Rovista - როვისტა 20მგ 30 ტაბლეტი

აღწერილობა

როვისტა™ (როზუვასტატინი), სინთეზური ჰიპოლიპიდემიური საშუალება, არის 3–ჰიდროქსი–3–მეთილგლუტარილ–კოენზიმ A (HMG-CoA) რედუქტაზას ინჰიბიტორი. კალციუმის როზუვასტატინი არის ბის[(E)–7–[4–(4–ფლუოროფენილ)–6–იზოპროპილ–2–[მეთილ(მეთილსულფონილ)ამინო] პირიმიდინ–5–ილ](3R, 5S)-3,5-დიჰიდროქსიჰეპტ-6-კარბოქსილის მჟავა] კალციუმის მარილი. კალციუმის როზუვასტატინის ემპირიული ფორმულაა (C₂₂H₂₇FN₃O₆S)₂Ca.

ხარისხობრივი და რაოდენობრივი შემადგენლობა

როვისტა (როზუვასტატინი) მიიღება ორალურად:

როვისტა ტაბლეტები 20მგ

თითოეული აპკიანი გარსით დაფარული ტაბლეტი შეიცავს:

როზუვასტატინი....20მგ (კალციუმის მარილის სახით)

კლინიკური ფარმაკოლოგია

მოქმედების მექანიზმი

როზუვასტატინი არის სელექციური და კონკურენტული ინჰიბიტორი, ფერმენტი, რომელიც 3-ჰიდროქსი-3-მეთილ2 გლუტარილ-კოენზიმ A-ს გარდაქმნის მევალონატად, რომელიც ქოლესტერინის წინამორბედია. როზუვასტატინის მოქმედების ძირითად ადგილს წარმოადგენს ღვიძლი, შედარებით დიდი ორგანო ქოლესტერინის შესამცირებლად.

in vivo და in vitro კვლევებში, როზუვასტატინი თავის ლიპიდური ცვლის მამოდიფიცირებელ ეფექტს ახორციელებს ორი გზით. პირველი, ზრდის ღვიძლის LDL რეცეპტორების რაოდენობას უჯრედების ზედაპირზე, რათა გაზარდოს LDL-ის მიტაცება და კატაბოლიზმი. მეორე, როზუვასტატინი აინჰიბირებს ღვიძლში VLDL-ის სინთეზს, რის შედეგადაც ამცირებს VLDL-ის და LDL-ის საერთო რაოდენობას.

 ფარმაკოკინეტიკა

აბსორბცია

სისხლის პლაზმაში როზუვასტატინის კონცენტრაცია მაქსიმუმს აღწევს პერორალური მიღებიდან დაახლოებით 5 საათის შემდეგ. აბსოლუტური ბიოშეღწევადობა შეადგენს დაახლოებით 20%-ს.

 განაწილება

როზუვასტატინს ძირითადად შთანთქავს ღვიძლი, რომელიც ქოლესტერინის სინთეზის და LDL-C-ის კლირენსის ძირითადი ადგილია. მყარი მდგომარეობისას როზუვასტატინის განაწილების მოცულობა შეადგენს დაახლოებით 134 ლ-ს. როზუვასტატინის 88% უკავშირდება პლაზმის ცილებს, ძირითადად ალბუმინს. ეს კავშირი შექცევადია და არ არის დამოკიდებული პლაზმაში კონცენტრაციაზე.

 მეტაბოლიზმი

როზუვასტატინი არ მეტაბოლიზდება სრულად (დაახლოებით 10%). ძირითადი მეტაბოლიტია N–დისმეთილი (როზუვასტატინზე 50%–ით კალებად აქტიური), რომელიც წარმოიქმნება ციტოქრომ P450 2C9–ით, და ლაქტონური მეტაბოლიტები (კლინიკურად არააქტიური). მოცირკულირე HMG-CoA რედუქტაზას ინჰიბიტორის აქტივობის 90%–ზე მეტი უზრუნველყოფილია როზუვასტატინით.

 გამოყოფა

ორალურად მიღების შემდეგ, როზუვასტატინი და მისი მეტაბოლიტები გამოიყოფა ფეკალიებთან (90%) ერთად და დაახლოებით 5% გამოიყოფა შარდში უცვლელი სახით. როსუვასტატინის ელიმინაციის ნახევარგამოყოფის (t_1/2) პერიოდი დაახლოებით შეადგენს 19 საათს. ელიმინაციის ნახევარგამოყოფის პერიოდი არ იზრდება მაღალი დოზების მიღებისას.

 განსაკუთრებული პოპულაციები

თირკმლის უკმარისობა

სუბიექტებს, თირკმლის სხვადასხვა  დარღვევებით, თირკმლის მსუბუქი და საშუალო დაავადებებით, აღენიშნებათ პლაზმაში როზუვასტატინის კონცენტრაციაზე მცირე გავლენა. თუმცა, მწვავე დარღვევების (კრეატინინის კლირენსი<30მლ/წთ) მქონე სუბიექტებში პლაზმაში კონცენტრაცია 3–ჯერ მაღალი იყო ჯანმრთელ მოხალისეებთან შედარებით.

ქრონიკულ ჰემოდიალიზზე მყოფ პაციენტებში როზუვასტატინის პლაზმაში კონცენტრაციის მყარი მდომარეობა დაახლოებით 50%–ით მაღალი იყო ჯანმრთელ მოხალისეებთან შედარებით.

 ღვიძლის უკმარისობა

პაციენტებში, რომლებსაქ აქვთ ღვიძლის ქრონიკული ალკოჰოლური დაავადებები, როზუვასტატინის პლაზმაში კონცენტრაცია გაზრდილი იყო შესაბამისად. პაციენტებში, რომლებსაც აქვთ ჩაილდ–პიუს A დაავადებები, Cmax და AUC, შესაბამისად, მომატებული იყო 60% და 5%–ით, ღვიძლის ნორმალური ფუნქციის მქონე პაციენტებთან შედარებით. პაციენტებში, რომლებსაც აქვთ ჩაილდ–პიუს B დაავადებები, Cmax და AUC, შესაბამისად, მომატებული იყო 100% და 21%–ით, ღვიძლის ნორმალური ფუნქციის მქონე პაციენტებთან შედარებით.

 წამალთაშორისი ურთიერთქმედება

ციკლოსპორინი:

როზურვასტატინის და ციკლოსპორინის ერთად მიღებისას როზურვასტატინის Cmax და AUC, შესაბამისად, 11 და 7–ჯერ გაიზარდა, ჯანმრთელ სუბიექტებთან შედარებით.

 გემფიბროზილი:

ჯანმრთელ მოხალისეებში, როზურვასტატინის ერთჯერადი დოზის და გემფიბროზილის ერთდროულად მიღების შედეგად როზურვასტატინის საშუალო Cmax და საშუალო AUC, შესაბამისად, 2,2–ჯერ და 1,9–ჯერ გაიზარდა.

 ანტაციდური საშუალებები:

ანტაციდების (ალუმინის და მაგნიუმის ჰიდროქსიდის კომბინაცია) და როზურვასტატინის (40მგ) ერთდროული მიღების შედეგად, როზურვასტატინის პლაზმში კონცენტრაცია მცირდება დაახლოებით 50%–ით.

 ერითრომიცინი:

როზუვასტატინის და ერითრომიცინის ერთდროული გამოყენება იწვევს როზურვასტატინის AUC–ს 20%–ით და Cmax–ის 30%–ით შემცირებას.

 თერაპიული ჩვენებები

ჰიპერქოლესტერინემიის მკურნალობა:

მოზრდილებში, მოზარდებში და 10 წლის ან უფროსი ასაკის ბავშვებში, რომლებსაც აქვთ პირველადი ჰიპერქოლესტერინემია (IIა ტიპი, ოჯახური ჰეტეროზიგოტური ჰიპერქოლესტერინემიის ჩათვლით) ან შერეული დისლიპიდემია (IIბ ტიპი), დიეტაზე დამატების სახით, როდესაც დიეტა და სხვა არაფარმკოლოგიური მკურნალობა (მაგალითად, ვარჯიში, წონის შემცირება) საკმარისი არ არის.

 ოჯახური ჰომოზიგოტური ჰიპერქოლესტერინემია, დიეტაზე და ქოლესტერინის შემამცირებელ სხვა თერაპიაზე (მაგალითად დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინების აფერეზი) დამატების სახით, ან თუ ასეთი თერაპია შეუსაბამოა.

 კარდიოვასკულური მოვლენების პრევენცია:

ძირითადი კარდიოვასკულური მოვლენების პრევენცია, პაციენტებში, რომლებსაც აქვთ პირველი კარდიოვასკულური მოვლენების განვითარების მაღალი რისკი, როგორც სხვა რისკ ფაქტორების კორექციის დამატება.

 დოზირება და მიღების წესი

ჰიპერქოლესტერინემიის მკურნალობა:

რეკომენდებული საწყისი დოზა არის  5მგ ან 10მგ დღეში ერთხელ ორალურად. საჭიროების შემთხევაში, 4 კვირის შემდეგ შეიძლება დღიური დოზის შემდეგ მაჩვენებლამდე გაზრდა. როვისტას ტაბლეტებით ან სხვა HMG-CoA რედუქტაზას ინჰიბიტორიდან როვისტაზე გადასვლისას მკურნალობის დაწყების დროს, ჯერ უნდა მოხდეს შესაბამისი საწყისი დოზის მიღება და მხოლოდ ამის შემდეგ, პაციენტის პასუხის მიხედვით ხდება დოზის განსაზღვრა და თერაპიის ინდივიდუალური მიზნის დასახვა. როვისტას ტაბლეტებით მკურნალობის დაწყებიდან ან დოზის ცვლილებიდან 2–4 კვირის განმავლობაში, უნდა მოხდეს ლიპიდური მაჩვენებლის გაანალიზება და შესაბამისი დოზირების განსაზღვრა.

 კარდიოვასკულური მოვლენების პრევენცია:

რეკომენდებულია დღეში ერთხელ 20მგ–ის მიღება.

 ჰომოზიგოტური ოჯახური ჰიპერქოლესტერინემია:

რევისტას ტაბლეტების რეკომენდებული საწყისი დოზაა 20მგ დღეში ერთხელ.

თერაპიაზე პაზუხის შეფასება უნდა მოხდეს აფერეზის LDL-C–ს მაჩვენებლის მიხედვით.

 პედიატრიული პოპულაცია:

პედიატრიაში გამოყენება უნდა განხორციელდეს მხოლოდ სპეციალისტის მიერ.

 ბავშვები და 10–17 წლის ასაკის მოზარდები:

ბავშვებში და მოზარდებში, რომლებსაც აქვთ ჰეტეროზიგოტური ჰიპერქოლესტერინემია, ჩვეულებრივ, დღიური საწყისი დოზა არის 5მგ. ჩვეულებრივ,  ორალურად, დღეში ერთხელ მიღებისას, დოზა მერყეობს 5–20მგ ფარგლებში. პედიატრიულ პაციენტებში დოზის ცვლილება უნდა მოხდეს ინდივიდუალური პასუხის და ამტანიანობის საფუძველზე. როზუვასტატინის მკურნალობის დაწყებამდე, ბავშვებმა და მოზარდებმა უნდა დაიცვან ქოლესტეროლის შემამცირებელი სტანდარტული დიეტა; ეს დიეტა უნდა გაგრძელდეს როზუვასტატინით მკურნალობის პერიოდში.

 აზიური წარმომავლობა:

საჭიროების შემთხვევაში, შეიძლება საწყისი 5მგ დღიური დოზის მაქსიმუმ 20მგ–მდე გაზრდა.

შენიშვნა:

ჰიპოლიპიდემიურ საშულებებთან ერთდროული გამოყენებისას 5მგ დღიური საწყისი დოზის გაზრდა შეიძლება მაქსიმუმ 20მგ–მდე.

 თირკმლის უკმარისობა:

თირკმლის მსუბუქი და საშუალო დარღვევის მქონე პაციენტებისთის დოზა ჩვეულებრივ ფარგლებში მერყეობს.

პაციენტებიში, რომლებსაც აქვთ თირკმლის მწვავე უკმარისობა, როზუვასტატინის დოზამ არ უნდა გადააჭარბოს 10მგ–ს დღეში ერთხელ.

 ღვიძლის უკმარისობა:

ღვიძლის მსუბუქი და საშუალო დარღვევის მქონე პაციენტებისთის დოზა ჩვეულებრივ ფარგლებში მერყეობს. პაციენტებმა, რომლებსაც აქვთ ღვიძლის მწვავე უკმარისობა, თერაპია უნდა დაიწყონ 10მგ–ით. ასეთ პაციენტებში აღინიშნა როზუვასტატინის სისტემური მოქმედების გაზრდა, ამიტომ 10მგ–ზე მაღალი დოზა სიფრთხილით ინიშნება.

ხანდაზმულები:

 70 წელზე უფროსი ასაკის პაციენტებისთვის რეკომენდებულია 5მგ საწყისი დოზა.

 გვერდითი ეფექტები

ზოგადად, როზუვასტატინი კარგად აიტანება. გვერდითი ეფექტები, ჩვეულებრივ, მსუბუქი და დროებითია.

 ხშირი:

შაქრიანი დიაბეტი, თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა, ყაბზობა, გულისრევა, მუცლის ღრუს ტკივილი, მიალგია, ასთენია.

 ნაკლებად ხშირი:

ქავილი, გამონაყარი და ჭინჭრის ციება.

 იშვიათი:

პანკრეატიტი, მომატებული მგრძნობელობის რეაქციები, ანგიოედემის ჩათვლით, მიოპათია, რაბდომიოლიზი, ართრალგია, ღვიძლის ტრანსამინაზების მომატება.

 ლაბორატორიული ანომალიები:

პროტეინურია გამოვლინდა იმ პაციენტებში, რომლებიც როზუვასტატინით მკურნალობდნენ. ეს გამოვლინება უფრო ხშირი იყო პაციენტებში, რომლებიც იღებდნენ 40მგ როზუვასტატინს, როზუვასტატინის დაბალ დოზებთან შედარებით.

სხვა ანომალიურ ლაბორატორიულ მაჩვენებლებში აღინიშნა  კრეატინინის ფოსფორკინაზას მომატებული მაჩვენებელი, ტრანსამინაზების დოზა–დამოკიდებული გაზრდა, ჰოპერგლიკემია, გლუტამილ ტრანსპეპტიდაზას, ტუტე ფოსფატაზას, ბილირუბინის და თირეოიდული ფუნქციის ანომალიები.

 უკუჩვენებები

როზუვასტატინი უკუნაჩვენებია:

• პაციენტებში, რომლებსაც აქვთ მომატებული მგრძნობელობა როზუვასტატინის ან სხვა რომელიმე შემავსებლის მიმართ.
• პაციენტებში, რომლებსაც აქვთ ღვიძლის აქტიური დაავადებები, შრატში ტრანსამინაზების აუხსნელი, მუდმივი მომატება და შრატში რომელიმე ტრანსამინაზას ნორმის ზედა ზღვარზე (ULN) 3–ჯერ მაღალი მაჩვენებელი.
• თირკმლის მწვავე უკმარისობის (კრეატინინის კლირენსი<30მლ/წთ) მქონე პაციენტებში.
• პაციენტებში, რომლებსაც აქვთ მიოპათია.
• პაციენტებში, რომლებიც დამატებით იღებენ ციკლოსპორინს.
• ორსულებში და ლაქტაციის პერიოდში და რეპროდუქციული ასაკის ქალებში, რომლებიც არ იღებენ შესაბამის ჩასახვის საწინააღმდეგო ზომებს.
• პაციენტებში, რომლებსაც აქვთ გალაქტოზას აუტანლობის იშვიათი მემკვიდრეობითი პრობლემები, ლაპ ლაქტოზას დეფიციტი ან გლუკოზა–გალაქტოზას მალაბსორბცია, არ უნდა მიიღონ ეს პრეპარატი.

სიფრთხილის ზომები

• სტატინით მკურნალობის დაწყებამდე უნდა მოხდეს ჰიპოთირეოზის კონტროლი.
• სტატინები სიფრთხილით გამოიყენება იმ პაციენტებში, რომლებსაც აქვთ მიოპათიის და რაბდომიოლიზის წინასწარ განსაზღვრული რისკ ფაქტორები. პაციენტებს უნდა ურჩიონ, შეატყობინონ აუხსნელი კუნთების ტკივილის, მგრძნობელობის, ან სისუსტის შემთხვევაში, განსაკუთრებით, თუ თან სდევს გაღიზიანება და ცხელება.
• სიფრთხილიდ გამოიყენება პაციენტებში, რომლებიც იღებენ ალკოჰოლს მნიშვნელოვანი რაოდენობით და/ან ანამნეზში აღენიშნებათ ღვიძლის ქრონიკული ალკოჰოლური დაავადება. რეკომენდებულია, პერიოდულად ჩატარდეს ღვიძლის ფუნქციის გამოკვლევა მკურნალობის დაწყებამდე და დაწყებიდან ან დოზის გაზრდიდან 12 კვირის შემდეგ.
• სიფრთხილეა საჭირო, როზუვასტატინის ისეთ პრეპარატებთან ერთად მიღებისას, რომლებმაც შეიძლება გაზარდონ ენდოგენური სტეროიდული ჰორმონების დონე ან აქტივობა, როგორიცაა კეტოკონაზოლი, სპირონოლაქტონი და ციმეტიდინი.
• როზუვასტატინით თერაპია დროებით უნდა შეწყდეს ზოგიერთ პაციენტში, რომელის მწვავე, სერიოზული მდგომარეობა მიუთითებს მიოპათიაზე ან წინასწარ განსაზღვრულ თირკმლის უკმარისობაზე, რაბდომიოლიზი მეორეხარისხოვანია.
• დოზის შემცირება უნდა განიხილონ პაციენტებში, რომლებიც გადიან როზუვასტატინით თერაპიას და რეგულარულ შარდის ანალიზში აღენიშნებათ აუხსნელი მუდმივი პროტეინურია და/ან ჰემატურია.
• სიფრთხილეა საჭირო როზუვასტატინის და პროტეაზას ინჰიბიტორის და რიტონავირის კომბინაციის ერთდროული გამოყენებისას.
• როზუვასტატინის ხანგრძლივი თერაპიის დროს შეიძლება აღინიშნოს ფილტვის ინტერსტიციალური დაავადება, წარმოდგენილი თავისებურებები შეიძლება მოიცავდეს, ქოშინს, არაპროდუქტიულ ხველას და ჯანმრთელობის საერთო მდგომარეობის გაუარესებას (დაღლილობა, წონაში კლება და ცხელება). სასურველია, რომ თერაპია აღარ გაგრძელდეს.
• პაციენტებში, რომლებსაც უზმოზე სისიხლში გლუკოზის დონე აქვთ 5,6–6,9 მმოლ/ლ, როზუვასტატინით მკურნალობა ზრდის შაქრიანი დიაბეტის განვითარების რისკს.

 წამალთაშორისი ურთიერთქმედება

როზუვასტატინმა შეიძლება გამოიწვიოს მიოპათიის განვითარების რისკის გაზრდა, შემდეგ პრეპარატებთან ერთდროული გამოყენებისას:

• ანტიბაქტერიული საშუალებები (მაგალითად, დაპტომიცინი)
• ვირუსის საწინააღმდეგო საშუალებები (მაგალითად, დარუნავირი, ფოსამპრენავირი, ინდინავირი, რიტონავირი, საქვინავირი, ნელფინავირი)
• კოლხიცინი
• ფიბრატები.
• ნიკოტინის მჟავა.
• როზუვასტატინის და ერითრომიცინის ერთდროულმა გამოყენებამ შეიძლება გამოიწვიოს პლაზმაში როზუვასტატინის კონცენტრაციის შემცირება.
• როზუვასტატინის ტიპრანავირთან და ელტრომბოპაგთან ერთად გამოყენებამ შეიძლება გამოიწვიოს პლაზმაში როზუვასტატინის კონცენტრაციის მომატება.
• როზუვასტატინის ესტროგენთან და პროგესტერონთან ერთად გამოყენება, შესაბამისად, ზრდის პლაზმაში ეთინილესტრადიოლის და ნოგრესტრელის დონეს.
• როზუვასტატინის და ციკლოსპორინის ერთდროული გამყენება მნიშვნელოვნად ზრდის როზუვასტატინის მოქმედებას. ამიტომ, ასეთ პაციენტებში თერაპია შემცირდეს 5მგ–მდე, დღეში ერთხელ.
• გემფიბროზილი მნიშვნელოვნად ზრდის როზუვასტატინის მოქმედებას. ამიტომ, საჭიროა როზუვასტატინის და გემფიბროზილის კომბინირებული თერაპიის თავიდან აცილება. მიღების შემთხვევაში როზუვასტატინის დოზამ არ უნდა გადააჭარბოს 10მგ–ს, დღეში ერთხელ.
• იმ პაციენტებში, რომლებიც ერთდროულად იღებენ კუმარინულ ანტიკოაგულანტებს და როზუვასტატინს, როზუვასტატინის მიღების დაწყებამდე და თერაპიის მიმდინარეობის საწყის ეტაპზე, საკმაოდ ხშირად უნდა მოხდეს INR–ის განსაზღვრა, იმაში დასარწმუნებლად, რომ არ ვლინდება INR–ის მნიშვნელოვანი ცვლილებები.
• როზუვასტატინის და ალუმინის და მაგნიუმის ჰიდროქსიდის შემცველი ანაციდური სუსპენზიების ერთდროული მიღება იწვევს, როზუვასტატინის პლაზმაში კონცენტრაციის, დაახლოებით, 50%–ით შემცირებას. ანტაციდური საშუალებების მიღება უნდა მოხდეს როზუვასტატინის მიღებიდან, სულ მცირე 2 საათის შემდეგ.
• ჩონჩხის კუნთებზე გავლენის რისკი შეიძლება გაიზარდოს როზუვასტატინის და ნიაცინის კომბინირებული გამოყენებისას, უნდა განიხილონ როზუვასტატინის დოზის შემცირება.

 ჭარბი დოზირება

ჭარბი დოზირების სიმპტომები და მკურნალობა:

როზუვასტატინის ჭარბი დოზირების შემთხევევში კონკრეტული მკურნალობა არ არსებობს. ჭარბი დოზირების შემთხვევაში უნდა მოხდეს პაციენტების სიმპტომური მკურნალობა და შესაბამისი დამხმარე ზომების მიღება. ჰემოდიალიზის სარგებელი ნაკლებსავარაუდოა.

  შენახვის პირობები

შეინახეთ არაუმეტეს 30°C ტემპერატურაზე.

დაიცავით მზის სინათლისგან და ნესტისგან.

ვარგისობის ვადა ეხება შესაბამისი, საჭირო პირობებების დაცვით შენახულ პროდუქტს.

 შეფუთვა

როვისტა (როზუვასტატინი) 20მგ წარმოდგენილია 10 და 30 ტაბლეტიან ალუ–ალუ ბლისტერში.

 შეინახეთ ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილზე.

 გაიცემის წესი

 ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი II, გაიცემა ფორმა N3 რეცეპტით.