Lispress forte - ლიზპრეს ფორტე 20/12.5მგ 20 ტაბლეტი

საერთაშორისო არაპატენტური დასახელება:
ლიზინოპრილი + ჰიდროქლოროთიაზიდი

შემადგენლობა
აქტიური ნივთიერება: თითოეული ტაბლეტი შეიცავს 21,78 მგ ლიზინოპრილის დიჰიდრატს, რომელიც 20 მგ ლიზინოპრილის ექვივალენტურია, 12,5 მგ ჰიდროქლოროთიაზიდს.
დამხმარე ნივთიერებები: მანიტოლი, კალციუმის ჰიდროფოსფატის დიჰიდრატი, პრეჟელატინირებული სიმინდის სახამებელი, ნატრიუმის კროსკარმელოზა, მაგნიუმის სტეარატი.

აღწერა
თეთრი ფერის, მრგვალი ფორმის ტაბლეტები, გარსის გარეშე, ერთ მხარეს გრავირებით “LH” და გამყოფი ღარით მეორე მხარეს.

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი
კომბინირებული ანტიჰიპერტენზიული პრეპარატი

ათქ კოდი: C09BA03

ფარმაკოლოგიური თვისებები
ფარმაკოდინამიკა
ანტიჰიპერტენზიული კომბინირებული პრეპარატი, რომელიც შეიცავს აგფ ინჰიბიტორს (ლიზინოპრილს) და დიურეზულ საშუალებას (ჰიდროქლორთიაზიდი). ახდენს ანტიჰიპერტენზიულ და დიურეზულ მოქმედებას.
ლიზინოპრილი აგფ ინჰიბიტორია. მოქმედების მექანიზმი დაკავშირებულია აგფ აქტივობის ინჰიბირებასთან, რაც იწვევს ანგიოტენზინ I-დან ანგიოტენზინ II წარმოქმნის ინჰიბირებას და ალდოსტერონის გამოყოფის პირდაპირ შემცირებას. ამცირებს ბრადიკინინის დეგრადაციას და ზრდის პროსტაგლანდინების სინთეზს. აქვეითებს სსპწ (სისხლძარღვების საერთო პერიფერიული წინააღმდეგობა), აწ (არტერიული წნევა), წნევას ფილტვების კაპილარებში, იწვევს სისხლის წუთმოცულობის და დატვირთვისადმი ტოლერანტობის გაზრდას პაციენტებში გულის ქრონიკული უკმარისობით. ლიზინოპრილი ახდენს ვაზოდილატაციურ მოქმედებას, ამასთან აფართოვებს არტერიებს უფრო მეტად, ვიდრე ვენებს. ზოგიერთი ეფექტი აიხსნება ქსოვილოვან რენინ-ანგიოტენზიურ სისტემაზე მოქმედებით. აუმჯობესებს იშემიური მიოკარდის სისხლით მომარაგებას. ხანგრძლივი გამოყენებისას, მცირდება მიოკარდიუმის და რეზისტენტული ტიპის არტერიების კედლების ჰიპერტროფია.
აგფ ინჰიბიტორების გამოყენება პაციენტებში გულის ქრონიკული უკმარისობით, იწვევს სიცოცხლის გახანგრძლივებას; პაციენტებში გადატანილი მიოკარდიუმის ინფარქტით, გულის უკმარისობის კლინიკური გამოვლინებების გარეშე – მარცხენა პარკუჭის დისფუნქციის პროგრესირების შენელებას. ანტიჰიპერტენზიული მოქმედება აღინიშნება პრეპარატის მიღებიდან 6 საათის შემდეგ და ნარჩუნდება 24 საათის განმავლობაში. მოქმედების ხანგრძლივობა ასევე დამოკიდებულია დოზის სიდიდეზე. პრეპარატის მოქმედების დაწყება აღინიშნება 1 საათის შემდეგ, ხოლო მაქსიმალური ეფექტი 6-7 საათის შემდეგ. არტერიული ჰიპერტენზიისას ეფექტი აღინიშნება მკურნალობის დაწყებიდან პირველ დღეებში, სტაბილური მოქმედება ვითარდება 1-2 თვის შემდეგ.
პრეპარატის მკვეთრი მოხსნისას, არ აღინიშნება აწ გამოხატული მომატება. აწ დაქვეითების გარდა, ლიზინოპრილი ამცირებს ალბუმინურიას. ჰიპერგლიკემიის მქონე პაციენტებში, ხელს უწყობს დაზიანებული გლომერულური ენდოთელიუმის ფუნქციის ნორმალიზებას.
შაქრიანი დიაბეტის მქონე პაციენტებში, ლიზინოპრილი არ ახდენს გავლენას სისხლში გლუკოზის კონცენტრაციაზე და არ იწვევს ჰიპოგლიკემიის შემთხვევების გახშირებას.

ჰიდროქლოროთიაზიდი – თიაზიდური დიურეტიკია, რომლის დიურეზული ეფექტი დაკავშირებულია ნეფრონის დისტალურ ნაწილში ნატრიუმის, ქლორის, კალიუმის, წყლის იონების რეაბსორბციის დარღვევასთან; აფერხებს კალციუმის იონების, შარდმჟავას გამოყოფას. ანტიჰიპერტენზიულ მოქმედებას ახდენს არტერიოლების გაფართოვების ხარჯზე. პრაქტიკულად არ ახდენს გავლენას ნორმალურ აწ-ზე. დიურეზული ეფექტი ვითარდება 1-2 საათის შემდეგ, მაქსიმუმს აღწევს 4 საათის შემდეგ და გრძელდება 6-12 საათის განმავლობაში. ანტიჰიპერტენზიული მოქმედება ვლინდება 3-4 დღის შემდეგ, მაგრამ ოპტიმალური თერაპიული ეფექტის მისაღწევად, შესაძლოა საჭირო იყოს 3-4 კვირა.
კომბნინაციაში ლიზინოპრილი და ჰიდროქლოროთიაზიდი ახდენენ ადიტიურ ანტიჰიპერტენზიულ ეფექტს.

ფარმაკოკინეტიკა
ლიზინოპრილი
შეწოვა
აბსორბცია –30% (6-66%). ლიზინოპრილის ბიოშეღწევადობა შეადგენს 25-50%. სისხლის პლაზმაში ჩმახ მიიღწევა დაახლოებით 6-8 საათის შემდეგ. საკვების მიღება ლიზინოპრილის აბსორბციაზე გავლენას არ ახდენს.

განაწილება
სუსტად უკავშირდება პლაზმის ცილებს. ლიზინოპრილი უმნიშვნელოდ აღწევს ჰემატოენცეფალურ და პლაცენტურ ბარიერში.

მეტაბოლიზმი და გამოყოფა
ლიზინოპრილი არ მეტაბოლიზდება და გამოიყოფა შეუცვლელი სახით შარდით. თ1/2– 12 საათი. ლიზინოპრილის ძირითადი ნაწილი გამოიყოფა საწყისი α-ფაზის დროს (ეფექტური თ1/2– 12 საათი), რომელსაც მოსდევს ტერმინალური მოგვიანებითი β-ფაზა (დაახლოებით 30 საათი).

ჰიდროქლოროთიაზიდი
შეწოვა
შიგნით მიღების შემდეგ, აბსორბირდება 60-80%. სისხლის პლაზმაში ჩმახ მიიღწევა დაახლოებით 1,5-3 საათის შემდეგ. შეწოვის ცვლილებას საკვების მიღების გავლენით კლინიკური მნიშვნელობა არა აქვს.

განაწილება
ჰიდროქლოროთიაზიდი გროვდება ერითროციტებში. გამოყოფის ფაზაში ერითროციტებში მისი კონცენტრაცია 3-9 ჯერ მეტია, ვიდრე პლაზმაში. პლაზმის ცილებს უკავშირდება 40-70%.

მეტაბოლიზმი და გამოყოფა
ჰიდროქლოროთიაზიდი მეტაბოლიზდება ძალიან მცირე ხარისხით. პლაზმიდან ჰიდროქლოროთიაზიდის გამოყოფას აქვს ორფაზიანი ხასიათი: თ1/2 საწყის α-ფაზაში შეადგენს 2 საათს, ტერმინალურ β-ფაზაში – დაახლოებით 10 საათს. ჰიდროქლოროთიაზიდი გამოიყოფა შარდით (შიგნით მიღებული დოზის 50-75% - შეუცვლელი სახით).

მიღების ჩვენებები
არტერიული ჰიპერტენზია (პაციენტებში, რომლებშიც ნაჩვენებია კომბინირებული თერაპია).

წინააღმდეგჩვენებები
- მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის, სხვა აგფ ინჰიბიტორების და სულფანილამიდების წარმოებულების მიმართ;
- სისხლის წნევის დამაქვეითებელი პრეპარატებით მკურნალობა, რომლებიც შეიცავენ ალისკირენს;
- თირკმლების ფუნქციის დარღვევა;
- თირკმლების მძიმე უკმარისობა (კკ - ანურია;
- ანგიონევროზული შეშუპება (მათ შორის გამოვლენილი ანამნეზში, აგფ ინჰიბიტორების გამოყენების შედეგად);
- ჰემოდიალიზი მაღალგანვლადი დიალიზური მემბრანების გამოყენებით;
- ჰიპერკალციემია;
- ჰიპონატრიემია;
- პორფირია;
- პრეკომა, ღვიძლის უკმარისობა;
- შაქრიანი დიაბეტი (მძიმე ფორმები);
- 18 წლამდე ასაკი (გამოყენების უსაფრთხოება და ეფექტურობა დადგენილი არ არის);
- ორსულობა;
- ლაქტაციის (ძუძუთი კვების) პერიოდი.

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო პრეპარატებთან
ლიზპრესს ფორტეს ტაბლეტების კალიუმის შემნახველ დიურეზულებთან (სპირონოლაქტონი, ტრიამტერენი, ამილორიდი), კალიუმის პრეპარატებთან, კალიუმის შემცველ მარილების შემცვლელებთან ერთად გამოყენებისას, იზრდება ჰიპერკალიემიის განვითარების რისკი, განსაკუთრებით პაციენტებში თირკმლების ფუნქციის დარღვევით. ამიტომ მოცემული კონბინაციის გამოყენების აუცილებლობისას, ნაჩვენებია სისხლის შრატში კალიუმის მაჩვენებლის და თირკმლების ფუნქციის კონტროლი.
ლიზპრესს ფორტეს ტაბლეტების ვაზოდილატატორებთან, ბარბიტურატებთან, ფენოთიაზინებთან, ტრიციკლურ ანტიდეპრესანტებთან და ეთანოლთან ერთად გამოყენებისას, აღინიშნება ანტიჰიპერტენზიული მოქმედების გაძლიერება. ლიზპრესს ფორტეს ტაბლეტების აასს, ესტროგენებთან ერთად გამოყენებისას, ლიზინოპრილის ანტიჰიპერტენზიული მოქმედება ქვეითდება.
ლიზპრესს ფორტეს ტაბლეტების ლითიუმის პრეპარატებთან ერთად გამოყენებისას, ნელდება ორგანიზმიდან ლითიუმის გამოყოფა, რაც იწვევს ლითიუმის კარდიოტოქსიკური და ნეიროტოქსიკური მოქმედების გაძლიერებას.
ანტაციდებთან და ქოლესტირამინთან ერთად გამოყენებისას, ლიზპრესს ფორტეს ტაბლეტების შეწოვა კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან ქვეითდება.
ლიზპრესს ფორტეს ტაბლეტები ერთდროული გამოყენებისას აძლიერებს სალიცილატების ნეიროტოქსიკურობას.
ლიზპრესს ფორტეს ტაბლეტების ერთდროული გამოყენება აქვეითებს პერორალური ჰიპოგლიკემიური პრეპარატების, ნორეპინეფრინის, ეპინეფრინის და პოდაგრის საწინააღმდეგო საშუალებების მოქმედებას.
ერთდროული გამოყენებისას, ლიზპრესს ფორტეს ტაბლეტები აძლიერებენ საგულე გლიკოზიდების და პერიფერიული მიორელაქსანტების მოქმედებას (გვერდითი მოვლენების ჩათვლით).
ერთდროული გამოყენებისას, ლიზპრესს ფორტეს ტაბლეტები ამცირებენ ქინიდინის გამოყოფას.
ერთდროული გამოყენებისას, ამცირებს პერორალური კონტრაცეპტივების ეფექტს. მეთილდოპასთან ერთად გამოყენებისას, იზრდება ჰემოლიზის განვითარების რისკი.
ეთანოლი აძლიერებს პრეპარატის ეფექტს.
შესაძლოა საჭირო გახდეს დოზის შეცვლა და/ან სიფრთხილის სხვა ზომების მიღება პაციენტებში, რომლებიც იღებენ ანგიოტენსინ II რეცეპტორებს (არბ) ან ალისკირენს.

მიღების წესი და დოზები
პრეპარატი მიიღება შიგნით, 1 ტაბლეტი 1 ჯერ დღეში, საკვების მიღებისგან დამოუკიდებლად.
პაციენტებში თირკმლების უკმარისობით, კკ 30 მლ/წთ-დან 80 მლ/წთ-მდე ლიზპრესს ფორტეს ტაბლეტები შეიძლება გამოიყენოთ მხოლოდ პრეპარატის ცალკეული კომპონენტების ტიტრაციის შემდეგ. ლიზინოპრილის რეკომენდებული საწყისი დოზა, თირკმლების გაურთულებელი უკმარისობისას შეადგენს 5-10 მგ/დღე-ღამეში.
ლიზპრესს ფორტეს ტაბლეტების საწყისი დოზის მიღების შემდეგ, შეიძლება განვითარდეს სიმპტომური ჰიპოტენზია. ასეთი შემთხვევები უფრო ხშირად აღინიშნება პაციენტებში, რომლებმაც დაკარგეს სითხე და ელექტროლიტები დიურეზულებით წინმსწრები მკურნალობის შედეგად. ამიტომ ლიზპრესს ფორტეს ტაბლეტებით მკურნალობის დაწყებამდე 2-3 დღით ადრე საჭიროა დიურეზულებით მკურნალობის შეწყვეტა.

განსაკუთრებული მითითებები
საჭიროა გაითვალისწინოთ, რომ აწ ქვეითდება მსმ-ის შემცირებისას, რომელიც გამოწვეულია დიურეზულებით თერაპიით, საკვებში მარილის რაოდენობის შემცირებით, დიალიზით, დიარეით, ან ღებინებით. პაციენტებში გულის ქრონიკული უკმარისობით, თანმხლები თირკმლების უკმარისობით, ან მის გარეშე, შესაძლებელია სიმპტომური ჰიპოტენზიის განვითარება, რომელიც მეტად ვლინდება გულის უკმარისობის მძიმე ფორმების მქონე პაციენტებში. ასეთ პაციენტებში მკურნალობა უნდა დაიწყოს ექიმის მკაცრი მეთვალყურეობის ქვეშ. ამ მიდგომის დაცვა საჭიროა ლიზპრესს ფორტეს ტაბლეტების დანიშვნისას პაციენტებში გიდ-ით, ცერებროვასკულური უკმარისობით, რომლებშიც აწ მკვეთრმა დაწევამ შეიძლება გამოიწვიოს მიოკარდიუმის ინფარქტი, ან ინსულტი. მკურნალობის დაწყებამდე, შეძლებისდაგვარად უნდა მოხდეს ნატრიუმის კონცენტრაციის ნორმალიზება, ან დაკარგული სითხის შევსება, პაციენტზე პრეპარატის საწყისი დოზის მოქმედების გულმოდგინე კონტროლი.
პაციენტებში გულის ქრონიკული უკმარისობით, აგფ ინჰიბიტორებით მკურნალობის დაწყების შემდეგ აწ გამოხატულმა დაქვეითებამ შეიძლება გამოიწვიოს თირკმლის ფუნქციის შემდგომი გაუარესება. აღინიშნა თირკმლების მწვავე უკმარისობის შემთხვევები.
პაციენტებში, რომლებიც იღებენ აგფ ინჰიბიტორებს, ლიზინოპრილის ჩათვლით, იშვიათად ვითარდება სახის, კიდურების, ტუჩების, ენის, ხორხსარქველის, ან ხორხის ანგიონევროზული შეშუპება, ამასთან მისი განვითარება შესაძლებელია მკურნალობის ნებისმიერ პერიოდში. ასეთ შემთხვევაში საჭიროა მკურნალობის რაც შეიძლება მალე შეწყვეტა და პაციენტზე დაკვირვების დაწესება სიმპტომების სრულ რეგრესიამდე. იმ შემთხვევებში, როდესაც შეშუპება ვითარდება მხოლოდ სახეზე და ტუჩებზე, და მდგომარეობა უმჯობესდება მკურნალობის გარეშე, შესაძლებელია ანტიჰისტამინური პრეპარატების დანიშვნა.
ანგიონევროზული შეშუპების გავრცელებისას ენაზე, ხორხსარქველზე, ან ხორხზე, შეიძლება განვითარდეს სასუნთქი გზების ობსტრუქცია, ამიტომ საჭიროა დაუყოვნებლივ შესაბამისი თერაპიის ჩათარება (0.3-0.5 მლ ეპინეფრინის/ადრენალინის 1:1000 პ/კ), ან სასუნთქი გზების გამტარობის უზრუნველმყოფელი ღონისძიებები. პაციენტებში, რომლებსაც ანამნეზში უკვე ქონდათ ანგიონევროზული შეშუპება, რომელიც არ იყო დაკავშირებული აგფ ინჰიბიტორებით მკურნალობასთან, აგფ ინჰიბიტორებით მკურნალობისას შესაძლოა ქონდეთ მისი განვითარების მომატებული რისკი.
საჭიროა გაითვალისწინოთ, რომ პაციენტებში, რომლებიც იღებენ აგფ ინჰიბიტორებს და ერთდროულად უტარდებათ ჰემოდიალიზი მაღალი განვლადობის მემბრანების გამოყენებით, შეიძლება განვითარდეს ანაფილაქსიური რეაქცია. ასეთ შემთხვევებში საჭიროა განხილული იყოს დიალიზისათვის სხვა ტიპის მემბრანის, ან სხვა ანტიჰიპერტენზიული პრეპარატის გამოყენების საკითხი. ზოგიერთ შემთხვევაში აღინიშნა ჰიპერკალიემია. ჰიპერკალიემიის განვითარების რისკ-ფაქტორები მოიცავს თირკმლების უკმარისობას, შაქრიან დიაბეტს, კალიუმის პრეპარატების მიღებას, ან ისეთი პრეპარატების გამოყენებას, რომლებიც სისხლში ზრდიან კალიუმის კონცენტრაციას (მაგ. ჰეპარინი), განსაკუთრებით პაციენტებში თირკმლების ფუნქციის დარღვევით. პაციენტებში, რომლებსაც აქვთ სიმპტომური ჰიპოტენზიის განვითარების რისკი და იმყოფებიან ნაკლებმარილიან ან უმარილო დიეტაზე, ჰიპონატრიემიით, ან მის გარეშე, ასევე პაციენტებში რომლებიც იღებდნენ დიურეტიკების მაღალ დოზებს, მკურნალობის დაწყებამდე აუცილებელია ზემოთ ჩამოთვლილი მდგომარეობები (სითხის და მარილების დაკარგვა) კომპენსირება.
თიაზიდურმა დიურეტიკებმა შესაძლოა გავლენა მოახდინონ გლუკოზისადმი ტოლერანტობაზე, ამიტომ აუცილებელია ჰიპოგლიკემიური პრეპარატების დოზების კორექცია, რომლებიც მიიღება ლიზპრესს ფორტეს ტაბლეტებთან ერთად.
თიაზიდურმა დიურეზულებმა შესაძლოა დააქვეითონ შარდით კალციუმის გამოყოფა და გამოიწვიონ ჰიპერკალციემია. გამოხატული ჰიპერკალციემია შეიძლება იყოს ფარული ჰიპერპარათირეოდიზმის სიმპტომი. პარათირეოიდული ჯირკვლის ფუნქციის შესაფასებლად ტესტის ჩატარებამდე, რეკომენდებულია თიაზიდური დიურეზულებით მკურნალობის შეწყვეტა.
ლიზპრესს ფორტეს ტაბლეტებით მკურნალობის პერიოდში, აუცილებელია სისხლის პლაზმაში კალიუმის, გლუკოზის, შარდოვანას, ლიპიდების დონის რეგულარული კონტროლი.
მკურნალობის პერიოდში ალკოჰოლური სასმელების გამოყენება რეკომენდებული არ არის, რადგან ალკოჰოლი აძლიერებს პრეპარატის ჰიპოტენზიურ მოქმედებას.
საჭიროა სიფრთხილე ფიზიკური ვარჯიშების შესრულებისას, ცხელი ამინდისას, რადგან მსმ-ის შემცირების გამო, არსებობს დეჰიდრატაციის და აწ ზედმეტად დაქვეითების რისკი.
ლიზპრესს ფორტეს მიღებისას, საჭიროა იყოთ განსაკუთრებით ფრთხილად მაღალი არტერიული წნევის სამკურნალო შემდეგი პრეპარატებიდან ნებისმიერის გამოყენებისას:
- “ანგიოტენსინ II რეცეპტორების (არბ) ბლოკატორები” (ასევე ცნობილი როგორც სარტანები – მაგ. ვალსარტანი, ტელმისარტანი, ირბესარტანი და სხვ.), კერძოდ თუ არის დიაბეტთან დაკავშირებული თირკმლების პრობლემა;
- Aლისკირენი.
თირკმლების ფუნქცია, სისხლის წნევა და ელექტროლიტების რაოდენობა (მაგ. კალიუმის) სისხლში უნდა შემოწმდეს პერიოდულად (იხ. ასევე ინფორმაცია ნაწილში “წინააღმდეგჩვენებები”)

გამოყენება ორსულობის და ლაქტაციის პერიოდში
ორსულობის პერიოდში ლიზპრესს ფორტეს ტაბლეტების გამოყენება წინააღმდეგნაჩვენებია. ორსულობის დადგომისას, ლიზპრესს ფორტეს ტაბლეტებით მკურნალობა რაც შეიძლება მალე უნდა შეწყდეს. ორსულობის II და III ტრიმესტრში აგფ ინჰიბიტორების გამოყენება არასასურველ გავლენას ახდენს ნაყოფზე (შესაძლებელია აწ მნიშვნელოვანი დაქვეითება, თირკმლების უკმარისობა, ჰიპერკალიემია, თავის ქალის ჰიპერპლაზია, ნაყოფის საშვილოსნოსშიდა სიკვდილი). ორსულობის I ტრიმესტრში გამოყენებისას, ნაყოფზე პრეპარატის ნეგატიური გავლენის შესახებ, მონაცემები არ არის. ახალშობილებსა და ჩვილ ბავშვებზე, რომლებმაც განიცადეს აგფ ინჰიბიტორების საშვილოსნოსშიდა მოქმედება, აწ გამოხატული დაქვეითების, ოლიგურიის, ჰიპერკალიემიის დროულად გამოსავლენად, რეკომენდებულია გულმოდგინე დაკვირვება.
ლიზინოპრილის ქალის რძეში გადასვლის შესახებ, მონაცემები არ არის, მაგრამ ჰიდროპქლორთიაზიდი აღწევს ქალის რძეში. ლიზპრესს ფორტეს ტაბლეტებით მკურნალობის პერიოდში აუცილებელია ძუძუთი კვების შეწყვეტა.

გავლენა სატრანსპორტო საშუალებების და სხვა პოტენციურად საშიში მექანიზმების მართვის უნარზე
მკურნალობის პერიოდში, საჭიროა თავის შეკავება ავტოტრანსპორტის მართვისა და პოტენციურად საშიში ქმედებების შესრულებისგან, რომლებიც მოითხოვენ ყურადღების მომატებულ კონცენტრაციას და ფსიქომოტორული რეაქციების სისწრაფეს, რადგან შესაძლებელია თავბრუსხვევა, განსაკუთრებით მკურნალობის კურსის დასაწყისში.

გვერდითი მოვლენები
გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ
არახშირი: მიოკარდიუმის ინფარქტი (გულის შეტევა), ან ინსულტი, რომლებიც შეიძლება დაკავშირებული იყოს არტერიული წნევის ძლიერ დაქვეითებასთან (ჰიპოტონია) მაღალი რისკის მქონე პაციენტებში, გახშირებული ან არარეგულარული გულისცემა, სისხლძარღვთა სპაზმის გამო, ხელის და ქვემო კიდურების თითების ფერის შეცვლა (რეინოს სინდრომი).

საჭმის მომნელებელი სისტემის მხრივ
ხშირი: დიარეა, ღებინება.
არახშირი: გულისრევა, მუცლის ტკივილი, საჭმლის მონელების დარღვევა, ღვიძლის ფუნქციების მაჩვენებლების მომატება, სანერწყვე ჯირკვლების ანთება, მადის დაკარგვა, წყურვილი.
იშვიათი: კუჭის გაღიზიანება, შეკრულობა.
ძალიან იშვიათი: ნაწლავის ლორწოვანი გარსის შეშუპება, კუჭქვეშა ჯირკვლის ანთება (პანკრეატიტი), ღვიძლის ანთება (ჰეპატიტი), ღვიძლის უკმარისობა, სიყვითლე.
ცენტრალური და პერიფერიული ნერვული სისტემის მხრივ
ხშირი: თავბრუსხვევა, გულისწასვლა, თავის ტკივილი.
არახშირი: ხასიათის ცვლილება, დეპრესია, სენსორული დარღვევები, როგორიცაა გაბუჟების შეგრძნება, ჩხვლეტა ან წვა (პარესთეზია), გემოს დარღვევა, ძილის დარღვევა.
იშვიათი: ცნობიერების არევა, მოუსვენრობა, ფერების ყვითელ ფერში აღქმა (ქსანტოფსია), მხედდველობის გარდამავალი დარღვევა, შფოთვა.

სასუნთქი სისტემის მხრივ
ხშირი: მშრალი ხველა.
არახშირი: ცხვირის გაჭედვა.
ძალიან იშვიათი: ბრონქოსპაზმი, ცხვირის დანამატი წიაღების ანთება (სინუსიტი), ფილტვებში ალვეოლების ალერგიული ანთება (ალერგიული ალვეოლიტი), ფილტვებში თეთრი უჯრედების დაგროვება (ეოზინოფილური პნევმონია), სუნთქვის დარღვევა, ფილტვების ანთების (პნევმონია) ჩათვლით, ან ფილტვებში წყლის დაგროვება (ფილტვების შეშუპება).

დერმატოლოგიური რეაქციები
არახშირი: კანის გამონაყარი.
იშვიათი: თმის ცვენა, ჭინჭრის ციება, მომატებული ოფლიანობა, ქავილი, ფსორიაზი (კანის დაავადება წითელი ლაქებით და ანთებით), ფსორიაზისმაგვარი კანის გამონაყარი.
ძალიან იშვიათი: პემფიგუსი (აუტოიმუნური დაავადება კანზე ბუშტუკებით და ღია წყლულებით), სტივენს-ჯონსონის სინდრომი (კანის სერიოზული დაავადება აქერცვლით), პოლიმორფული ერითემა (კანის დაავადება მკრთალი წითელი, ქავანა ლაქებით), მცირე და მსხვილმასშტაბიური სისხლდენა კანქვეშ (პურპურა).

სისხლმბადი სისტემის მხრივ
იშვიათი: ანემია, ძვლის ტვინის ფუნქციის დაქვეითება, ჰემოგლობინის და ჰემატოკრიტის დაქვეითება სისხლში, სისხლძარღვების ანთება (ანგიიტი/ვასკულიტი, რომელმაც შესაძლოა ქსოვილის სიკვდილი (ნეკროზი) გამოიწვიოს).
ძალიან იშვიათი: თრომბოციტების დეფიციტი, ლეიკოპენია, აგრანულოციტოზი, ლიმფური ჯირკვლების გადიდება (ლიმფადენოპათია, კანის ფსევდოლიმფომა).

შარდ-სასქესო სისტემის მხრივ
ხშირი: იმპოტენცია.
ძალიან იშვიათი: თირკმლების ანთება (ინტერსტიციული ნეფრიტი), თირკმლებიდან შარდის გამოყოფის შემცირება, ან არარსებობა (შესაბამისად ოლიგურია და ანურია).

ალერგიული რეაქციები
იშვიათი: ანგიონევროზული შეშუპება, კანის მძიმე რეაქციები გაწითლებით და ბუშტუკების წარმოქმნით (დაფუფქული კანის სიმპტომები).
ძალიან იშვიათი: აუტოიმუნური დაავადებები
ლაბორატორიული მაჩვენებლები
ხშირი: სისხლში შარდმჟავას მომატება, სისხლში გლუკოზის, შარდში შაქრის მომატება, სისხლში ლიპიდების (ქოლესტერინის და ტრიგლიცერიდების) მომატება.
არახშირი: სისხლში კალიუმის მომატება, შარდოვანას, კრეატინინის მომატება, როგორც თირკმლის უკმარისობის ნიშანი.
იშვიათი: სისხლში ნატრიუმის დაქვეითება, სისხლში ბილირუბინის მომატება, ურემია (მოწამვლის ტიპი, რომელიც გამოწვეულია თირკმლების უკმარისობით, სისხლში შარდოვანას მომატებით).
ძალიან იშვიათი: სისხლში ქლორიდების დაქვეითება, სისხლში მაგნიუმის დაქვეითება, სისხლში გლუკოზის დაქვეითება, სისხლში კალციუმის მომატება.

ნივთიერებათა ცვლის მხრივ
ხშირი: მინერალური ცვლის დარღვევა (მაგ. სისხლში ნატრიუმის ან კალიუმის დაქვეითება), პოდაგრა.
ძალიან იშვიათი: მეტაბოლური ალკალოზი, ორგანიზმის სითხის დაკარგვა (დეჰიდრატაცია).

ჩონჩხ-კუნთოვანი სისტემა
ხშირი: კუნთების კრუნჩხვები.

სხვა
იშვიათი: ცხელება, მზის სხივებისადმი მომატებული მგრძნობელობა (ფოტოსენსიბილიზაცია), გინეკომასტია.

დოზის გადაჭარბება
სიმპტომები: აწ გამოხატული დაქვეითება, პირის სიმშრალე, ძილიანობა და შარდის შეკავება, შეკრულობა, მოუსვენრობა, მომატებული გაღიზიანებადობა.
მკურნალობა: ტარდება სიმპტომური თერაპია, რომელიც მიმართულია დეჰიდრატაციის და წყალ-მარილოვანი ბალანსის დარღვევის კორექციაზე (სითხეების შეყვანა), სითხის ი/ვ შეყვანა, აწ კონტროლი.
საჭიროა სისხლის შრატში შარდოვანას, კრეატინინის და ელექტროლიტების, ასევე დიურეზის კონტროლი.

გამოშვების ფორმა
10 ტაბლეტი პვქ/ალ ბლისტერზე. 2 ბლისტერი გამოყენების ინსტრუქციასთან ერთად მოთავსებულია მუყაოს კოლოფში.

შენახვის პირობები
შეინახეთ არა უმეტეს 25ºС ტემპერატურის პირობებში, ორიგინალ შეფუთვაში.
შეინახეთ ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისობის ვადა
3 წელი.
არ გამოიყენოთ ვარგისობის ვადის გასვლის შემდეგ.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები
ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი II, გაიცემა ფორმა N3 რეცეპტით.