Coclav - კოკლავი სუსპენზია 228მგ/5მლ 70მლ
ჩვენება:
• ზედა სასუნთქი გზების ინფექციები (მათ შორის, ყელ-ყურ-ცხვირის ინფექციები), როგორიცაა: მორეციდივე ტონზილიტი, სინუსიტი, შუა ყურის ანთება.
• ქვედა სასუნთქი გზების ინფექციები, როგორიცაა: ქრონიკული ბრონქიტის გამწვავება, წილოვანი პნევმონია და ბრონქოპნევმონია.
• საშარდე სისტემის ინფექციები, როგორიცაა: ცისტიტი, ურეთრიტი, პიელონეფრიტი.
• კანისა და რბილი ქსოვილების ინფექციები, როგორიცაა: ცელულიტი, ცხოველის ნაკბენი.
• სტომატოლოგიური ინფექციები, დენტოალვეოლარული აბსცესის ჩათვლით.
COCLAV - კოკლავი სუსპენზია 228მგ/5მლ 70მლ
კოკლავი
შემადგენლობა
200 მგ/28 მგ ფხვნილი პერორალურად მისაღები სუსპენზიის მოსამზადებლად
400 მგ/57 მგ ფხვნილი პერორალურად მისაღები სუსპენზიის მოსამზადებლად
კოკლავი სუსპენზია (228 მგ/5 მლ)
აქტიური ნივთიერებები: სუსპენზიის ყოველი 5 მლ შეიცავს ამოქსიცილინის ტრიჰიდრატს 200 მგ ამოქსიცილინის ეკვივალენტურს და კალიუმის კლავულანატს 28.5 მგ კლავულანის მჟავას ეკვივალენტურ;
დამხმარე ნივთიერებები:
სუსპენზიის ყოველი 5 მლ შეიცავს 99.7 მგ შაქარს (საქაროზა).
სრული ჩამონათვალი იხ. პ. 3.1.
კოკლავი სუსპენზია (457 მგ/5 მლ)
აქტიური ნივთიერებები: სუსპენზიის ყოველი 5 მლ შეიცავს ამოქსიცილინის ტრიჰიდრატს 400 მგ ამოქსიცილინის ეკვივალენტურს და კალიუმის კლავულანატს 57 მგ კლავულანის მჟავას ეკვივალენტურს;
დამხმარე ნივთიერებები:
სუსპენზიის ყოველი 5 მლ შეიცავს 147 მგ შაქარს (საქაროზა).
სრული ჩამონათვალი იხ. პ. 3.1.
ფარმაცევტული ფორმა
კოკლავი წარმოადგენს მოთეთრო ან კრემისფერ ბანანისა და ჟოლოს არომატის მქონე ჰომოგენურ გრანულირებულ ფხვნილს, რომლისგანაც გახსნის შემდეგ მზადდება ასევე ბანანისა და ჟოლოს არომატის მქონე მოთეთრო ან კრემისფერი სუსპენზია.
ფხვნილი 70 მლ პერორალური სუსპენზიის მოსამზადებლად მინის ბოთლში.
1. კლინიკური მახასითებლები
1.1. თერაპიული ჩვენებები
კოკლავი გამოყენებულ უნდა იქნას ანტიბიოტიკების გამოყენების ადგილობრივი ოფიციალური გაიდლაინების და მგრძნობელობის მონაცემების მიხედვით.
კოკლავის სუსპენზია (228 მგ/5 მლ და 457 მგ/5 მლ) ნაჩვენებია ქვემოთ ჩამოთვლილი ინფექციურ-ანთებითი დაავადებების ხანმოკლე მკურნალობისათვის, როდესაც მათი მიზეზი ამოქსიცილინის მიმართ რეზისტენტული ბეტა-ლაქტამაზას წარმომქმნელი შტამებია. სხვა შემთხვევაში გამოყენებულ უნდა იქნას მხოლოდ ამოქსიცილინი.
• ზედა სასუნთქი გზების ინფექციები (მათ შორის, ყელ-ყურ-ცხვირის ინფექციები), როგორიცაა: მორეციდივე ტონზილიტი, სინუსიტი, შუა ყურის ანთება.
• ქვედა სასუნთქი გზების ინფექციები, როგორიცაა: ქრონიკული ბრონქიტის გამწვავება, წილოვანი პნევმონია და ბრონქოპნევმონია.
• საშარდე სისტემის ინფექციები, როგორიცაა: ცისტიტი, ურეთრიტი, პიელონეფრიტი.
• კანისა და რბილი ქსოვილების ინფექციები, როგორიცაა: ცელულიტი, ცხოველის ნაკბენი.
• სტომატოლოგიური ინფექციები, დენტოალვეოლარული აბსცესის ჩათვლით.
პრეპარატის მიმართ მგრძნობელობა შეიძლება შეიცვალოს დროის და გეოგრაფიული რეგიონის მიხედვით. აუცილებელია განსაზღვრული იყოს ადგილობრივი მგრძნობელობა. საჭიროებისას, უნდა ჩატარდეს მიკრობიოლოგიური სინჯების შეგროვება და ბაქტერიოლოგიურ მგრძნობელობაზე შემოწმება.
პრეპარატის მიმართ მგრძნობიარე მიკროორგანიზმები ჩამოთვლილია ინსტრუქციის პუნქტი “ფარმაკოლოგიური თვისებები”-ს მიკრობიოლოგიური აქტივობის ნაწილში. (იხ. პუნქტი 5.1).
შერეული ინფექციების, რომლებიც გამოწვეულია ამოქსიცილინის მიმართ მგრძნობიარე ორგანიზმებით და კოკლავის მიმართ მგრძნობიარე ბეტა-ლაქტამაზას მაპროდუცირებლი ორგანიზმებით, მკურნალობა შეიძლება კოკლავის სუსპენზიით (228 მგ/5 მლ და 457 მგ/5 მლ). ეს ინფექციები არ საჭიროებს სხვა ანტიბიოტიკის დამატებას, რომელიც რეზისტენტულია ბეტა-ლაქტამაზას მიმართ.
1.2. მიღების წესი და დოზირება
დოზირება დამოკიდებულია ინფექციის სიმძიმეზე, ასევე პაციენტის ასაკზე, წონასა და თირკმლის ფუნქციაზე.
დოზირება მოცემულია ამოქსიცილინი/კლავულანატის შემცველობის მიხედვით.
რეკომენდებული დღიური დოზა შეადგენს:
• დაბალი დოზა: 25/3.6 – 45/6.4 მგ/კგ/დღეში გაყოფილი ორ დოზად გამოიყენება მსუბუქი და საშუალო სიმძიმის ინფექციების დროს (ზედა სასუნთქი გზების ინფექციები, როგორიცაა – მორეციდივე ტონზილიტი; ქვედა სასუნთქი გზების ინფექციები, კანისა და რბილი ქსოვილების ინფექციები).
• მაღალი დოზა: 45/6.4 – 70/10 მგ/კგ/დღეში გაყოფილი ორ დოზად გამოიყენება უფრო მძიმე ინფექციების დროს (ზედა სასუნთქი გზების ინფექციები, მაგალითად – შუა ყურის ანთება და სინუსიტი, ქვედა სასუნთქი გზების ინფექციები, მაგალითად – ბროქოპნევმონია და საშარდე სისტემის ინფექციები).
არ არსებობს კლინიკური მონაცემები 45/6.4 მგ/კგ/დღეში მეტი დოზით გამოყენების შესახებ 2 წლამდე ასაკის ბავშვებში.
არ არსებობს კლინიკური მონაცემები კოკლავის სუსპენზიის (228 მგ/5 მლ და 457 მგ/5 მლ) 2 თვემდე ასაკის ბავშვებში გამოყენების შესახებ.
დოზირება 2 წელზე უფროსი ასაკის ბავშვებისთვის
კოკლავი სუსპენზია 228 მგ/5 მლ |
||
სხეულის წონა (კგ) |
უფრო დაბალი დოზის დიაპაზონისთვის (მლ ყოველ 12 სთ-ში) |
უფრო მაღალი დოზის დიაპაზონისთვის (მლ ყოველ 12 სთ-ში) |
12-16 |
5 |
10 |
კოკლავი სუსპენზია 457 მგ/5 მლ |
||
სხეულის წონა (კგ) |
უფრო დაბალი დოზის დიაპაზონისთვის (მლ ყოველ 12 სთ-ში) |
უფრო მაღალი დოზის დიაპაზონისთვის (მლ ყოველ 12 სთ-ში) |
12-16 |
2.5 |
5 |
დოზირება 2 თვიდან 2 წლამდე ასაკის ბავშვებისთვის
დოზირება ხდება სხეულის წონის მიხედვით.
კოკლავი სუსპენზია 457 მგ/5 მლ |
||
სხეულის წონა (კგ) |
უფრო დაბალი დოზა25/3.6 მგ/კგ/დღეში (მლყოველ 12 სთ-ში) |
უფრო მაღალი დოზა45/6.4 მგ/კგ/დღეში(მლ ყოველ 12 სთ-ში) |
2 |
0.3 |
0.6 |
3 |
0.5 |
0.8 |
4 |
0.6 |
1.1 |
5 |
0.8 |
1.4 |
6 |
0.9 |
1.7 |
7 |
1.1 |
2.0 |
8 |
1.3 |
2.3 |
9 |
1.4 |
2.5 |
10 |
1.6 |
2.8 |
11 |
1.7 |
3.1 |
12 |
1.9 |
3.4 |
13 |
2.0 |
3.7 |
14 |
2.2 |
3.9 |
15 |
2.3 |
4.2 |
მიღების სიხშირე და მკურნალობის ხანგრძლივობა:
სუსპენზია მიიღება დღეში 2-ჯერ. მკურნალობის ხანგრძლივობა დამოკიდებულია ჩვენებაზე და გადახედვის გარეშე არ უნდა აღემატებოდეს 14 დღეს.
გამოყენების წესი:
კოკლავი მიიღება პერორალურად, ჭამის დასაწყისში ან უშუალოდ ჭამადე, ამგვარად ხდება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ პოტენციურად შესაძლებელი აუტანლობის თავიდან აცილება. პრეპარატის აბსორბცია ოპტიმალურია, როდესაც მისი მიღება ხდება საკვების მიღების დასაწყისში. მკურნალობა შესაძლოა ინიცირებული იყოს პარენტერალური შეყვანით და შემდეგ გაგრძელდეს პერორალური გზით.
სუსპენზიის მომზადების წესი:
კოკლავი სუსპენზია 228 მგ/5 მლ |
||
ავსების წონა |
წყლის მოცულობა, რომელიც უნდა დაემატოს ფხვნილს სუსპენზიის მოსამზადებლად |
მზა სუსპენზიის მოცულობა |
8 გ |
64 მლ |
70 მლ |
კოკლავი სუსპენზია 457 მგ/5 მლ |
||
ავსების წონა |
წყლის მოცულობა, რომელიც უნდა დაემატოს ფხვნილს სუსპენზიის მოსამზადებლად |
მზა სუსპენზიის მოცულობა |
14 გ |
61 მლ |
70 მლ |
სუსპენზიის მომზადებისთვის საჭიროა ბოთლში გადადუღებული და გაციებული წყლის დაახლოებით 2/3-ის დამატება და შემდეგ ბოთლის კარგად შენჯღრევა. პირველადი განზავების შემდეგ სრული დისპერსიის მიზნით აუცილებელია სუსპენზიის დაყოვნება 5 წუთის განმავლობაში და შემდეგ დარჩენილი 1/3 წყლის დამატება ბოთლის ნიშნულამდე და ისევ კარგად შენჯღრევა.
მომზადებული სუსპენზიის მიიღება ხდება 5 მლ-იანი საზომი კოვზით, რომელიც ბოთლთან ერთად მოთავსებულია კოლოფში. ბოთლი მომზადებული სუსპენზიით უნდა შეინჯღრეს პრეპარატის ყოველი მიღების წინ.
მშრალი ფხვნილი ინახება, არა უმეტეს 25°C ტემპერატურაზე მშრალ ადგილას.
მომზადებული სუსპენზია ინახება 2-8°C ტემპერატურაზე მაცივარში და გამოიყენება არაუმეტეს 7-10 დღის განმავლობაში.
დაუშვებელია პრეპარატის შენახვა საყინულეში.
განსაკუთრებული პოპულაცია:
თირკმლის/ღვიძლის უკმარისობა
თირკმლის მსუბუქი უკმარისობის მქონე პაციენტებში (კრეატინინის კლირენსი ≥30 მლ/წთ) დოზის კორექცია საჭირო არ არის, ხოლო თირკმლის საშუალო და მძიმე უკმარისობის დროს (კრეატინინის კლირენსი
ახალშობილებში, რომელთა თირკმლის ფუნქცია არ არის ბოლომდე ჩამოყალიბებული, კოკლავის სუსპენზიის (228 მგ/5 მლ და 457 მგ/5 მლ) მიღება არ არის რეკომენდებული.
ღვიძლის უკმარისობა
პრეპარატის დანიშვნისას ღვიძლის უკმარისობის მქონე პაციენტებში საჭიროა სიფრთხილე და ღვიძლის ფუნქციის მონიტორინგი შესაძლო დარღვევების გამოვლენის მიზნით. არსებული მონაცემები არასაკმარისია ღვიძლის უკმარისობის მქონე პაციენტებში დოზის კორექციის დადგენისთვის.
სხვადასხვა ასაკობრივი ჯგუფები:
გამოყენება ბავშვებში
კლინიკური მონაცემები პრეპარატის 45/6.4 მგ/კგ/დღეში დოზით 2 წელზე ნაკლები ასაკის ბავშვებში გამოყენების შესახებ არ მოიპოვება.
არ არსებობს მონაცემები პრეპარატის 2 თვემდე ასაკის ახალშობილებში გამოყენების შესახებ, შესაბამისად, დოზირების რეკომენდაციების გაცემა ამ ასაკობრივი ჯგუფისთვის შეუძლებელია.
გამოყენება ხანდაზმულებში
დოზის კორექცია საჭირო არ არის.
1.3. უკუჩვენება
• ალერგია (ჰიპერმგრძნობელობა) ამოქსიცილინის, კლავულანის მჟავას ან პრეპარატის შემადგენელი სხვა ნებისმიერი კომპონენტის მიმართ;
• წარსულში რომელიმე სხვა ბეტა-ლაქტამური ანტიბიოტიკის (მაგ., პენიცილინები, ცეფალოსპორინები) მიმართ ალერგიული რეაქცია.
• წარსულში სიყვითლე ან ღვიძლის პრობლემები ანტიბიოტიკის მიღების ფონზე.
1.4. განსაკუთრებული მითითებები და სიფრთხილის ზომები
პრეპარატის დანიშვნამდე აუცილებელია პაციენტისგან დეტალური ანამნეზის შეგროვება, განსაკუთრებით ჰიპერმგრძნობელობის კუთხით პენიცილინებზე, ცეფალოსპორინებზე და სხვა სამკურანლო საშუალებებზე, რომლებსაც ადრე გამოუწვევია ალერგიული რეაქციები.
აღწერილია მნიშვნელოვანი, ზოგჯერ ლეტალური შედეგით, ანაფილაქსიური რეაქციები პენიცილინებზე (ანაფილაქტოიდური რეაქციების და კანის მხრივ მძიმე დაზიანებების ჩათვლით). აღნიშნული რეაქციების გამოვლენის რისკი განსაკუთრებით მაღალია პენიცილინების მიმართ დადგენილი ჰიპერმგრძნობელობის მქონე პაციენტებში.
ალერგიული რეაქციების გამოვლენის შემთხვევაში საჭიროა პრეპარატის მიღების შეწყვეტა და ალტერნატიული თერაპია. სერიოზული ანაფილაქტოიდური რეაქციების შემთხვევაში საჭიროა სასწრაფოდ ადრენალინის შეყვანა, ოქსიგენოთერაპია, სტეროიდული თერაპია, სასუნთქი გზების გამტარობის აღდგენა, ზოგჯერ ინტუბირების აუცილებლობით.
იმ შემთხვევაში, როდესაც დადასტურებულია, რომ ინფექციის გამომწვევი მგრძნობიარეა ამოქსიცილინის მიმართ, ოფიცილური გაიდლაინების მიხედვით მიზანშეწონილია ამოქსიცილინ-კლავულონატის კომბინაციიდან ამოქსიცილით მკურნალობაზე გადასვლა.
კოკლავით მკურნალობა არ არის მიზანშეწონილი, თუ არსებობს მაღალი ალბათობა, რომ სავარაუდო პათოგენი რეზისტენტულია ან გააჩნია დაქვეითებული მგრძნობელობა ბეტა-ლაქტამური პრეპარატების მიმართ. პრეპარატი არ გამოიყენება S. Pneumoniae-ს მიმართ რეზისტენტული ინფექციების სამკურნალოდ.
იმ შემთხვევაში, როდესაც სავარაუდოა ინფექციური მონონუკლეოზის არსებობა, საჭიროა პრეპარატის მიღებისგან თავის შეკავება, ვინაიდან ამ დროს კანზე წითელას მსგავსი გამონაყარის გაჩენა ართულებს დაავადების დიაგნოსტიკას.
თირკმლის ფუნქციის დარღვევის მქონე პაციენტებში ან პრეპარატის მაღალი დოზების მიღებისას შესაძლებელია კრუნჩხვითი რეაქციის განვითარება.
პრეპარატის ხანგრძლივად გამოყენების შემთხვევაში შესაძლებელია რეზისტენტული მიკროორგანიზმების ჭარბი გამრავლება.
ანტიბიოტიკის (მათ შორის, ამოქსიცილინის) მიღებით გამოწვეული კოლიტის შემთხვევები, სიმძიმის მიხედვით ვარირებს მსუბუქიდან სიცოცხლისთვის საშიშ მდგომარეობამდე. მნიშვნელოვანია ამ გართულების გათვალისწინება პაციენტებში დიარეით ანტიბიოტიკოთერაპიის ნებისმიერი კურსის დროს ან მის შემდეგ. ანტიბიოტიკის მიღებასთან დაკავშირებული კოლიტის განვითარების შემთხვევაში, პრეპარატის მიღება უნდა შეწყდეს და ექიმის მიერ დაინიშნოს ალტერნატიული მკურნალობა. ასეთ შემთხვევებში პერისტალტიკის დამთრგუნველი პრეპარატების მიღება დაუშვებელია.
პრეპარატს ზოგადად ახასიათებს კარგი ამტანობა და ისევე, როგორც პენიცილინების ჯგუფის სხვა პრეპარატებს, ტოქსიკურობის მხრივ დაბალი მაჩვენებელი. მიუხედავად ამისა, ხანგრძლივი თერაპიის დროს რეკომენდებულია პერიოდულად თირკმლების, ღვიძლისა და სისხლმბადი ორგანოების ფუნქციის შეფასება.
იშვიათად იყო შეტყობინებები პროთრომბინის დროის (საერთაშორისო ნორმალიზებული შეფარდება) გახანგრძლივებასთან დაკავშირებით პაციენტებში, რომლებიც ერთდროულად ღებულობდნენ ამოქსიცილინ-კლავულანის მჟავას და ორალურ ანტიკოაგულანტებს. კოკლავთან ანტიკოაგულანტების ერთდროულად მიღებისას სავალდებულოა შედედების მაჩვენებლების სათანადო კონტროლი. სასურველი ანტიკოაგულაციური ეფექტის მისაღწევად შესაძლოა საჭირო იყოს ორალური ანტიკოაგულანტების დოზის კორექცია.
კოკლავის გამოყენებისას შესაძლოა ღვიძლის მხრივ არასასურველი ეფექტების გამოვლენა. მიუხედავად იმისა, რომ უცნობია ამ ეფექტების უშუალო კავშირი კოკლავთან, ღვიძლის უკმარისობის მქონე პაციენტებში პრეპარატი გამოიყენება სიფრთხილით.
იშვიათ შემთხვევაში შესაძლოა აღინიშნოს ქოლესტაზური სიყვითლე, რომელიც შეიძლება იყოს მწვავე, მაგრამ, ჩვეულებრივ, შექცევადი ხასიათის. ნიშნები და სიმპტომები ქრება მკურნალობის შეწყვეტიდან დაახლოებით 6 თვის განმავლობაში.
თირკმლის უკმარისობის მქონე პაციენტებში პრეპარატის დოზის შერჩევა ხორციელდება უკმარისობის დონის შესაბამისად.
პაციენტებს შემცირებული დიურეზით იშვიათ შემთხვევებში აღენიშნებოდათ კრისტალურია (შარდში მარილების კრისტალების არსებობა), უპირატესად პარენტერალური თერაპიის ფონზე. კრისტალურიის ალბათობის შემცირების მიზნით ამოქსიცილინის მაღალი დოზებით მიღების დროს აუცილებელია სითხის საკმარისი რაოდენობით მიღება და გამოყოფილი შარდის ადექვატური მოცულობის შენარჩუნება.
შარდში გლუკოზის დონის შეფასების აუცილებლობისას საჭიროა ფერმენტული გლუკოზოოქსიდაზური მეთოდებით სარგებლობა, ვინაიდან არაფერმენტული მეთოდები ზოგჯერ ცრუ დადებით შედეგებს იძლევა.
პრეპარატის შემადგენლობაში შემავალმა კლავულანის მჟავამ შეიძლება გამოიწვიოს IგG-ს და ალბუმინის არასპეციფიკური დაკავშირება ერითროციტების მემბრანების მეშვეობით, რაც ზოგჯერ განაპირობებს კუმბსის სინჯის ცრუდადებით შედეგს.
ზოგ შემთხვევაში მკურნალობისას შეიძლება აღინიშნოს Aspergillus-ზე იმუნოფერმენტული ანალიზის ცრუდადებითი შედეგი. ასევე, ჯვარედინი რეაქციები არაასპერგილოზურ პოლისაქარიდებთან და პოლიფურანოზებთან ჩატარებული ტესტების ფარგლებში.
ანალიზის დადებითი შედეგების ინტერპრეტაცია უნდა მოხდეს სიფრთხილით. საჭიროა შედეგების დადასტურება სხვა დიაგნოსტიკური მეთოდებით.
მნიშვნელოვანი ინფორმაცია კოკლავის შემადგენელი ზოგიერთი დამხმარე ნივთიერების შესახებ:
პრეპარატი შეიცავს შაქარს (საქაროზას), ამიტომ არ არის რეკომენდებული მისი გამოყენება პაციენტებში ისეთი იშვიათი გენეტიკური დაავადებებით, როგორიცაა ფრუქტოზას აუტანლობა, გლუკოზა-გალაქტოზას მალაბსორბცია ან სუკრაზა-იზომალტაზას დეფიციტი.
1.5. ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან და სხვა სახის ურთიერთქმედება
კოკლავთან ალოპურინოლის ერთდროული გამოყენებისას იზრდება კანის ალერგიული რეაქციების გამოვლენის ალბათობა.
პრობენეციდის და კოკლავის ერთდროული გამოყენება არ არის რეკომენდებული. პრობენიციდი აქვეითებს ამოქსიცილინის სეკრეციას თირკმლის მილაკებში, რამაც შესაძლოა გამოიწვიოს სისხლში ამოქსიცილინის (მაგრამ, არა – კლავულანის მჟავას) დონის მომატება.
ანტიკოაგულანტებთან (მაგ., როგორიცაა აცენოკუმაროლი ან ვარფარინი) კოკლავის ერთდროული მიღებისას შესაძლოა საჭირო გახდეს სისხლის დამატებითი ანალიზების ჩატარება.
კოკლავმა შესაძლოა შეამციროს ორგანიზმიდან მეთოტრექსატის გამოყოფა და გაზარდოს მისი ტოქსიკურობის რისკი.
პაციენტებს, რომლებიც იღებდნენ მიკოფენოლატის მოფეტილს, ამოქსიცილინის ან კლავულანის მჟავას შემცველი პრეპარატის მიღებისას აღენიშნებოდათ აქტიური მეტაბოლოტის – მიკოფენოლის მჟავის კონცენტრაციის დაახლოებით 50%-იანი შემცირება, რაც აუცილებლად არ მოწმობს საერთო ექსპოზიციის ცვლილებაზე. ამასთან დაკავშირებით, თუ ტრანსპლანტატის დისფუნქციის კლინიკური ნიშნები არ ვლინდება, დოზის ცვლილების აუცილებლობა არ არსებობს, თუმცა ასეთი კომბინირებული თერაპიის დროს საჭიროა მკაცრი სამედიცინო დაკვირვება.
კოკლავის, ისევე როგორც სხვა ანტიბიოტიკების, გამოყენება გავლენას ახდენს ნაწლავურ მიკროფლორაზე, რამაც შეიძლება გამოიწვიოს ჩასახვის საწინააღმდეგო საშუალებების ეფექტურობის დაქვეითება.
1.6. ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდი
ორსულობის დროს ამოქსიცილინ-კლავულანატის გამოყენების შედეგად თანდაყოლილი ანომალიების განვითარების რისკის ზრდა არ არის მოსალოდნელი. ნაადრევი მშობიარობის დროს და სანაყოფე პარკის ნაადრევად დარღვევის მქონე ქალებში კვლევაში ამოქსიცილინ-კლავულანატის პროფილაქტიკური გამოყენებისას ახალშობილებში აღინიშნებოდა ნეკროზული ენტეროკოლიტის განვითარება. ისევე, როგორც სხვა სამკურნალო საშუალებების შემთხვევაში, კოკლავი არ არის რეკომენდებული ორსულობის დროს გამოყენებისთვის, იმ შემთხვევების გამოკლებით, როდესაც დედისთვის მოსალოდნელი სარგებელი აჭარბებს ნაყოფისთვის პოტენციურ რისკს.
პრეპარატის მოქმედი ნივთიერებების მცირედი ნაწილი გამოიყოფა დედის რძეში, რამაც შესაძლებელია ბუნებრივ კვებაზე მყოფ ბავშვში გამოიწვიოს დიარეა და ლორწოვანი გარსების სოკოვანი ინფექციის განვითარება. ასეთ შემთხვევაში საჭიროა ძუძუთი კვების შეწყვეტა. ლაქტაციის პერიოდში პრეპარატის გამოყენება შესაძლებელია მხოლოდ ექიმის მიერ სარგებლისა და რისკის თანაფარდობის შეფასების შემდეგ.
1.7. ავტომობილისა და სხვა მექანიზმების მართვის უნარი
არ არის შესწავლილი კოკლავის გავლენა ავტომობილის და სხვა მექანიზმების მართვის უნარზე. პრეპარატის გამოყენებისას ალერგიული რეაქციების, თავბრუსხვევის, კრუნჩხვების გამოვლენის შემთხვევაში, რეკომენდებულია თავის შეკავება ავტომობილის ან სხვა მექანიზმების მართვისაგან, ვინაიდან აღნიშნული ქმედებები მოითხოვს ყურადღების კონცენტრირებას და სწრაფ ფსიქო-მოტორულ რეაქციებს.
1.8. შესაძლო გვერდითი მოვლენები
ყველა სხვა მედიკამენტის მსგავსად, კოკლავმა შეიძლება გამოიწვიოს გვერდითი მოვლენები, მისი შემადგენელი კომპონენტების მიმართ მგრძნობიარე პირებში.
გვერდითი მოვლენების სიხშირე განსაზღვრულია შემდეგი თანმიმდევრობით: ძალიან ხშირად (≥1/10), ხშირად (≥1/100-დან <1/10-მდე), არახშირად (≥1/1000-დან <1/100-მდე), იშვიათად (≥1/10000-დან <1/1000-მდე), ძალიან იშვიათად (<1/10000-მდე), უცნობია (შეუძლებელია დადგენა არსებული მონაცემების მიხედვით).
ინფექციური გართულებები: ხშირად – კანისა და ლორწოვანი გარსის სოკოვანი დაავადებები (კანდიდოზი); უცნობია – რეზისტენტული პათოგენების ჭარბი გამრავლება.
სისხლის სურათის და ლიმფური სისტემის მხრივ: იშვიათად – შექცევადი ლეიკოპენია (ნეიტროპენიის ჩათვლით) და თრომბოციტოპენია; უცნობია – შექცევადი აგრანულოციტოზი და ჰემოლიზური ანემია; სისხლდენის დროის და პროთრომბინის დროის გახანგრძლივება.
იმუნური სისტემის მხრივ: უცნობია – ანგიონევროზული შეშუპება, ანაფილაქსია, შრატისმიერი დაავადების მსგავსი სინდრომი, ალერგიული ვასკულიტი.
ნერვული სისტემის მხრივ: არახშირად – თავბრუსხვევა, თავის ტკივილი; უცნობია – შექცევადი ჰიპერაქტიურობა, კრუნჩხვები, ასეპტიური მენინგიტი.
კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ: ხშირად – დიარეა, გულისრევა, ღებინება.
გულისრევა უფრო ხშირად დაკავშირებულია მაღალი დოზების მიღებასთან. კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ რეაქციების შემსუბუქება შესაძლებელია პრეპარატის მიღებისას ჭამის დასაწყისში.
არახშირად – დისპეფსიური მოვლენები; უცნობია – ანტიბიოტიკის მიღებასთან ასოცირებული კოლიტი (ფსევდომემბრანოზული კოლიტის და ჰემორაგიული კოლიტის ჩათვლით), შავი “თმიანი” ენა, კბილის ემალის შეფერვა (ქრება პირის ღრუს სათანადო ჰიგიენით).
ჰეპატობილიარული სისტემის მხრივ: არახშირად – ასპარტატამინოტრენსფერაზას დონის მომატება, ალანინამინოტრანსფერაზას დონის მომატება; უცნობია – ჰეპატიტი, ქოლესტაზური სიყვითლე.
ღვიძლის მხრივ არასასურველი მოვლენები უპირატესად მამაკაცებს და ხანდაზმულ პაციენტებს აღენიშნებათ და ხშირად დაკავშირებულია ხანგრძლივ მკურანლობასთან. ეს არასასურველი მოვლენები იშვიათია ბავშვებში. პაციენტების ყველა ჯგუფში აღნიშნული მოვლენები ვითარდება მკურნალობის დროს ან მოკლე დროში მკურნალობის დასრულების შემდეგ. ზოგ შემთხვევაში მათი გამოვლენა ხდება მხოლოდ მკურნალობის შეწყვეტიდან რამდენიმე კვირაში. ჩვეულებრივ მათ შექცევადი ხასიათი აქვთ. ღვიძლის მხრივ შეიძლება განვითარდეს ისეთი მძიმე არასასურველი რეაქციები, რომლებიც ლეტალურად სრულდება. როგორც წესი, ასეთი შედეგი უვითარდებოდათ პაციენტებს სერიოზული ძირითადი დაავადებით, რომლებიც თანმხლები თერაპიის სახით ღებულობდნენ სხვა ღვიძლზე ტოქსიკური ზემოქმედების მქონე პრეპარატებს.
კანის და კანქვეშა უჯრედისის მხრივ: არახშირად – გამონაყარი, ქავილი, ჭინჭრის ციება; იშვიათად – მულტიფორმული ერითემა; უცნობია – სტივენს-ჯონსონის სინდრომი, ტოქსიკური ეპიდერმული ნეკროლიზი, ბულოზური ექსფოლიაციური დერმატიტი, მწვავე გენერალიზებული ეგზანთემატოზური პუსტულოზი, წამლისმიერი რეაქცია ეოზინოფილიით და სისტემური სიმპტომებით.
თირკმელების და საშარდე გზების მხრივ: იშვიათად – ჰემატურია, უცნობია – ინტერსტიციული ნეფრიტი, კრისტალურია.
1.9. ჭარბი დოზირება
ჭარბი დოზირების შემთხვევაში ვითარდება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ სიმპტომები და წყალ-ელექტროლიტური ბალანსის დარღვევა. ზოგ შემთხვევაში აღინიშნებოდა ამოქსიცილინ-ასოცირებული კრისტალურიის განვითარება, რომელიც იშვითად იწვევდა თირკმლის უკმარისობას.
ამოქსიცილინი ილექება შარდის კათეტერში, უპირატესად დიდი დოზების ინტრავენური შეყვანის შემდეგ. აუცილებელია კათეტერის გამტარობის რეგულარული კონტროლი.
თირკმლის ფუნქციის უკმარისობის მქონე პაციენტებში და პაციენტებში, რომლებიც პრეპარატის მაღალ დოზებს იღებენ, შესაძლებელია კრუნჩხვების განვითარება.
კუჭ-ნაწლავის მხრივ სიმპტომების კუპირებისთვის ტარდება სიმპტომური მკურნალობა, წყალ-ელექტროლიტური ბალანსის აღდგენა. ამოქსიცილინი და კლავულანის მჟავა გამოიყოფა ორგანიზმიდან ჰემოდიალიზით.
2. ფარმაკოლოგიური თვისებები
2.1. ფარმაკოდინამიკა
ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი
სისტემური გამოყენების ანტიბაქტერიული საშუალებები; ბეტა-ლაქტამური ანტიბაქტერიული საშუალებები, პენიცილინები, პენიცილინების კომბინაციები ბეტა-ლაქტამაზის ინჰიბიტორების ჩათვლით.
ათქ კოდი: J01CR02
ფარმაკოლოგიური თვისებები:
ფარმაკოდინამიკა
ამოქსიცილინი ფართო სპექტრის ნახევრადსინთეზური ანტიბიოტიკია, რომელსაც ახასიათებს აქტივობა მრავალი გრამდადებითი და გრამუარყოფითი მიკროორგანიზმების მიმართ. ამასთანავე, ამოქსიცილინი ექვემდებარება დაშლას ბეტა-ლაქტამაზების მეშვეობით და ამიტომ მისი აქტივობის სპექტრი არ ვრცელდება იმ მიკროორგანიზმებზე, რომლებიც გამოიმუშავებენ აღნიშნულ ფერმენტს.
კლავულანის მჟავა ბეტა-ლაქტამაზას სტრუქტურულად პენიცილინისმაგვარი ინჰიბიტორია, რომელსაც გააჩნია პენიცილინების და ცეფალოსპორინების მიმართ მდგრადი მიკროორგანიზმების მიერ გამომუშავებული ბეტა-ლაქტამაზების ფართო სპექტრის დათრგუნვის უნარი.
კლავულანის მჟავას ახასიათებს საკმარისი ეფექტურობა პლაზმიდური ბეტა-ლაქტამაზების მიმართ, რომლებიც ყველაზე მეტად დაკავშირებულია ბაქტერიების რეზისტენტობასთან, და ნაკლები ეფექტურობა I-ლი ტიპის ქრომოსომული ბეტა-ლაქტამაზების მიმართ, რომლებიც არ განიცდიან ინჰიბირებას კლავულანის მჟავას ზემოქმედებით.
პრეპარატის შემადგენლობაში შემავალი კლავულანის მჟავა იცავს ამოქსიცილინს ბეტა-ლაქტამური ფერმენტებით დაშლისგან, რაც აფართოებს ამოქსიცილინის ანტიბაქტერიულ სპექტრს.
ამოქსიცილინის და კლავულანის მჟავას კომბინააციის მიკრობიოლოგიური აქტივობა:
ვარსკვლავით (*) აღნიშნულია ამოქსიცილინ/კლავულანატის კლინიკური ეფექტურობა კლინიკურ კვლევებში.
ორგანიზმები, რომლებიც არ წარმოქმნიან ბეტა-ლაქტამაზას, იდენტიფიცირებულები არიან ნიშნით (†). თუ იზოლატი მგრძნობიარეა ამოქსიცილინის მიმართ, ის მიჩნეულია ამოქსიცილინ/კლავულანატის მიმართ მგრძნობიარედ.
ჩვეულებრივ მგრძნობიარე სახეობები
გრამდადებითი აერობები: Bacillius anthracis, Enterococcus faecalis, Listeria monocytogenes, Nocardia asteroides, Staphylococcus aureus (მეტიცილინ-მგრძნობიარე შტამები)*, Streptococcus agalactiae*†, Streptococcus pyogenes*† და სხვა ბეტა-ჰემოლიზური სტრეპტოკოკები*†, Streptococcus viridans-ის ჯგუფის მიკრობები, Staphylococcus saprophyticus (მეტიცილინ-მგრძნობიარე შტამები), Coagulase-negative staphylococci (მეტიცილინ-მგრძნობიარე შტამები).
გრამუარყოფითი აერობები: Bordetella pertussis, Haemophilus influenzae1, Haemophilus parainfluenzae, Helicobacter pylory, Moraxella catarrhalis*, Neisseria gonorrhoeae, Pasteurella multocida, Vibrio cholera.
სხვა მიკროორგანიზმები: Bordelia burdgoferi, Leptospira iccterohaemorrhagiae, Treponema pallidum.
გრამდადებითი ანაერობები: Clostridium species, Peptococcus niger, Peptostreptococcus magnus, Peptostreptococcus micros, Peptostreptococcus species.
გრამუარყოფითი ანაერობები: Bacteroides fragilis, Bacteroides species, Capnocytophaga species, Eikenella corrodens, Fusobacterium nucleatum, Fusobacterium species, Porphyromonas species, Prevotella species.
სახეობები შეძენილი რეზისტენტობის შესაძლო განვითარებით
გრამდადებითი აერობები: Corynebacterium species, Enterococcus faecium, Streptococcus pneumoniae*†,1, Viridans group Streptococcus†.
გრამუარყოფითი აერობები: Escherichia coli*, Klebsiella oxytoca, Klebsiella pneumonia*, Klebsiella species, Proteus mirabilis, Proteus vulgaris, Proteus species, Salmonella species, Shigella species.
სახეობები ბუნებრივი რეზისტენტობით
გრამუარყოფითი აერობები: Acinetobacter species, Citrobacter freundii, Enterobacter species, Hafnia alvei, Legionella pneumophila, Morganella morganii, Providencia species., Pseudomonas species, Serratia species, Stenotrophomonas maltophilia, Yersinia enterocolitica.
სხვა მიკროორგანიზმები: Chlamydophila pneumonia, Chlamydophila psittaci, Chlamydia species, Coxiella burnetti, Mycoplasma pneu
Units | 1 |
---|
ქვემოთ მოცემული ინფორმაცია საჭიროა სოციალური ავტორიზაციისთვის
შესვლა
Create New Account