Olanzapel - ოლანზაპელი 2.5მგ 28 ტაბლეტი

ფორმულა:

ოლანზაპელი 2.5 მგ აპკიანი გარსით დაფარული ერთი ტაბლეტი შეიცავს 2.5 მგ ოლანზაპინს. ის ასევე შეიცავს 29.73875 მგ ლაქტოზის მონოჰიდრატს დამხმარე ნივთიერების და ტიტანის დიოქსიდს (E171) საღებავი ნივთიერების სახით.

ოლანზაპელი 5 მგ აპკიანი გარსით დაფარული ერთი ტაბლეტი შეიცავს 5 მგ ოლანზაპინს. ის ასევე შეიცავს 59.47775 მგ ლაქტოზის მონოჰიდრატს დამხმარე ნივთიერების და ტიტანის დიოქსიდს (E171) საღებავი ნივთიერების სახით.

ოლანზაპელი 10 მგ აპკიანი გარსით დაფარული ერთი ტაბლეტი შეიცავს 10 მგ ოლანზაპინს. ის ასევე შეიცავს 118.955 მგ ლაქტოზის მონოჰიდრატს დამხმარე ნივთიერების და ტიტანის დიოქსიდს (E171) საღებავი ნივთიერების სახით.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ფარმაკოდინამიკური თვისებები:

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი: ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი: ფსიქოლეფსური საშუალებები, დიაზეპინები, ოქსაზეპინები, თიაზეპინები და ოქსეპინები.

ფარმაკოდინამიკური მოქმედება

ოლანზაპინი არის ანტიფსიქოზური, ანტიმანიაკური და გუნება-განწყობის მასტაბილიზებელი საშუალება, რომელიც ფართო ფარმაკოლოგიურ პროფილს ავლენს და მრავალ რეცეპტორულ სისტემას მოიცავს.

ფარმაკოკინეტიკური თვისებები:

შეწოვა:

ოლანზაპინი კარგად შეიწოვება პერორალური მიღების შემდგომ, პლაზმაში მაქსიმალურ კონცენტრაციას 5-8 საათის განმავლობაში აღწევს. შეწოვაზე საკვები ზეგავლენას არ ახდენს. აბსოლუტური პერორალური ბიოშეღწევადობა ინტრავენურ შეყვანასთან მიმართებაში დადგენილი არ არის.

განაწილება:

ოლანზაპინის პლაზმის ცილებთან შეკავშირება არის დაახლოებით 93% 7-დან 1,000 ნგ/მლ კონცენტრაციების ფარგლებში. ოლანზაპინი უმთავრესად უკავშირდება ალბუმინსა და α1-მჟავა-გლიკოპროტეინს.

ბიოტრანსფორმაცია:

ოლანზაპინი მეტაბოლიზდება ღვიძლში კონიუგაციური და ოქსიდაციური გზებით. მთავარი მოცირკულირე მეტაბოლიტი არის 10-N-გლუკურონიდი, რომელიც არ გადის ჰემატოენცეფალურ ბარიერს. ციტოქრომები P450-CYP1A2 და P450-CYP2D6 ხელს უწყობს N-დესმეთილ და 2-ჰიდროქსიმეთილ მეტაბოლიტების წარმოქმნას. ოლანზაპინთან შედარებით  ორივე ამჟღავნებდა მნიშვნელოვნად ნაკლებ in vivo ფარმაკოლოგიურ აქტივობას ცხოველებში ჩატარებულ კვლევებში. ძირითადი ფარმაკოლოგიური აქტივობა გამომდინარეობს საწყისი ნივთიერებისგან, ოლანზაპინისგან.

გამოყოფა:

პერორალური მიღების შემდგომ, ჯანმრთელ მოხალისეებში, ოლანზაპინის საშუალო ნახევრად დაშლის პერიოდი მერყეობდა ასაკისა და სქესის მიხედვით.  

თირკმლის უკმარისობა

თირკმლის უკმარისობის მქონე პაციენტებში (კრეატინინის კლირენსი <10 მლ/წთ), ჯანმრთელ პირებთან შედარებით, საშუალო ნახევარგამოყოფის პერიოდის (37.7 vs 32.4 სთ) ან კლირენსის (21.2 vs 25.0 ლ/სთ) მნიშვნელოვანი სხვაობა არ აღინიშნებოდა. მასის ბალანსის კვლევამ აჩვენა, რომ რადიომონიშნული ოლანზაპინის დაახლოებით 57% გამოვლინდა შარდში, ძირითადად მეტაბოლიტების სახით.

ღვიძლის უკმარისობა

ღვიძლის ფუნქციის დაზიანებაზე ზემოქმედების შემსწავლელმა მცირე კვლევამ 6 სუბიექტში, კლინიკურად მნიშვნელოვანი (ჩაილდ-პიუს კლასიფიკაცია  A (n=5) და B (n=1)) ციროზით, აჩვენა პერორალურად მიღებული ოლანზაპინის მცირე გავლენა ფარმაკოკინეტიკურ მაჩვენებლებზე (2.5 - 7.5 მგ ერთჯერადი დოზა): ღვიძლის მსუბუქი და ზომიერი დისფუნქციის მქონე სუბიექტებში აღინიშნებოდა მცირედით გაზრდილი სისტემური კლირენსი და უფრო სწრაფი ნახევარგამოყოფის პერიოდი, ღვიძლის დისფუნქციის არ მქონე სუბიექტებთან შედარებით (n=3). ციროზის მქონე სუბიექტების ჯგუფში იყო უფრო მეტი მწეველი (4/6; 67%), ვიდრე ღვიძლის დისფუნქციის  არ მქონე სუბიექტების ჯგუფში (0/3; 0%).

მწეველობა

არამწეველ სუბიექტებში, მწეველებთან შედარებით (მამაკაცები და ქალები), საშუალო ნახევარგამოყოფის პერიოდი იყო გახანგრძლივებული (38.6 vs 30.4 სთ) და კლირენსი დაქვეითებული (18.6 vs 27.7 ლ/სთ).

ხანდაზმულებში, ახალგაზრდა სუბიექტებთან შედარებით, ქალებში, მამაკაცებთან შედარებით და არამწეველებში, მწეველებთან შედარებით, ოლანზაპინის პლაზმური კლირენსი დაქვეითებულია. თუმცა,  ასაკის, სქესის ან მწეველობის სტატუსის გავლენის სიდიდე ოლანზაპინის კლირენსსა და ნახევარგამოყოფის პერიოდზე დაბალია, ინდივიდებს შორის საერთო ვარიაბელობასთან შედარებით.

კავკასიელებში, იაპონელებსა და ჩინელებში ჩატარებული კვლევების თანახმად, სამ პოპულაციას შორის სხვაობა არ აღინიშნა ფარმაკოკინეტიკური პარამეტრების მხრივ.

გამოყენება პედიატრიაში

მოზარდები (13-17 წლის ასაკი): ოლანზაპინის ფარმაკოკინეტიკური მაჩვენებლები მსგავსია მოზარდებსა და მოზრდილებს შორის. კლინიკურ კვლევებში, ოლანზაპინის საშუალო ზემოქმედება საშუალოდ 27%-ით უფრო მაღალი იყო მოზარდების ჯგუფში. დემოგრაფიული სხვაობები მოზარდებსა და მოზრდილებს შორის გამოწვეულია მოზარდთა უფრო დაბალი საშუალო წონითა და მწეველთა ნაკლები რაოდენობით. ეს ფაქტორები, სავარაუდოდ, ხელს უწყობს უფრო მაღალ საშუალო ზემოქმედებას, რომელიც აღინიშნა მოზარდებში.

ჩვენება:

მოზრდილები

ოლანზაპინი ნაჩვენებია შიზოფრენიის სამკურნალოდ.

ოლანზაპინი ეფექტიანია კლინიკური გაუმჯობესების შესანარჩუნებლად გახანგრძლივებული თერაპიის დროს პაციენტებში, რომლებმაც საწყისი მკურნალობით უჩვენეს შედეგი.

ოლანზაპინი ნაჩვენებია ზომიერი ან მძიმე მანიაკური ეპიზოდების მკურნალობისთვის.

თუ მანიაკური ეპიზოდების დროს პაციენტმა უჩვენა შედეგი ოლანზაპინით მკურნალობაზე, ოლანზაპინი ნაჩვენებია რეციდივის პრევენციისთვის ბიპოლარული აშლილობის მქონე პაციენტებში (იხ. პარაგრაფი “ფარმაკოდინამიკური თვისებები“).

უკუჩვენება:

ჰიპერმგრძნობელობა აქტიური ნივთიერების ან ნებისმიერი დამხმარე კომპონენტის მიმართ.

დახურულკუთხოვანი გლაუკომის რისკის მქონე პაციენტები.

გაფრთხილებები/სიფრთხილის ზომები:

ანტიფსიქოზური მკურნალობის დროს, პაციენტის კლინიკური მდგომარეობის გაუმჯობესებას შეიძლება რამდენიმე დღე ან კვირა დასჭირდეს. აღნიშნული პერიოდის განმავლობაში აუცილებელია პაციენტების სათანადო მონიტორინგი.

დემენციასთან ასოცირებული ფსიქოზი ან/და ქცევითი აშლილობანი

ოლანზაპინი არ არის რეკომენდებული პაციენტებში დემენციასთან ასოცირებული ფსიქოზებით ან/და ქცევითი აშლილობებით, მომატებული სიკვდილობისა და ცერებრო-ვასკულური მოვლენების განვითარების რისკის გამო.

პარკინსონის დაავადება

ოლანზაპინის გამოყენება დოფამინის აგონისტთან ასოცირებული ფსიქოზის სამკურნალოდ პარკინსონის დაავადების მქონე პაციენტებში რეკომენდებული არ არის. კლინიკურ კვლევებში, პარკინსონის სიმპტომატოლოგიის და ჰალუცინაციების გაუარესება აღინიშნებოდა უფრო ხშირად, ვიდრე პლაცებოს დროს (იხ. პარაგრაფი “გვერდითი მოვლენები/არასასურველი მოვლენები“) და ოლანზაპინი არ იყო უფრო ეფექტიანი, ვიდრე პლაცებო, ფსიქოზური სიმპტომების მკურნალობაში.  

ავთვისებიანი ნეიროლეფსური სინდრომი (NMS)

NMS არის პოტენციურად სიცოცხლისათვის საშიში მდგომარეობა, რომელიც დაკავშირებულია ანტიფსიქოზურ ფარმაცევტულ პროდუქტთან. NMS-ის იშვიათი შემთხვევები ასევე დაფიქსირდა ოლანზაპინთან მიმართებაში. NMS-ის კლინიკური გამოვლინება არის ჰიპერპირექსია, კუნთების რიგიდულობა, შეცვლილი მენტალური სტატუსი და ავტონომიური არასტაბილობის მოვლენები (არარეგულარული პულსი ან არტერიული წნევა, ტაქიკარდია, დიაფორეზი და დისრითმია). დამატებითი ნიშნები შეიძლება იყოს მომატებული კრეატინ ფოსფოკინაზა, მიოგლობინურია (რაბდომიოლიზი) და თირკმლის მწვავე უკმარისობა. იმ შემთხვევაში, თუ პაციენტს განუვითარდა NMS-ის მანიშნებელი ნიშნები და სიმპტომები, ან აღენიშნება დაუდგენელი გენეზის მაღალი ცხელება NMS-ის დამატებითი კლინიკური გამოვლინებების გარეშე, ყველა ანტიფსიქოზური პრეპარატი, ოლანზაპინის ჩათვლით, უნდა მოიხსნას.

ჰიპერგლიკემია და დიაბეტი

ჰიპერგლიკემია ან/და დიაბეტის განვითარება ან გამწვავება, რომელიც ზოგჯერ დაკავშირებულია კეტოაციდოზთან ან კომასთან, აღინიშნება იშვიათად, რამდენიმე ფატალური შემთხვევის ჩათვლით (იხ.პარაგრაფი “გვერდითი მოვლენები/არასასურველი მოვლენები“). ზოგიერთ შემთხვევაში აღინიშნებოდა სხეულის წონის წინასწარი მატება, რაც, შესაძლოა მიდრეკილებითი ფაქტორი იყოს. რეკომენდებულია სათანადო კლინიკური მონიტორინგი არსებული ანტიფსიქოზური გაიდლაინების შესაბამისად, მაგ. სისხლში გლუკოზის განსაზღვრა საწყის დონეზე, ოლანზაპინით მკურნალობის დაწყებიდან 12 კვირაში და შემდგომ  ყოველწლიურად. ნებისმიერი ანტიფსიქოზური პრეპარატით,  მათ შორის ოლანზაპელით მკურნალობაზე მყოფი პაციენტები უნდა შემოწმდნენ ჰიპერგლიკემიის ნიშნებსა და სიმპტომებზე (მაგალითად, პოლიდიფსია, პოლიურია, პოლიფაგია და სისუსტე) და შაქრიანი დიაბეტის ან შაქრიანი დიაბეტის რისკ-ფაქტორების მქონე პაციენტებში აუცილებელია რეგულარული მონიტორინგი გლუკოზის კონტროლის გაუარესებაზე. ასევე, საჭიროა წონის რეგულარული მონიტორინგი, მაგალითად, დასაწყისში, ოლანზაპინით მკურნალობის დაწყებიდან 4, 8 და 12 კვირაში, ხოლო შემდგომ კვარტალურად.  

ლიპიდური ცვლილებები

ლიპიდების დონის არასასურველი ცვლილებები აღინიშნება ოლანზაპინით მკურნალობაზე მყოფ პაციენტებში პლაცებო-კონტროლირებად კლინიკურ კვლევებში (იხ. პარაგრაფი “გვერდითი მოვლენები/არასასურველი მოვლენები“).  ლიპიდური ცვლილებები კლინიკურად უნდა იქნას მართული განსაკუთრებით დისლიპიდემიის მქონე პაციენტებსა და პაციენტებში ლიპიდური დარღვევების განვითარების რისკ-ფაქტორებით. ნებისმიერი ანტიფსიქოზური პრეპარატით, მათ შორის ოლანზაპელით მკურნალობაზე მყოფ პაციენტებში  აუცილებელია ლიპიდების რეგულარული კონტროლი არსებული ანტიფსიქოზური გაიდლაინების შესაბამისად, მაგ. საწყის ეტაპზე, ოლანზაპინით მკურნალობის დაწყებიდან 12 კვირაში და შემდგომ 5 წელიწადში ერთხელ.

ანტიქოლინერგული აქტივობა

მაშინ, როდესაც ოლანზაპინი ავლენდა ანტიქოლინერგულ აქტივობას in vitro, გამოცდილებამ, კლინიკური კვლევების დროს, აჩვენა დაკავშირებული მოვლენების დაბალი სიხშირე. მიუხედავად ამისა, ვინაიდან პაციენტებში თანმხლები დაავადებით ოლანზაპინის კლინიკური გამოცდილება შეზღუდულია, სიფრთხილეა საჭირო პრეპარატის დანიშვნისას პროსტატის ჰიპერტროფიის, პარალიზური გაუვალობის ან მსგავსი მდგომარეობების მქონე პაციენტებში.

ღვიძლის ფუნქცია

ღვიძლის ტრანსამინაზების, ალანინამინოტრასფერაზისა (ALT) და ასპარტატამინოტრანსფერაზის (AST) ტრანზიტორული, ასიმპტომური მომატება აღინიშნება ხშირად, განსაკუთრებით მკურნალობის ადრეულ ეტაპზე. სიფრთხილე და შემდგომი დაკვირვებაა საჭირო პაციენტებში მომატებული ალანინამინოტრასფერაზით ან/და ასპარტატამინოტრანსფერაზით, პაციენტებში ღვიძლის ფუნქციის დარღვევის ნიშნებითა და სიმპტომებით, პაციენტებში ღვიძლის შეზღუდულ ფუნქციურ რეზერვთან დაკავშირებული არსებული მდგომარეობებით და პაციენტებში, რომლებიც მკურნალობენ პოტენციურად ჰეპატოტოქსიური საშუალებებით. იმ შემთხვევებში, როდესაც დასმულია ჰეპატიტის (ჰეპატოცელულური, ქოლესტაზური ან ღვიძლის შერეული დაზიანების ჩათვლით) დიაგნოზი, ოლანზაპინით მკურნალობა უნდა შეწყდეს.

ნეიტროპენია

სიფრთხილეა საჭიროა პაციენტებში, რომელთაც აღენიშნებათ ნებისმიერი მიზეზით განვითარებული ლეიკოციტების ან/და ნეიტროფილების მცირე რაოდენობა, პაციენტებში, რომლებიც ღებულობენ ნეიტროპენიის გამომწვევ საშუალებებს, პაციენტებში წამლით გამოწვეული ძვლის ტვინის დათრგუნვით/ტოქსიურობით, პაციენტებში თანმხლები დაავადებით, რადიაციული თერაპიით ან ქიმიოთერაპიით გამოწვეული ძვლის ტვინის დათრგუნვით და პაციენტებში ჰიპერეოზინოფილური მდგომარეობით ან მიელოპროლიფერაციული დაავადებით.ნეიტროპენია ხშირად აღინიშნა ოლანზაპინისა და ვალპროატის ერთდროულად გამოყენების შემთხვევაში (იხ. პარაგრაფი “გვერდითი მოვლენები/არასასურველი მოვლენები“).

მკურნალობის შეწყვეტა

ოლანზაპინით მკურნალობის უეცარი შეწყვეტისას იშვიათად (≥0.01% და <0.1%) აღინიშნებოდა მწვავე სიმპტომები, როგორიცაა ოფლიანობა, უძილობა, ტრემორი, შფოთვა, გულისრევა ან ღებინება.

QT ინტერვალი

კლინიკურ კვლევებში, კლინიკურად მნიშვნელოვანი QTc გახანგრძლივება იყო არახშირი (0.1%-დან 1%-მდე) პაციენტებში, რომლებიც მკურნალობდნენ ოლანზაპინით, ასოცირებული კარდიული მოვლენების მნიშვნელოვანი განსხვავების გარეშე პლაცებოსთან შედარებით. მიუხედავად ამისა, სიფრთხილეა საჭირო ოლანზაპინის დანიშვნისას ისეთ პრეპარატებთან ერთად, რომლებიც ზრდიან QT ინტერვალს, განსაკუთრებით ხანდაზმულებში, ასევე, პაციენტებში თანდაყოლილი გახანგრძლივებული QT ინტერვალის სინდრომით, გულის შეგუბებითი უკმარისობით, გულის ჰიპერტროფიით, ჰიპოკალიემიით ან ჰიპომაგნიემიით.

თრომბოემბოლია

ოლანზაპინით მკურნალობასა და ვენურ თრომბოემბოლიას შორის დროებითი კავშირი აღინიშნება არახშირად (≥0.1% და <1%). ვენური თრომბოემბოლიის განვითარებასა და ოლანზაპინით მკურნალობას შორის მიზეზობრივი კავშირი დადგენილი არ არის. მიუხედავად ამისა, ვინაიდან შიზოფრენიის მქონე პაციენტებს ხშირად აღენიშნებათ ვენური თრომბოემბოლიის შეძენილი რისკ-ფაქტორები, უნდა გამოვლინდეს ვენური თრომბოემბოლიის ყველა შესაძლო რისკ-ფაქტორი, მაგალითად, პაციენტის იმობილიზაცია და მიღებულ იქნეს პრევენციული ზომები.

ზოგადი აქტივობა ცნს-ზე

ოლანზაპინის პირველადი ეფექტების გათვალისწინებით ცნს-ზე, სიფრთხილეა საჭირო მისი გამოყენებისას სხვა ცენტრალური მოქმედების საშუალებებთან და ალკოჰოლთან  ერთად. რადგან in vitro დოპამინურ ანტაგონიზმს ავლენს, ოლანზაპინს შეუძლია პირდაპირი და არაპირდაპირი დოფამინური აგონისტების ეფექტების ანტაგონიზმი.

კრუნჩხვები

ოლანზაპინი სიფრთხილით გამოიყენება ანამნეზში კრუჩხვების მქონე პაციენტებში ან როდესაც არსებობს ისეთი ფაქტორები, რომლებსაც შეუძლია კრუნჩხვითი ზღურბლის შემცირება. ოლანზაპინით მკურნალობაზე მყოფ პაციენტებში იშვიათად აღინიშნება კრუნჩვები. შემთხვევათა უმრავლესობაში ანამნეზში ფიქსირდებოდა კრუნჩხვების ან რისკ-ფაქტორების არსებობა.  

მოგვინებითი დისკინეზია

ერთწლიანი ან ნაკლები ხანგრძლივობის შედარებით კვლევებში ოლანზაპინმა გამოავლინა მკურნალობით გამოწვეული დისკინეზიის სტატისტიკურად მნიშვნელოვანი, უფრო დაბალი სიხშირე. თუმცა, მოგვიანებითი დისკინეზიის რისკი მატულობს ხანგრძლივი გამოყენებისას და ამრიგად, ოლანზაპინით მკურნალობაზე მყოფ პაციენტებში მოგვიანებითი დისკინეზიის ნიშნებისა თუ სიმპტომების განვითარების დროს, საჭიროა დოზის შემცირება ან მკურნალობის შეწყვეტა. ეს სიმპტომები შეიძლება დროებით გაუარესდეს ან წარმოიშვას მკურნალობის შეწყვეტის შემდგომ.

პოსტურული ჰიპოტენზია

პოსტურული ჰიპოტენზია არაიშვიათად აღინიშნებოდა ხანდაზმულებში, ოლანზაპინის კლინიკურ კვლევებში. პაციენტებში 65 წლის ზემოთ რეკომენდებულია არტერიული წნევის პერიოდული მონიტორინგი.

უეცარი კარდიული  სიკვდილი

ოლანზაპინის პოსტმარკეტინგულ დასკვნებში, ოლანზაპინით ნამკურნალევ პაციენტებში ფიქსირდებოდა უეცარი კარდიული სიკვდილის შემთხვევები. რეტროსპექტული დაკვირვებით კოჰორტულ კვლევაში, სავარაუდო უეცარი კარდიული სიკვდილის რისკი პაციენტებში ოლანზაპინით მკურნალობისას დაახლოებით ორჯერ უფრო მაღალი იყო, ვიდრე პაციენტებში, რომლებიც ანტიფსიქოზურ საშუალებებს არ ღებულობდნენ. კვლევაში, ოლანზაპინის რისკი მსგავსი იყო ატიპიური ანტიფსიქოზური საშუალებების რისკისა, რომელიც გათვალისწინებული იყო გაერთიანებულ ანალიზში.

პედიატრიული პოპულაცია

ოლანზაპინი არ არის ნაჩვენები ბავშვებისა და მოზარდების სამკურნალოდ. 13-17 წლის პაციენტების კვლევებმა უჩვენეს სხვადასხვა გვერდითი მოვლენები, წონაში მატების, მეტაბოლური პარამეტრების შეცვლისა და პროლაქტინის დონის მატების ჩათვლით (იხ. პარაგრაფები “გვერდითი მოვლენები/არასასურველი მოვლენები“ და “ფარმაკოდინამიკური თვისებები“).

ლაქტოზა

ოლანზაპელის 2.5 მგ, 5 მგ და 10 მგ აპკიანი გარსით დაფარული ტაბლეტი შეიცავს ლაქტოზის მონოჰიდრატს. პაციენტებმა, გალაქტოზას აუტანლობის იშვიათი მემკვიდრეობითი დარღვევებით, Lapp ლაქტაზას დეფიციტით ან გლუკოზა-გალაქტოზის მალაბსორბციით, აღნიშნული პრეპარატი არ უნდა მიიღონ.

ფერტილობა, ორსულობა და ლაქტაცია:

ორსულობა

ორსულებში ადეკვატური და კარგად კონტროლირებული კვლევები არ არსებობს. ოლანზაპინით მკურნალობის დროს დაორსულების ან ორსულობის დაგეგმვის შემთხვევაში აუცილებელია ექიმთან კონსულტაცია. მიუხედავად ამისა, იმის გამო, რომ ადამიანებში გამოყენების გამოცდილება შეზღუდულია, ოლანზაპინი ორსულობის დროს გამოიყენება მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ მოსალოდნელი სარგებელი აჭარბებს პოტენციურ რისკს ნაყოფისათვის.

ორსულობის მესამე ტრიმესტრში ანტიფსიქოზური საშუალებების (ოლანზაპინის ჩათვლით) გამოყენებისას ახალშობილები იმყოფებიან გვერდითი მოვლენების განვითარების რისკის ქვეშ, ექსტრაპირამიდული ან/და მოხსნის სიმპტომების ჩათვლით, რომლებიც შეიძლება განსხვავდებოდეს სიმძიმითა და ხანგრძლივობით მშობიარობის შემდგომ. აღინიშნება აჟიტირების, ჰიპერტონიის, ჰიპოტონიის, ტრემორის, ძილიანობის, რესპირატორული დისტრესის ან კვების დარღვევის შემთხვევები. აქედან გამომდინარე, ახალშობილების მონიტორინგი უნდა მოხდეს სიფრთხილით.

ძუძუთი კვება

კვლევაში, რომელიც ჩატარდა მეძუძურ, ჯანმრთელ ქალებში, ოლანზაპინი გადადიოდა დედის რძეში. ჩვილის საშუალო ექსპოზიცია (მგ/კგ) წონასწორობის მდგომარეობაში იყო დედის ოლანზაპინის დოზის (მგ/კგ) 1.8%. პაციენტს ურჩევენ ოლანზაპინით მკურნალობის დროს შეწყვიტოს ძუძუთი კვება.

ფერტილობა

ზეგავლენა ფერტილობაზე უცნობია.
ზემოქმედება ავტომობილის მართვისა და სხვა მექანიზმებთან მუშაობის უნარზე

ავტომობილის მართვისა და მექანიზმებთან მუშაობის უნარზე ზემოქმედების შემსწავლელი კვლევები არ ჩატარებულა. ვინაიდან ოლანზაპინმა შეიძლება გამოიწვიოს ძილიანობა და თავბრუსხვევა, მექანიზმებთან მუშაობის დროს, მათ შორის ავტომობილის მართვისას, საჭიროა სიფრთხილის დაცვა.
გვერდითი მოვლენები/არასასურველი მოვლენები

უსაფრთხოების პროფილის რეზიუმე

გვერდითი მოვლენები მოცემულია ცხრილის სახით

ქვემოთ ცხრილში მოცემულია კლინიკური კვლევებიდან მიღებული გვერდითი მოვლენებისა და ლაბორატორიული ანალიზების ჩამონათვალი. თითოეული სიხშირის ჯგუფში, გვერდითი მოვლენები წარმოდგენილია სიმძიმის კლებადობით. სიხშირე განისაზღვრება შემდეგნაირად: ძალიან ხშირი (≥1/10); ხშირი (≥1/100, <1/10); არახშირი (≥1/1,000, <1/100); იშვიათი (≥1/10,000, <1/1,000); ძალიან იშვიათი (<1/10,000); უცნობი (არსებული მონაცემებით დადგენა ვერ ხერხდება).

მოზრდილები

კლინიკურ კვლევებში ყველაზე ხშირი (პაციენტების ≥1%) გვერდითი მოვლენა, დაკავშირებული ოლანზაპინის გამოყენებასთან, იყო ძილიანობა, წონაში მატება, ეოზინოფილია, პროლაქტინის, ქოლესტერინის, გლუკოზისა და ტრიგლიცერიდების დონეების მომატება (იხ. პარაგრაფი “გაფრთხილებები/უსაფრთხოების ზომები“), გლუკოზურია, მომატებული მადა, თავბრუსხვევა, აკატიზია, პარკინსონიზმი, ლეიკოპენია, ნეიტროპენია (იხ. პარაგრაფი “გაფრთხილებები/უსაფრთხოების ზომები“), დისკინეზია, ორთოსტატული ჰიპოტენზია, ანტიქოლინერგული მოვლენები, ღვიძლის ტრანსამინაზების ტრანზიტული ასიმპტომური მომატება (იხ. პარაგრაფი “გაფრთხილებები/უსაფრთხოების ზომები“), გამონაყარი, ასთენია, სისუსტე, პირექსია, ართრალგია, მომატებული ტუტე ფოსფატაზა, მაღალი გამა-გლუტამილ ტრანსფერაზა, მაღალი შარდმჟავა, მაღალი კრეატინ ფოსფოკინაზა და შეშუპება.

ხანგრძლივი ექსპოზიცია (სულ მცირე 48 კვირა)

პაციენტების წილი, რომლებსაც აღენიშნებოდათ გვერდითი მოვლენები, წონაში მატება, გლუკოზის, საერთო/LDL/HDL ქოლესტერინისა თუ ტრიგლიცერიდების  დონეების კლინიკურად მნიშვნელოვანი ცვლილებები, გაიზარდა დროთა განმავლობაში. მოზრდილ პაციენტებში, რომლებმაც დაასრულეს მკურნალობის 9-12 თვიანი კურსი, სისხლში გლუკოზის საშუალო მაჩვენებლის მატება შენელდა დაახლოებით 6 თვის შემდეგ.

პედიატრიული პოპულაცია

ოლანზაპინის გამოყენება არ არის ნაჩვენები ბავშვებსა და 18 წლამდე ასაკის მოზარდებში. მიუხედავად იმისა, რომ მოზარდებისა და მოზრდილების შესადარებელი კლინიკური კვლევები არ ჩატარებულა, მოზარდების კვლევების მონაცემები შეადარეს მოზრდილების კვლევების შედეგებს.

ქვემოთ მოყვანილ ცხრილში შეჯამებულია მოზარდ პაციენტებში (13-17 წლის ასაკის), მოზრდილ პაციენტებთან შედარებით უფრო ხშირად აღნიშნული არასასურველი რეაქციები, ასევე არასასურველი რეაქციები, რომლებიც აღინიშნა მხოლოდ მოზარდ პაციენტებში ჩატარებულ ხანმოკლე კლინიკურ კვლევებში. წონის კლინიკურად მნიშვნელოვანი მატება (>7%), შესადარებელი ექსპოზიციით უფრო ხშირად აღინიშნა მოზარდებში, ვიდრე მოზრდილებში.

წონის მატების სიდიდე და მოზარდი პაციენტების წილი, რომლებსაც აღენიშნებოდათ წონის კლინიკურად მნიშვნელოვანი მატება, უფრო მაღალი იყო ხანგრძლივი ექსპოზიციის შემთხვევაში (სულ მცირე 24 კვირა), ვიდრე ხანმოკლე ექსპოზიციისას.

არასასურველი რეაქციების სიხშირე წარმოდგენილია სიმძიმის კლების შესაბამისად. სიხშირე განისაზღვრება შემდეგნაირად: ძალიან ხშირი (≥1/10), ხშირი (≥1/100, <1/10). 

მეტაბოლიზმისა და კვების დარღვევები

ძალიან ხშირი: წონის მატება, ტრიგლიცერიდების მომატებული დონე, მომატებული მადა

ხშირი: ქოლესტერინის მომატებული დონე.
დარღვევები ნერვული სისტემის მხრივ

ძალიან ხშირი: სედაცია (მათ შორის: ჰიპერსომნია, ლეთარგია,  სომნოლენცია).
დარღვევები კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ

ხშირი: პირის სიმშრალე.
ჰეპატობილიური დარღვევები

ძალიან ხშირი: ღვიძლის ტრანსამინაზების დონის მომატება (ალანინამინოტრანსფერაზა/ასპარტატამინოტრანსფერაზა; იხ. პარაგრაფი “გაფრთხილებები/სიფრთხილის ზომები“)
ანალიზები

ძალიან ხშირი: საერთო ბილირუბინის დონის დაქვეითება, მომატებული გამა-გლუტამილ ტრანსფერაზა, პროლაქტინის დონის მატება პლაზმაში.
 

იმ შემთხვევაში, თუ შენიშნავთ ნებისმიერ გვერდით მოვლენას, კონსულტაციისთვის მიმართეთ თქვენს ექიმს  

სამკურნალწამლო ურთიერთქმედება:

ურთიერთქმედების კვლევები ჩატარებულია მხოლოდ მოზრდილებში.

პოტენციური ურთიერთქმედებები, რომლებიც ზეგავლენას ახდენენ ოლანზაპინზე

ვინაიდან ოლანზაპინი მეტაბოლიზდება CYP1A2-ით, ნივთიერებებმა, რომლებსაც ამ იზოფერმენტის ინდუცირება ან ინჰიბირება შეუძლიათ, შეიძლება ზეგავლენა მოახდინონ ოლანზაპინის ფარმაკოკინეტიკაზე.  

CYP1A2-ის ინდუქცია

ოლანზაპინის მეტაბოლიზმის სტიმულაცია შესაძლოა განპირობებული იყოს მწეველობითა და კარბამაზეპინით, რამაც შეიძლება გამოიწვიოს ოლანზაპინის კონცენტრაციის დაქვეითება. აღინიშნება ოლანზაპინის კლირენსის მხოლოდ მსუბუქი ან ზომიერი მატება. კლინიკური მონაცემები სავარაუდოდ შეზღუდულია, თუმცა რეკომენდებულია კლინიკური მონიტორინგი და საჭიროების შემთხვევაში შეიძლება განხილული იქნას ოლანზაპინის დოზის მომატების საკითხი (იხ. პარაგრაფი “დოზირება და გამოყენების წესი“).

CYP1A2-ის ინჰიბიცია

ფლუვოქსამინი, CYP1A2-ის სპეციფიკური ინჰიბიტორი, მნიშვნელოვნად აინჰიბირებს ოლანზაპინის მეტაბოლიზმს. ოლანზაპინის Cmax-ის საშუალო მატება ფლუვოქსამინის შედეგად იყო 54% არამწეველ ქალებში და 77% მწეველ კაცებში. ოლანზაპინის AUC-ის საშუალო მატება იყო 52% და 108%, შესაბამისად.  

უნდა იქნას განხილული ოლანზაპინის უფრო დაბალი საწყისი დოზა პაციენტებში, რომლებიც ღებულობენ ფლუვოქსამინს ან ნებისმიერ სხვა CYP1A2-ის ინჰიბიტორს, როგორიცაა ციპროფლოქსაცინი. CYP1A2-ის ინჰიბიტორით მკურნალობის დაწყების შემთხვევაში უნდა იქნას განხილული ოლანზაპინის დოზის შემცირება.

დაქვეითებული ბიოშეღწევადობა

აქტივირებული ნახშირი ამცირებს პერორალური ოლანზაპინის ბიოშეღწევადობას 50-დან 60%-მდე და მიღებული უნდა იქნეს ოლანზაპინის მიღებამდე სულ მცირე 2 საათით ადრე ან 2 საათის შემდგომ.

არაა დადგენილი, რომ ფლუოქსეტინი (CYP2D6 ინჰიბიტორი), ანტაციდების ერთჯერადი დოზები (ალუმინი, მაგნიუმი) ან ციმეტიდინი მნიშვნელოვან ზეგავლენას ახდენს ოლანზაპინის ფარმაკოკინეტიკაზე.

ოლანზაპინის პოტენციალი ზეგავლენა მოახდინოს სხვა სამედიცინო პროდუქტებზე

ოლანზაპინმა შესაძლოა გამოავლინოს ანტაგონიზმი პირდაპირი და არაპირდაპირი დოფამინური აგონისტების ეფექტების მიმართ.

ოლანზაპინი in vitro არ აინჰიბირებს CYP450 -ის მთავარ იზოფერმენტებს (მაგ., 1A2, 2D6, 2C9, 2C19, 3A4). ამრიგად, განსაკუთრებული ურთიერთქმედება მოსალოდნელი არ არის,  რაც დადასტურდა in vivo კვლევებში, სადაც, არ აღინიშნებოდა შემდეგი აქტიური ნივთიერებების მეტაბოლიზმის ინჰიბირება: ტრიციკლური ანტიდეპრესანტები (ძირითადად CYP2D6 მეტაბოლიზმი), ვარფარინი (CYP2C9), თეოფილინი (CYP1A2) ან დიაზეპამი (CYP3A4 და 2C19).

ოლანზაპინი არ ავლენს ურთიერთქმედებას ლითიუმთან ან ბიპერიდენთან ერთად გამოყენებისას.

ვალპროატის პლაზმური დონის თერაპიულმა მონიტორინგმა არ აჩვენა, რომ ოლანზაპინთან ერთად დანიშვნისას საჭიროა ვალპროატის დოზის კორექცია.

ზოგადი აქტივობა ცნს-ზე

სიფრთხილეა საჭირო პაციენტებში, რომლებიც მოიხმარენ ალკოჰოლს ან ღებულობენ ისეთ სამედიცინო პროდუქტებს, რომლებსაც შეუძლიათ ცენტრალური ნერვული სისტემის დათრგუნვა.

პარკინსონის დაავადებისა და დემენციის მქონე პაციენტებში ოლანზაპინის გამოყენება ანტიპარკინსონულ სამედიცინო პროდუქტებთან ერთად რეკომენდებული არ არის (იხ. პარაგრაფი “გაფრთხილებები/სიფრთხილის ზომები“).  

QTc ინტერვალი

სიფრთხილეა საჭირო იმ შემთხვევაში, როდესაც ოლანზაპინი გამოიყენება QTc ინტერვალის გამახანგრძლივებელ სამკურნალო საშუალებებთან ერთად (იხ. პარაგრაფი “გაფრთხილებები/სიფრთხილის ზომები“). 

დოზირება და გამოყენების წესი:

მოზრდილები

შიზოფრენია: ოლანზაპინის რეკომენდებული საწყისი დოზა არის 10 მგ/დღეში.

მანიაკური ეპიზოდი: საწყისი დოზა არის 15 მგ ერთჯერადი დღიური დოზის სახით მონოთერაპიაში ან 10 მგ დღეში კომბინირებული თერაპიის დროს (იხ. პარაგრაფი “ფარმაკოდინამიკური თვისებები“).

რეციდივის პროფილაქტიკა ბიპოლარული აშლილობის დროს: რეკომენდებული საწყისი დოზა არის 10 მგ/დღეში. პაციენტებისათვის, რომლებიც ოლანზაპინს ღებულობენ მანიაკური ეპიზოდების სამკურნალოდ, მკურნალობა, რეციდივის პრევენციისათვის, გრძელდება იმავე დოზით. ახალი მანიაკური, შერეული ან დეპრესიული ეპიზოდის განვითარების შემთხვევაში, ოლანზაპინით მკურნალობა უნდა გაგრძელდეს (საჭიროების შემთხვევაში დოზის ოპტიმიზაციით) დამატებით თერაპიასთან ერთად, გუნებ-განწყობის სიმპტომების სამკურნალოდ, კლინიკური ჩვენებების მიხედვით.

დღიური დოზის შემდგომი კორექცია შიზოფრენიის, მანიაკური ეპიზოდის ან რეციდივის პრევენციისას ბიპოლარული აშლილობის დროს, შესაძლებელია ინდივიდუალური კლინიკური სტატუსის საფუძველზე 5-20 მგ/დღეში დოზის ფარგლებში. საწყისი რეკომენდებული დოზის გაზრდა შესაძლებელია მხოლოდ შესაბამისი კლინიკური შეფასების შემდგომ და ზოგადად, უნდა განხორციელდეს სულ მცირე 24 საათიანი ინტერვალებით.

ოლანზაპინის მიღება  არ არის დამოკიდებული საკვებზე, ვინაიდან საკვები შეწოვაზე ზეგავლენას არ ახდენს. ოლანზაპინის მოხსნისას მხედველობაში უნდა იქნას მიღებული დოზის თანდათანობითი შემცირება.

ავადმყოფთა სპეციალური ჯგუფები

ხანდაზმულები

ჩვეულებრივ, დაბალი საწყისი დოზა (5 მგ/დღეში) არ არის რუტინულად ნაჩვენები, თუმცა გასათვალისწინებელია 65 წლის და უფროსი ასაკის პაციენტებში, გამოვლენილი კლინიკური ფაქტორების გათვალისწინებით (იხ. პარაგრაფი “გაფრთხილებები/ სიფრთხილის ზომები“).     

თირკმლის ან/და ღვიძლის უკმარისობა

ასეთ პაციენტებში გამოიყენება დაბალი საწყისი დოზა (5 მგ). ღვიძლის ზომიერი უკმარისობის შემთხვევაში (ციროზი, ჩაილდ-პიუს კლასი A ან B), საწყისი დოზა უნდა იყოს 5 მგ და გაიზარდოს სიფრთხილით.

მწეველები

საწყისი დოზა და დოზის დიაპაზონი რუტინულად არ უნდა შეიცვალოს არა-მწეველთათვის მწეველებთან შედარებით. ოლანზაპინის მეტაბოლიზმი შესაძლოა გამოწვეული იყოს მწეველობით. რეკომენდებულია კლინიკური მონიტორინგი და საჭიროების შემთხვევაში შესაძლებელია განიხილებოდეს ოლანზაპინის დოზის გაზრდა (იხ. პარაგრაფი “სამკურნალწამლო ურთიერთქმედება“).

როდესაც წარმოდგენილია ერთზე მეტი ფაქტორი, რომელმაც შეიძლება გამოიწვიოს მეტაბოლიზმის შენელება (მდედრობითი სქესი, გერიატრიული ასაკი, არამწეველობის სტატუსი), გასათვალისწინებელია საწყისი დოზის შემცირება. ასეთ პაციენტებში, საჭიროებისას, დოზის ზრდა უნდა მოხდეს კონსერვატულად.  იმ შემთხვევებში, როდესაც დოზის ზრდა 2.5 მგ-ით ჩაითვლება საჭიროდ, გამოიყენება ოლანზაპელის აპკიანი გარსით დაფარული ტაბლეტები (იხ. პარაგრაფები “სამკურნალწამლო ურთიერთქმედება“ და “ფარმაკოკინეტიკური თვისებები“).

პედიატრიული პოპულაცია

ოლანზაპინი არ არის რეკომენდებული ბავშვებსა და 18 წლამდე ასაკის მოზარდებში, უსაფრთხოებისა და ეფექტიანობის მონაცემების სიმცირის გამო. მოზარდი პაციენტების ხანმოკლე კვლევებში აღინიშნებოდა წონაში მატების, ლიპიდებისა და პროლაქტინის დონეების უფრო დიდი ცვლილებები, ვიდრე მოზრდილი პაციენტების კვლევებში (იხ. პარაგრაფები “გაფრთხილებები/სიფრთხილის ზომები“, “გვერდითი მოვლენები/არასასურველი მოვლენები“, “ფარმაკოდინამიკური თვისებები“ და “ფარმაკოკინეტიკური თვისებები“).

ჭარბი დოზირება:

ნიშნები და სიმპტომები:

ძალიან ხშირი სიმპტომები ჭარბი დოზირების დროს (>10% სიხშირის) მოიცავს ტაქიკარდიას, აჟიტირებას/აგრესიულობას, დიზართრიას, სხვადასხვა ექსტრაპირამიდულ სიმპტომებს და ცნობიერების შემცირებულ დონეს სედაციიდან კომამდე.

ჭარბი დოზირების სამედიცინო თვალსაზრისით მნიშვნელოვანი სხვა შედეგებია: ბოდვა, კონვულსია, კომა, შესაძლო ავთვისებიანი ნეიროლეპტიური სინდრომი, სუნთქვის დათრგუნვა, ასპირაცია, ჰიპერტენზია ან ჰიპოტენზია, არითმიები (ჭარბი დოზირების შემთხვევათა <2%) და გულის გაჩერება. ფატალური შედეგი დაფიქსირდა მწვავე ჭარბი დოზირებისას 450 მგ, თუმცა აღწერილია გადარჩენის შემთხვევა დაახლოებით 2 გ პერორალურად მიღებული ოლანზაპინით მწვავე ჭარბი დოზირების შემთხვევაში.

მკურნალობა

ოლანზაპინის სპეციფიკური ანტიდოტი არ არსებობს. ღებინების გამოწვევა რეკომენდებული არ არის. ნაჩვენებია ჭარბი დოზირების მართვის სტანდარტული პროცედურები (მაგ. კუჭის ამორეცხვა, აქტივირებული ნახშირის მიღება). აქტივირებული ნახშირის თანმხლები გამოყენება ამცირებს ოლანზაპინის პერორალურ ბიოშეღწევადობას 50-60%-ით.

კლინიკური გამოვლინების მიხედვით უნდა დაიწყოს სიმპტომური მკურნალობა და სასიცოცხლო ორგანოთა ფუნქციების მონიტორინგი,  რაც გულისხმობს ჰიპოტენზიისა და ცირკულატორული კოლაფსის მკურნალობას და სუნთქვითი ფუნქციის მხარდაჭერას.

არ შეიძლება ეპინეფრინის, დოპამინის ან ბეტა-აგონისტური აქტივობის მქონე სხვა სიმპატომიმეტური საშუალებების გამოყენება, ვინაიდან ბეტა სტიმულაციამ შესაძლოა გააუარესოს ჰიპოტენზია. აუცილებელია გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მონიტორინგი შესაძლო არითმიების გამოსავლენად. პაციენტის სრულ გამოჯანმრთელებამდე აუცილებელია გაგრძელდეს სათანადო სამედიცინო მეთვალყურეობა და მონიტორინგი.

შენახვის პირობები

ინახება არაუმეტეს 25oC ტემპერატურის პირობებში, საკუთარ შეფუთვაში.

ინახება ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

შეფუთვა:

ოლანზაპელი 2.5 მგ აპკიანი გარსით დაფარული ტაბლეტი; წარმოდგენილი ალ-ალ ბლისტერებში 28 აპკიანი გარსით დაფარული ტაბლეტით.

ოლანზაპელი 5 მგ აპკიანი გარსით დაფარული ტაბლეტი; წარმოდგენილი ალ-ალ ბლისტერებში 28 აპკიანი გარსით დაფარული ტაბლეტით.

ოლანზაპელი 10 მგ აპკიანი გარსით დაფარული ტაბლეტი; წარმოდგენილი ალ-ალ ბლისტერებში 28 აპკიანი გარსით დაფარული ტაბლეტით.

ვარგისობის ვადა:  2 წელი

გაცემის წესი:

ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი II, გაიცემა ფორმა №3 რეცეპტით.

ამ პრეპარატის გამოყენებამდე რჩევისთვის მიმართეთ თქვენს ექიმს.