), Staphylococci spp, Streptococci spp (მათ შორის Enterococci).

გრამ-უარყოფითი ბაქტერიები: Haemophilus influenzae, Neisseria meningitidis, Neisseria gonorrhoeae, Legionella pneumophila, Moraxella (Branhamella) catarrhalis, Bordetella pertussis, Campylobacter spp.

მიკოპლაზმა: Mycoplasma pneumoniae, Ureaplasma urealyticum

სხვა ორგანიზმები: Treponema pallidum, Chlamydia spp, Clostridia spp, L-ფორმები, ტრაქომას და ვენერიული ლიმფოგრანულომას გამომწვევი აგენტები.

ფარმაკოკინეტიკური მახასიათებლები:

შეწოვა: კუჭ-ნაწლავში არასტაბილური გარემოს გამო ცვალებადი და არასაიმედოა; შეიძლება შემცირდეს საკვების არსებობისას (როგორც სტეარატი ან ფუძე). პლაზმაში კონცენტრაციის პიკი მიიღწევა 1-4 საათის შემდეგ.

განაწილება: ფართოდ ნაწილდება სხეულის ქსოვილებში და სითხეებში, ღვიძლში და ელენთაში (მაღალი კონცენტრაციებით), პოლიმორეფო - ბირთვოვან ლიმფოციტებში და მაკროფაგებში; კვეთს პლაცენტას (5-20% ნაყოფის პლაზმური კონცენტრაციები) და გადადის დედის რძეში. ცილებთან კავშირი: 70-75% (ფუძის სახით), 95% (პროპიონატის ეთერის სახით).

მეტაბოლიზმი: ღვიძლი (დემეთილაცია)

გამოყოფა: შარდის საშუალებით (პერორალური დოზის 2-5 %, ივ დოზის 12-15 %); 1.5-2.5 სთ (ნახევარგამოყოფის პერიოდი)

სამკურნალო ჩვენება:

ერითრომიცინის ტაბლეტი ძალიან ეფექტურია სხვადასხვა  კლინიკური ინფექციების მკურნალობის დროს, როგორიცაა:

1. ზედა სასუნთქი გზების ინფექციები: ტონზილიტი, პერიტონზილარული აბსცესი, ფარინგიტი, ლარინგიტი, სინუსიტი, გრიპისა და ზოგადი ციების მეორადი ინფექციები.

2. ქვედა სასუნთქი გზების ინფექციები: ტრაქეიტი, მწვავე და ქრონიკული ბრონქიტი, პნევმონია (წილობრივი პნევმონია, ბრონქოპნევმონია, პირველადი ატიპიური პნევმონია), ბრონქოექტაზი, ლეგიონერების დაავადება.

3. ყურის ინფექციები: შუა ყურის ოტიტი და გარეთა ოტიტი, მასტოიდიტი.

4. თვალის ინფექციები: ბლეფარიტი

5. პირის ღრუს ინფექციები: გინგივიტი, წყლულოვან საფარიანი ანგინა.

6. კანის და რბილი ქსოვილების ინფექციები: ფურუნკული და კარბუნკული, პარონქია, აბსცესი, ჩირქოვანი აკნე, იმპეტიგო, ცელულიტი, წითელი ქარი.  

7. კუჭ-ნაწლავის ინფექციები: ქოლეცისტიტი, სტაფილოკოკური ენტეროკოლიტი.

8. პროფილაქტიკა: წინა  საოპერაციო და ოპერაციის შემდგომი ტრავმა, წვა, რევმატიული ცხელება;

9. სხვა ინფექციები: ოსტეომიელიტი, ურეთრიტი, გონორეა, სიფილისი, ვენერიული ლიმფოგრანულომა, დიფტერია, პროსტატიტი, სკარლეტის ცხელება.

დოზა და მიღების წესი:

მოზრდილები:

ჩვეულებრივი დოზა არის 1-2 გ ყოველდღე გაყოფილი დოზებით. დოზის გაზრდა შესაძლებელია 4 გ-მდე დღეში ინფექციის სიმძიმის მიხედვით.

ბავშვებში:

ჩვეულებრივი დოზა არის 30-50 მგ/კგ დღეში. რთულ შემთხვევებში შესაძლებელია დოზის გაორმაგება.

უკუჩვენება

ერითრომიცინი უკუნაჩვენებია მის მიმართ ჰიპერგმრძნობელობის მქონე პაციენტებში.

განსაკუთრებული გაფრთხილება და გამოყენების სიფრთხილის ზომები:

ერითრომიცინი ძირითადად გამოიყოფა ღვიძლით, ამგვარად ანტიბიოტიკის მიღებისას საჭიროა სიფრთხილე ღვიძლის ფუნქციის დარღვევის მქონე პაციენტებში ან პარარელურად ჰეპატოტოქსიკური აგენტების მიღებისას. ღვიძლის ფუნქციის დარღვევა, მათ შორის ღვიძლის ფერმენტების მომატება  და / ან ქოლესტაზური ჰეპატიტი, სიყვითლით ან მის გარეშე, გამოვლინდა იშვიათად ერითრომიცინის მიღებისას.

ერითრომიცინი ვერ აღწევს ნაყოფში ადეკვატური კონცენტრაციით რომ მოახდინოს თანდაყოლილი სიფილისის პრევენცია. ჩვილებში რომელთა დედები ორსულობის პერიოდში პერორალური გზით იღებდნენ ერითრომიცინს ადრეული სიფილისის მკურნალობის მიზნით, მკურნალობა უნდა ჩატარდეს შესაბამისი პენიცილინის რეჟიმით. აღნიშნულია რომ ერითრომიცინმა შეიძლება გააძლიეროს სისუსტე პაციენტებში მიასთენია გრავისით. 

ერითრომიცინი აფერხებს შარდით გამოყოფილი კატექოლამინების ფლუორომეტრიულ განსაზღვრას.

როგორც სხვა ფართო სპექტრის ანტიბიოტიკების შემთხვევაში, ერითრომიცინის მიღებისას იშვიათად აღინიშნა ფსევდომემბრანული კოლიტი.

ჩონჩხის კუნთების მწვავე ნეკროზი თირკმლის უკმარისობით ან მის გარეშე აღინიშნა მძიმედ დაავადებულ პაციენტებში, რომლებიც ერითრომიცინთან ერთად იღებდნენ ლოვასტატინს.

გვერდითი მოვლენები:

შეიძლება გამოვლინდეს გულისრევა, ღებინება და დიარეა. გრამ-უარყოფითი ბაქტერიები, მათ შორის Coliform bacilli, არ ახდენს გავლენას ნაწლავებზე პერორალურად მიღების შემდეგ. ამ ბაქტერიით შეიძლება გამოვლინდეს სუპერინფექცია ან სოკო. ასევე შესაძლებელია გამოვლინდეს ფსევდომემბრანული კოლიტი.

ერითრომიცინთან შესაძლებელია გამოვლინდეს სენსიბილიზაცია. ჰიპერმგრძნობელობითი რეაქციები მოიცავს: ცხელება, ეოზინოფილია და გამონაყარი კანზე, რომელთაგან თითოეული შეიძლება გამოვლინდეს ცალკე ან კომბინაციაში. ყველაზე ძლიერი ალერგიული რეაქცია არის ქოლესტატიკური ჰეპატიტი. მისთვის დამახასიათებელია გულისრევა, ღებინება, კრუნჩხვები, ხშირად მწვავე ქოლეცისტიტის ტკივილის იმიტაცია. ამ სიმპტომებს მალევე მოჰყვება სიყვითლე, ცხელება, ლეიკოციტოზი, ეოზინოფილია და პლაზმაში ტრანსამინაზას და ბილირუბინის კონცენტრაციის გაზრდა; ქოლეცისტოგრამა უარყოფითია. სინდრომი ჰგავს ნაღვლის მწვავე ქოლეცისტიტს პანკრეატიტს ობსტუქციას ან ვირუსულ ჰეპატიტს.

შესაძლოა გამოვლინდეს ანაფილაქსია. ერითრომიცინის დიდი დოზების მიღებისას შეიძლება გამოვლინდეს  შექცევადი სმენის დაკარგვა, განსაკუთრებით თირკმლის უკმარისობის მქონე პაციენტებში.

ერითრომიცინი სიფრთხილით უნდა გამოიყენოთ ღვიძლის უკმარისობის მქონე პაციენტებში. მისი მიღება არ შეიძლება ქლორამფენიკალთან ან თიამფენიკოლთან ერთად. ერითრომიცინის გამოყენება პაციენტებში რომლებიც იღებენ თეოფილინს, შეიძლება უკავშირდებოდეს შრატში თეოფილინის დონის გაზრდას და თეოფილინით პოტენციურ ტოქსიურობას. პაციენტები უნდა დააკვირდნენ პროთრომბინის დროს (განსაკუთრებით ხანდაზმული პაციენტები), როდესაც კუმარინის ტიპის ანტიკოაგულანტებით მკურნალობის დროს იღებენ ერითრომიცინს.  ერითრომიცინმა შეიძლება გააძლიეროს კარბამაზეპინის, კორტიკოსტეროიდების და დიგოქსინის ეფექტი. პაციენტები რომლებიც ღებულობენ ერითრომიცინს, შრატში შეიძლება გამოვლინდეს გლუტამიკოქსალაცეტური ტრანსამინაზას ცრუ ზრდა.

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო პროდუქტებთან და სხა ფორმის ურთიერთქმედება

სიმვასტატინის, ტოლტეროდინის, მიზოლასტინის, ამისულპრიდის, ტერფენადინის ან ასტემიზოლის ერითრომიცინთან ერთდროულად მიღებამ შესაძლოა გამოიწვიოს კარდიოტოქსიურობის რისკის გაზრდა. უკუნაჩვენებია  ერითრომიცინის მიღება სიმვასტატინთან, ტოლტეროდინთან, მიზოლასტინთან, ამისულპრიდთან, ასტემიზოლთან ან ტერფენადინთან ერთად.

ტერფენადინის და ასტემიზოლის მეტაბოლიზმი  მნიშვნელოვნად იცვლება როდესაც მიიღება ერითრომიცინთან ერთად. იშვიათად გამოვლინდა გულ-სისხლძარღვთა სერიოზული მოვლენები, მათ შორის პარკუჭების ციმციმი,    სხვა პარკუჭოვანი არითმიები და გულის შეტევა. ტერფენადინის/ერითრომიცინის კომბინაციისას აღინიშნა სიკვდილი. აღინიშნა ცისაპრიდის დონის გაზრდა პაციენტებში რომლებიც ერთდროულად იღებდნენ ერითრომიცინს და ცისაპრიდს. ამან შესაძლოა გამოიწვიოს QT ინტერვალის გახანგრძლივება და გულის არითმია, მათ შორის პარკუჭოვანი ტაქიკარდია, პარკუჭოვანი ფიბრილაცია და პარკუჭების ციმციმი.

პიმოზიდის და კლარითრომიცინის, სხვა მაკროლიდური ანტიბიოტიკების  ერთდროულად მიღებისას  გამოვლინდა მსგავსი ეფექტები.

ერითრომიცინის და ერგოტამინის ან დიჰიდროერგოტამინის ერთდოულმა გამოყენებამ ზოგიერთ პაციენტში შესაძლოა გამოიწვიოს ერგოტ ტოქსიკურობა, რაც ხასიათდება მწვავე პერიფერიული ვაზოსპაზმით და დიზესთეზიით.

პრეპარატები რომლებიც მეტაბოლიზდებიან ციტოქრომ P450 სისტემით, შესაძლოა გამოვლინდეს  შრატში კონცენტრაციის გაზრდა როდესაც მიიღება ერითრომიცინთან ერთად: ალფენტანილი, ასტემიზოლი, ბრომოკრიპტინი, კარბამაზეპინი, ციკლოსპორინი, დიგოქსინი, დიჰიდროერგოტამინი, დისოპირამიდი, ერგოტამინი, ჰექსობარბიტონი, მიდაზოლამი, ფენიტოინი, ქუინიდინი, ტაკროლიმუსი, ტერფენადინი, თეოფილინი, ტრიაზოლამი, ვალპროატი და ვარფარინი. საჭიროა შესაბამისი დაკვირვება და დოზის კორექცია საჭიროებისამებრ.

ერითრომიცინი ამცირებს  ზოპიკლონის კლირენსს და ამგვარად შეიძლება გაიზარდოს ამ პრეპარატის ფარმაკოდინამიკური გავლენა.  

როდესაც ერითრომიცინი მიიღება პერორალურად თეოფილინთან ერთად, ასევე შესაძლოა აღინიშნოს ერითრომიცინის მნიშვნელოვანი შემცირება შრატის კონცენტრაციაში. შემცირებამ შეიძლება გამოიწვიოს ერითრომიცინის ქვეთერაპიული კონცენტრაციები.

ორსულობა და ლაქტაცია

ორსულობა:

ორსულ ქალებში ერითრომიცინის მიღებისას არ არსებობს ადეკვატური და კარგად კონტროლირებული კვლევები. ამ პრეპარატის გამოყენება ორსულობის დროს რეკომენდებულია მხოლოდ აუცილებელი საჭიროების შემთხვევაში.  

ლაქტაცია:

ერითრომიცინი გამოიყოფა დედის რძეში, ამიტომ საჭიროა სიფრთხილის გამოჩენა როდესაც ერითრომიცინი მიიღება მეძუძურ დედებში.

ჭარბი დოზა

სიმპტომები:  სმენის დაკარგვა, ძლიერი გულისრევა, ღებინება და დიარეა.

მკურნალობა: კუჭის ამორეცხვა, ზოგადი მხარდამჭერი ზომები.

500 მგ ტაბლეტების პრეზენტაცია: ტაბლეტი, 5 ტაბლეტი თითოეულ ბლისტერზე და 6 ბლისტერი გამოყენების ინსტრუქციასთან ერთად მუყაოს კოლოფში.  

შენახვის პირობები: შინახეთ არაუმეტეს 30°C ტემპერატურაზე, სინათლისაგან დაცულ მშრალ ადგილას.  არ გამოიყენოთ პრეპარატი ვარგისიანობის ვადის ამოწურვის შემდეგ. შეინახეთ ბავშვებისაგან მიუწვდომელ ადგილას.

გაცემის წესი:

ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი II, გაიცემა ფორმა N3 რეცეპტით.