Votrient - ვოტრიენტი 400მგ 30 ტაბლეტი

ვოტრიენტი

ანტინეოპლასტიკური აგენტები - პროტეინ კინაზას ინჰიბიტორი

აღწერა და შემადგენლობა
ფარმაცევტული ფორმ(ებ)ი

აპკით შემოგარსული ტაბლეტი

აქტიური ნივთიერებ(ებ)ა

თითოეული 200მგ ტაბლეტი შეიცავს 216.7 მგ პაზოპანიბის ჰიდროქლორიდს, რაც 200მგ თავისუფალი პაზოპანიბის ექვივალენტურია.

თითოეული 400მგ ტაბლეტი შეიცავს 433 მგ პაზოპანიბის ჰიდროქლორიდს, რაც 400მგ თავისუფალი პაზოპანიბის ექვივალენტურია.

დამხმარე ნივთიერებები

ტაბლეტის გული

მაგნიუმის სტეარატი;

მიკროკრისტალინის ცელულოზა;

პოვიდონი (K30);

ნატრიუმის სახამებლის გლიკოლატი

ტაბლეტის გარსი

US 200 მგ (ოპადრი ნაცრისფერი);

ჰიპრომელოზა;

რკინის ოქსიდი შავი (E172);

მაკროგოლი / PEG 400;

პოლისორბატი 80;

ტიტანის დიოქსიდი (E171)

200 მგ (ოპადრი ვარდისფერი):

ჰიპრომელოზა;

რკინის ოქსიდი წითელი (E172);

მაკროგოლი / PEG 400;

პოლისორბატი 80;

ტიტანის დიოქსიდი (E171)

400 მგ (ოპადრი თეთრი):

ჰიპრომელოზა;

მაკროგოლი / PEG 400;

პოლისორბატი 80;

ტიტანის დიოქსიდი (E171)

ჩვენებები
თირკმლის უჯრედოვანი კარცინომა (RCC)
ვოტრიენტი ნაჩვენებია თირკმლის გავრცელებული ან/და მეტასტაზური უჯრედოვანი კარცინომის სამკურნალოდ (RCC). 
რბილი ქსოვილების სარკომა (STS)
ვოტრიენტი ნაჩვენებია პაციენტების სამკურნალოდ რბილი ქსოვილების სარკომით (STS), რომლებსაც ადრე ჩატარებული აქვთ ქიმიოთერაპია. 
III ფაზის პოპულაციის კლევებმა გამორიცხა პაციენტები გასტროინტესტინური სტრომის სიმსივნით (GIST) ან ადიპოციტური STS-თი. 

დოზირების რეჟიმი და მიღების წესები

დოზირების რეჟიმი

ზოგადი სამიზნე პოპულაცია
ვოტრიენტი რეკომენდებული დოზა არის 800მგ პერორალურად დღეში ერთხელ (იხილეთ მიღების წესები). 

დოზის მოდიფიკაცია
დოზის მოდიფიკაცია, მისი გაზრდა ან შემცირება უნდა მოხდეს 200მგ-ით, თანდათან ინდივიდუალური ტოლერანტობის მიხედვით, გვერდითი რეაქციების სამართავად. ვოტრიენტის დღიურმა დოზამ არ უნდა გადააჭარბოს 800მგ-ს. 

სპეციალური პოპულაციები

პედიატრიული პაციენტები (18 წლამდე)

ბავშვებში ვოტრიენტის უსაფრთხოება და ეფექტურობა დადგენილი არ არის. (იხილეთ პარაგრაფები "გაფრთხილებები და სიფრთხილის ზომები"  და "არაკლინიკური უსაფრთხოების მონაცემები").

გერიატრიული პაციენტები (65 წელზე ზევით)

65 წელზე უფროსი ასაკის პაციენტებში დოზის ან მიღების სიხშირის ცვლილება აუცილებელი არ არის.
თირკმლის უკმარისობა
მოსალოდნელი არ არის თირკმლის უკმარისობის კლინიკურად მნიშვნელოვანი გავლენა ვოტრიენტის ფარმაკოკინეტიკაზე, პაზოპანიბის და მეტაბოლიტების დაბალი თირკმლისმიერი ექსკრეციის გამო (იხილეთ პარაგრაფი - "კლინიკური ფარმაკოლოგია", ფარმაკოკინეტიკა, ელიმინაცია). მოსალოდნელი არ არის თირკმლის უკმარისობის გავლენა პაზოპანიბის ზემოქმედებაზე და დოზის ცვლილება რეკომენდებული არ არის პაციენტებში, კრეატინინის კლირენსით ≥30მლ/წთ. პაციენტებში, რომლებსაც აღენიშნებათ თირკმლის მწვავე უკმარისობა

ან რომლებიც იტარებენ ჰემოდიალიზს ან პერიტონეალურ დიალიზს ვოტრიენტის გამოყენების გამოცდილება არ არსებობს. აქედან გამომდინარე, ამ პაციენტებში ვოტრიენტის გამოყენება რეკომენდებული არ არის.

ღვიძლის უკმარისობა
ვოტრიენტის უსაფრთხოება და ფარმაკოკინეტიკა, პაციენტებში, ღვიძლის არსებული უკმარისობით, სრულად დადგენილი არ არის (იხილეთ პარაგრაფი "გაფრთხილებები და სიფრთხილის ზომები").

პაციენტებში ღვიძლის მსუბუქი უკმარისობით, რაც განსაზღვრულია ალანინამინოტრანსფერაზით (ALT) და ბილირუბინით, დოზის ცვლიება საჭირო არ არის (იხილეთ პარაგრაფი  "კლინიკური ფარმაკოლოგია").
პაციენტებში, ღვიძლის ზომიერი უკმარისობით, ვოტრიენტის დოზა უნდა შემცირდეს დღეში 200მგ-მდე (იხილეთ პარაგრაფი „კლინიკური ფარმაკოლოგია“). 
არ არსებობს საკმარისი მონაცემები პაციენტებში ღვიძლის მწვავე უკმარისობით (საერთო ბილირუბინი >3 X ULN [X ULN], ALT-ს მაჩვენებლის მიუხედავად); აქედან გამომდინარე, ამგვარ პაციენტებში ვოტრიენტის გამოყენება რეკომენდებული არ არის. 

მიღების წესი

ვოტრიენტის მიღება უნდა მოხდეს საკვების გარეშე (ჭამამდე სულ მცირე ერთი საათით ადრე ან ჭამიდან ორი საათის შემდეგ) (იხილეთ პარაგრაფები „ურთიერთმოქმედებები“ და „კლინიკური ფარმაკოლოგია“). ვოტრიენტის მიღება უნდა მოხდეს მთლიან მდგომარეობაში, ტაბლეტის გატეხვის ან დაფშვნის გარეშე (იხილეთ პარაგრაფი „კლინიკური ფარმაკოლოგია, ფარმაკოკინეტიკა“). დოზის გამოტოვების შემთხვევაში, აღარ მიიღოთ ის, თუ შემდეგი დოზის მიღებამდე დარჩენილია 12 საათზე ნაკლები.

უკუჩვენებები

არ არის.

გაფრთხილებები და სიფრთხილის ზომები
ღვიძლის ეფექტები: ვოტრიენტის გამოყენების დროს აღწერილია ღვიძლის უკმარისობის შემთხვევები (ფატალურის ჩათვლით). ვოტრიენტის კლინიკურ კვლევებში აღინიშნა შრატში ტრანსამინაზების (ALT, [AST]) ან ბილირუბინის მომატება (იხილეთ პარაგრაფი "გვერდითი რეაქციები"). შემთხვევათა უმრავლესობაში აღინიშნა ALT და AST-ის მომატების იზოლირებული შემთხვევები, ტუტე-ფოსფატაზას ან ბილირუბინის თანხმლები მომატების გარეშე. 60 წელზე მეტი ასაკის პაციენტები შესაძლოა ALT >3 X ULN-ს უფრო მაღალი რისკის ქვეშ იყვნენ. პაციენტები, რომლებსაც აღენიშნებათ HLA-B*57:01 ალელმორფი, ასევე შეიძლება ვოტრიენტთან დაკავშირებული ALT-ის მომატების გაზრდილი რისკის ქვეშ იყვნენ. ღვიძლის ფუნქციის მონიტორინგი საჭიროა ყველა იმ სუბიექტში, რომლებიც ვოტრიენტს იღებენ, გენოტიპის ან ასაკის მიუხედავად (იხილეთ პარაგრაფი "კლინიკური ფარმაკოლოგია"). ტრანსამინაზების მომატების შემთხვევათა უმრავლესობა (90%) აღინიშნა პირველი 18 კვირის განმავლობაში. ხარისხები დაფუძნებულია კიბოს ნაციონალური ინსტიტუტის გვერდითი მოვლენების ზოგადი ტერმინოლოგიური კრიტერიუმებზე,  ვერსია 3 (NCI CTCAE). 
ვოტრიენტით მკურანლობის დაწყებამდე მინიმუმ 3, 5, 7, და 9 კვირაში ერთხელ საჭიროა შრატში ღვიძლის ტესტები. ამის შემდგომ, მკურნალობის მე- 3 და მე-4 თვეზე და კლინიკური ჩვენების მიხედვით, 4 თვის შემდეგ საჭიროა ღვიძლის დამატებითი პერიოდული ტესტების ჩატარება.

შემდეგი გაიდლაინები მოწოდებულია პაციენტებისთვის, რომლებშიც საერთო ბილირუბინის საწყისი დონე არის ≤1.5 X ULN და AST და ALT≤ 2 X ULN.

• პაციენტებში ALT იზოლირებული მომატებით 3 X ULN და ≤8 X ULN შორის შეიძლება გაგრძელდეს ვოტრიენტის მიღება ღვიძლის ფუნქციის ყოველკვირეული მონიტორინგით, სანამ ALT დონე არ დაუბრუნდება 1 ხარისხს (NCI CTCAE).
• პაციენტებში ALT მომატებით > 8 X ULN ვოტრიენტის მიღება უნდა შეწყდეს, სანამ არ დაუბრუნდება 1 ხარისხს (NCI CTCAE). თუ ვოტრიენტის ხელახლა მიღების სარგებელი აღემატება ჰეპატოტოქსიკურობის რისკს, ვოტრიენტის მიღება უნდა გაგრძელდეს შემცირებული დღეში 400მგ დოზით და შრატში საჭიროა ჩატარდეს ღვიძლის ტესტები 8 კვირის განმავლობაში (იხილეთ პარაგრაფი "დოზირების რეჟიმი და მიღების წესები"). ვოტრიენტის ხელახლა მიღების შემდეგ, თუ ვითარდება ALT მომატება >3 X ULN, ვოტრიენტის მიღება საბოლოოდ უნდა შეწყდეს.  
• თუ ALT მომატება >3 X ULN ჩნდება ბილირუბინის მომატებასთან ერთად >2 X ULN ვოტრიენტის მიღება უნდა შეწყდეს. საჭიროა პაციენტების მონიტორინგი 1 ხარისხის დაბრუნებამდე (NCI CTCAE). ვოტრიენტი არის UGT1A1 ინჰიბიტორი. მსუბუქი, არაპირდაპირი (არაკონიუგირებული) ჰიპერბილირუბინემია შეიძლება განვითარდეს ჟილბერის სინდრომის მქონე პაციენტებში. პაციენტებში მხოლოდ მსუბუქი არაპიდრაპირი ჰიპერბილირუბინემიით, რომლებშიც ცნობილია ან სავარაუდოა ჟილბერის სინდრომი, ALT-ს მომატება >3 X ULN უნდა მართონ რეკომენდაციებით, რომელიც მოცემულია ALT იზოლირებული მომატებისას.

ვოტრიენტისა და სიმვასტატინის ერთად მიღება ზრდის ALT მომატების რისკს (იხილეთ პარაგრაფი "ურთიერთქმედებები") და უნდა მოხდეს სიფრთხილით და მონიტორინგით. 
რეკომენდებულია ღვიძლის მსუბუქი უკმარისობის მქონე პაციენტების მკურნალობა ვოტრიენტის 800 მგ დღიური დოზით და საწყისი 200მგ დოზის შემცირება პაციენტებში ღვიძლის ზომიერი უკმარისობით; შრატში ღვიძლის ტესტების შედეგებზე დაყრდნობით, დოზის მოდიფიკაციის მითითებები დადგენილი არ არის ღვიძლის უკმარისობის მქონე პაციენტებისთვის. 
ჰიპერტენზია

ვოტრიენტის კლინიკურ კვლევებში აღწერილია ჰიპერტენზიის შემთხვევები, ჰიპერტონული კრიზის ჩათვლით. ვოტრიენტით მკურნალობის დაწყებამდე საჭიროა სისხლის წნევის კონტროლი. საჭიროა პაციენტების მონიტორინგი ჰიპერტენზიაზე, მკურნალობის ადრეულ სტადიაზე (ვოტრიენტით მკურნალობის დაწყებიდან არაუმეტეს ერთი კვირისა) და შემდგომში უფრო ხშირად, რათა მოხდეს სისხლის წნევის კონტროლი, შესაბამისი მკურნალობა სტანდარტული ანტიჰიპერტენზიული კომბინირებული პრეპარატებით და ვოტრიენტის დოზის შემცირება ან მკურნალობის შეწყვეტა კლინიკური ჩვენების მიხედვით (იხილეთ პარაგრაფები "დოზირება და მიღების წესები" და "გვერდითი რეაქციები"). ჰიპერტენზია (სისტოლური წნევა ≥150 მმ Hg ან დიასტოლური წნევა ≥100 მმ Hg) ჩნდება ვოტრიენტით მკურნალობის კურსის საწყის ეტაპზე (შემთხვევათა დაახლოებით 40% განვითარდა მე-9 დღისთვის და 90% პირველი 18 კვირის განმავლობაში). ვოტრიენტი უნდა მოიხსნას, თუ არსებობს ჰიპერტენზიული კრიზის მტკიცებულება ან ჰიპერტენზია მწვავეა და გრძელდება ანტიჰიპერტენზიული თერაპიის და ვოტრიენტის დოზის შემცირების მიუხედავად. 
გვიანდელი შექცევადი ენცეფალოპათიის სინდრომი (PRES) /გვიანდელი შექცევადი ლეიკოენცეფალოპათიის სინდრომი (RPLS)

PRES/RPLS აღწერილია ვოტრიენტთან დაკავშირებით. შეიძლება გამოვლინდეს თავის ტკივილით, ჰიპერტენზიით, კრუნჩხვებით, ლეთარგიით, ცნობიერების დაბინდვით, სიბრმავით და სხვა ვიზუალური და ნევროლოგიური დარღვევებით და შეიძლება იყოს ფატალური. PRES/RPLS-ის მქონე პაციენტებში ვოტრიენტი საბოლოოდ უნდა მოიხსნას. 

ფილტვის ინტერსტიციული დაავადება (ILD)/პნევმონია

აღწერილია ILD-ის შემთხვევები, ზოგჯერ ფატალურიც, რომლებიც ვოტრიენტთან ასოცირდება (იხილეთ პარაგრაფი "გვერდითი რეაქციები"). საჭიროა პაციენტების მონიტორინგი ILD-ის/პნევმონიის სიმპტომებზე და ვოტრიენტის მიღების შეწყვეტა პაციენტებში ILD-ის/პნევმონიის განვითარების შემთხვევაში.
გულის დისფუნქცია

ვოტრიენტის კლინიკურ კვლევებში აღინიშნა გულის დისფუნქციის მოვლენები, როგორიცაა გულის შეგუბებითი უკმარისობა და მარცხენა პარკუჭის განდევნის ფრაქციის დაქვეითება (LVEF). ვოტრიენტის რანდომიზებულ RCC კვლევაში, სუნიტინიბთან შედარებით, სუბიექტებში, რომლებსაც აღენიშნებოდათ საწყისი და შემდგომი LVEF მაჩვენებლები, მიოკარდიუმის დისფუნქცია გამოვლინდა პაციენტების 13% (47/362) ვოტრიენის ჯგუფში, სუნიტინიბის ჯგუფის სუბიექტებთან შედარებით 11% (42/269).  გულის შეგუბებითი უკმარისობა აღწერილია თითოეული სამკურნალო ჯგუფის 0.5% სუბიექტში. გულის შეგუბებითი უკმარისობა აღწერილია  240-დან 3 შემთხვევაში (1%) III ფაზის STS კლინიკურ კვლევებში. ამ კვლევებში LVEF დაქვეითება სუბიექტებში, რომლებსაც ჩაუტარეს პოსტ ბაზისური დონის გაზომვა, აღმოჩნდა  ვოტრიენტის ჯგუფის 11%-ში (16/142) პლაცებოს ჯგუფის 5%-ში (2/40). ვოტრიენტის ჯგუფის 16–დან 14 სუბიექტში აღინიშნა ჰიპერტენზია, რომელმაც შესაძლოა გაამწვავა გულის დისფუნქცია რისკის მქონე პაციენტებში (მაგ. პაციენტებში, რომლებსაც ჩატარებული აქვთ ანტრაციკლინებით თერაპია) პოსტ დატვირთვის გაზრდით. საჭიროა სისხლის წნევის მონიტორინგი ანტიჰიპერტენზიული თერაპიის ადექვატური მართვისა და ვოტრიენტის დოზის მოდიფიკაციის კომბინაციის გამოყენებით (შეწყვეტა და ხელახლა დაწყება შემცირებული დოზით კლინიკური ანალიზის შესაბამისად). საჭიროა პაციენტების ინტენსიური მონიტორინგი გულის შეგუბებითი უკმარისობის ნიშნების და სიმპტომების გამოსავლენად. LVEF –ს საწყისი დონის განსაზღვრა და პერიოდული მონიტორინგი რეკომენდებულია გულის დისფუნქციის რისკის ქვეშ მყოფ პაციენტებში. 
QT გახანგრძლივება და Torsades de Pointes

ვოტრიენტის კლინიკურ კვლევებში აღწერილია QT გახანგრძლივებისა და Torsades de Pointes შემთხვევები (იხილეთ პარაგრაფი "გვერდითი რეაქციები"). ვოტრიენტი სიფრთხილით უნდა იქნას გამოყენებული პაციენტებში ანამნეზში QT ინტერვალის გახანგრძლივებით, პაციენტებში რომლებიც იღებენ ანტი არითმიულ პრეპარატებს ან სხვა მედიკამენტებს, რომლებმაც შეიძლება გამოიწვიოს QT ინტერვალის გახანგრძლივება ან გულის დაავადების მქონე პაციენტებში. ვოტრიენტის გამოყენებისას რეკომენდებულია ელექტროკარდიოგრამის  და  ბალანსის ბაზისური დონის გაზომვა და პერიოდული მონიტორინგი და ელექტროლიტების (კალციუმი, მაგნიუმი, კალიუმი) შენარჩუნება ნორმალურ ფარგლებში. 
არტერიული თრომბოზული მოვლენები

ვოტრიენტის კლინიკურ კვლევებში აღინიშნა მიოკარდიუმის ინფარქტი, სტენოკარდია, იშემიური ინსულტი და ტრანზიტორული იშემიური შეტევა (იხილეთ პარაგრაფი "გვერდითი რეაქციები"). აღწერილია ფატალური მოვლენები. ვოტრიენტი სიფრთხილით უნდა იქნას გამოყენებული იმ პაციენტებში, რომლებსაც აღენიშნებათ თრომბოზული მოვლენების მომატებული რისკი ან რომლებსაც აღენიშნათ მსგავსი შემთხვევა. ვოტრიენტი შესწავლილი არ ყოფილა იმ პაციენტებში, რომლებსაც თრომბოზული მოვლენები განუვითარდათ ბოლო 6 თვის განმავლობაში. მკურნალობის გადაწყვეტილები მიღება უნდა მოხდეს პაციენტის ინდივიდუალური სარგებლის/რისკის შეფასებით. 
ვენური თრომბოემბოლური მოვლენები

ვოტრიენტის კლინიკურ კვლევებში აღწერილია ვენური თრომბოემბოლური მოვლენები ვენური თრომბოზის და ფილტვის ფატალური ემბოლიის ჩათვლით. სიხშირე უფრო მაღალი იყო STS პოპულაციაში (5%), ვიდრე RCC პოპულაციაში (2%).
თრომბოზული მიკროანგიოპათია (TMA)

თრომბოზული მიკროანგიოპათია (TMA) აღწერილია ვოტრიენტის კლინიკურ კვლევებში, როგორც მონოთერაპიის სახით, ისე ბევაციზუმაბთან და ტოპოტეკანთან კომბინაციაში (იხილეთ პარაგრაფი "გვერდითი მოვლენები"). პაციენტებში, რომლებსაც უვითარდებათ TMA, ვოტრიენტი საერთოდ უნდა მოიხსნას. TMA ეფექტების უკუგანვითარება აღწერილია მკურნალობის მოხსნის შემდეგ. ვოტრიენტი რეკომენდებული არ არის სხვა პრეპარატებთან ერთად გამოყენებისას. 
ჰემორაგიული მოვლენები

ვოტრიენტის კლინიკურ კვლევებში აღწერილია ჰემორაგიული მოვლენები (იხილეთ პარაგრაფი "გვერდითი რეაქციები"). განვითარდა ჰემორაგიის ფატალური შემთხვევები. ვოტრიენტი შესწავლილი არ არის პაციენტებში, რომლებსაც აღენიშნებოდათ ჰემოპტოზი, ცერებრული ჰემორაგია ან კლინიკურად მნიშვნელოვანი გასტროინტესტინური სისხლდენა ბოლო 6 თვის განმავლობაში. ვოტრიენტი სიფრთხილით უნდა გამოიყენონ პაციენტებში ჰემორაგიის მნიშვნელოვანი რისკით. 
გასტროინტესტინური პერფორაცია და ფისტულა

ვოტრიენტის კლინიკურ კვლევებში აღწერილია გასტროინტესტინური (GI) პერფორაციის და ფისტულის მოვლენები (იხილეთ პარაგრაფი "გვერდითი რეაქციები").  აღწერილია ფატალური პერფორაციის მოვლენები. ვოტრიენტი სიფრთხილით უნდა გამოიყენონ გასტროინტესტინური პერფორაციის ან ფისტულის რისკის ქვეშ მყოფ პაციენტებში. 
ჭრილობის შეხორცება

ჭრილობის შეხორცებაზე ვოტრიენტის ეფექტების ოფიციალური კვლევები არ ჩატარებულა. რადგან სისხლძარღვთა ენდოთელური ზრდის ფაქტორის (VEGF) ინჰიბიტორებმა შეიძლება შეაფერხოს ჭრილობის შეხორცება, ვოტრიენტით მკურნალობა უნდა შეწყდეს გეგმიურ ოპერაციამდე 7 დღით ადრე. ოპერაციის შემდეგ ვოტრიენტის მიღების განახლების გადაწყვეტილება დაფუძნებული უნდა იყოს ჭრილობის შეხორცების კლინიკურ განხილვაზე. ვოტრიენტი უნდა მოიხსნას პაციენტებში ჭრილობის შეუხორცებლობით. 
ჰიპოთიროიდიზმი

ვოტრიენტის კლინიკურ კვლევებში აღინიშნა ჰიპოთიროიდიზმის მოვლენები (იხილეთ პარაგრაფი "გვერდითი რეაქციები"). რეკომენდებულია ფარისებრი ჯირკვლის ტესტების პროაქტიური მონიტორინგი.
პროტეინურია

ვოტრიენტის კლინიკურ კვლევებში აღწერილია პროტეინურია (იხილეთ პარაგრაფი "გვერდითი რეაქციები"). მკურნალობის დროს რეკომენდებულია შარდის საბაზისო და პერიოდული ანალიზი და საჭიროა პაციენტებზე დაკვირვება პროტეინურიის სიმპტომების გაუარესების გამოსავლენად. ვოტრიენტი უნდა მოიხსნას, თუ პაციენტს უვითარდება ნეფროზული სინდრომი. 
ინფექციები

აღწერილია სერიოზული ინფექციების შემთხვევები (ნეიტროპენიით ან მის გარეშე), ფატალური შედეგების ჩათვლით. 
კომბინაცია სხვა კიბოს საწინააღმდეგო სისტემურ თერაპიასთან

ვოტრიენტის კლინიკური კვლევები პემეტექსთან (ფილტვის არაწვრილუჯრედოვანი კიბო (NSCLC) და ლაპატინიბთან (საშვილოსნოს ყელის კიბო) კომბინაციაში დროზე ადრე შეწყდა მომატებული ტოქსიკურობის ან/და სიკვდილიანობის გამო, ხოლო აღნიშნული სქემის უსაფრთხო და ეფექტური კომბინირებული დოზა დადგენილი არ არის. ვოტრიენტი ნაჩვენები არ არის სხვა კიბოს საწინააღმდეგო აგენტებთან კომბინაციაში გამოყენებისთვის. 
მოზარდ ცხოველთა ტოქსიკურობა

ვინაიდან ვოტრიენტის მოქმედების  მექანიზმმა შეიძლება სერიოზულად დააზიანოს ორგანოთა ზრდა და მომწიფება ადრეულ პოსტ-ნატალური განვითარების დროს (იხილეთ პარაგრაფი "არაკლინიკური უსაფრთხოების მონაცემები"), ვოტრიენტის გამოყენება 2 წლამდე ასაკის პაციენტებში რეკომენდებული არ არის.
ორსულობა

ცხოველებში პრე-კლინიკურმა კვლევებმა აჩვენა რეპროდუქციული ტოქსიკურობა (იხილეთ პარაგრაფი "ორსულობა"). 
ცხოველების რეპროდუქციულ კვლევებზე და მისი მოქმედების მექანიზმზე დაყრდნობით, ვოტრიენტმა შეიძლება ფატალური ზიანი მიაყენოს ნაყოფს ორსულ ქალებში მისი მიღებისას. საჭიროა ორსულების ინფორმირება ნაყოფისთვის პოტენციური რისკის არსებობის შესახებ. რეპროდუქციული პოტენციალის ქალებს უნდა ურჩიონ, თავი შეიკავონ დაორსულებისგან ვოტრიენტით მკურნალობის პერიოდში (იხილეთ პარაგრაფი "ორსულობა და რეპროდუქციული პოტენციალის მქონე ქალები და მამაკაცები").
ურთიერთქმედება

რეკომენდებული არ არის CYP 3A4-ის ან P-გლიკოპროტეინის (P-gp) an ძუძუს კიბოს რეზისტენტული პროტეინის (BCRP) ძლიერი ინჰიბიტორების პარალეულური მიღება ვოტრიენტისადმი მომატებული ზემოქმედების რისკის გამო (იხილეთ პარაგრაფი "ურთიერთქმედება"). გასათვალისწინებელია ალტერნატიული საშუალებების მიღება CYP 3A4-ის, P-გლიკოპროტეინის (P-gp) ან BCRP-ის არანაირი ან მინიმალური ინჰიბირების პოტენციალით. 

გვერდითი რეაქციები

უსაფრთხოების პროფილის მიმოხილვა
ვოტრიენტის უსაფრთხოება და ეფექტურობა თირკმლის უჯრედოვანი კარცინომის დროს (RCC) შეფასდა რანდომიზებულ ორმაგად-ბრმა, პლაცებო-კონტროლირებად მულტიცენტრულ კვლევაში. პაციენტები ლოკალურად გავრცელებული ან/და მეტასტაზური RCC-ით, რანდომიზებულნი იყვნენ და იღებდნენ ვოტრიენტის 800მგ დოზას დღეში ერთხელ (N=290) ან პლაცებოს (N=145). მკურნალობის საშუალო ხანგრძლივობა იყო 7,4 თვე ვოტრიენტის ჯგუფისთვის და 3,8 თვე პლაცებოს ჯგუფისთვის.
ვოტრიენტის უსაფრთხოება და ეფექტურობა რბილი ქსოვილების სარკომის დროს (STS) შეფასდა რანდომიზებულ, ორმაგად-ბრმა, პლაცებო-კონტროლირებად მულტიცენტრულ კვლევაში. პაციენტები, რომლებსაც აღენიშნებოდათ გავრცელებული STS (N=369) და იტარებდნენ მკურნალობას ანტრაციკლინებით ან შეუფერებელნი აღმოჩნდნენ ამ თერაპიისთვის, იყვნენ რანდომიზებულნი და იღებდნენ ვოტრიენტის 800 მგ დოზას დღეში (N=246) ან პლაცებოს (N=123). მკურნალობის საშუალო ხანგრძლივობა იყო 4,5 თვე ვოტრიენტის ჯგუფისთვის და 1,9 თვე პლაცებოს ჯგუფისთვის. 
კლინიკური კვლევებიდან მიღებული წამლის გვერდითი რეაქციების ცხრილი

კლინიკური კვლევებიდან მიღებული წამლის გვერდითი რეაქციები (ცხრილი 1) ჩამოთვლილია ქვემოთ MedDRA ორგანოთა სისტემის კლასის მიხედვით. გარდა ამისა, თითოეული გვერდითი რეაქციის შესაბამისი სიხშირის კატეგორია ეფუძნება კონვენციის შემდეგ პრინციპს (CIOM III): ძალიან ხშირი (≥1/10); ხშირი (≥1/100-<1/10); არც ისე ხშირი (≥1/1000-<1/100) და იშვიათი (≥1/10000-<1/1000).
ცხრილი 1.  წამლის გვერდითი რეაქციები ორგანოთა სისტემის კლასის მიხედვით, რაც აღწერილია RCC (VEG105192)ს და STS (VEG110727) კვლევებში