Sirdalud - სირდალუდი 2მგ 30 ტაბლეტი

შემადგენლობა
მოქმედი ნივთიერება: tizanidine;
1 ტაბლეტი შეიცავს 2,288 მგ ან 4,576 მგ ტიზანიდინის ჰიდროქლორიდს, რაც შეესაბამება 2 მგ ან 4 მგ ტიზანიდინს;
დამხმარე ნივთიერებები:  ლაქტოზა, მიკროკრისტალური ცელულოზა, სტეარინის მჟავა, სილიციუმის დიოქსიდი კოლოიდური უწყლო.

სამკურნალწამლო ფორმა. ტაბლეტები.

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი.  ცენტრალური მოქმედების მიორელაქსანტები. ATC კოდი: M03B X02.

კლინიკური მახასიათებლები.
ჩვენებები.
კუნთების მტკივნეული სპაზმი, დაკავშირებული ხერხემლის სტატიკურ და ფუნქციურ დაავადებებთან (კისრისა და წელის სინდრომები); ქირურგიული ჩარევების შემდეგ, მაგალითად, მალებსშორისი დისკის თიაქრის ან მენჯ-ბარძაყის სახსრის ოსტეოართროზის გამო.

უკუჩვენებები.
• მომატებული მგრძნობელობა ტიზანიდინის ან პრეპარატის ნებისმიერი დამხმარე ნივთიერებების მიმართ.
• ღვიძლის ფუნქციის მნიშვნელოვანი დარღვევები.
• ტიზანიდინის ერთდროულად გამოყენება CYP1A2-ს მძლავრ ინჰიბიტორებთან, როგორიცაა ფლუვოქსამინი ან ციპროფლოქსაცინი.

გამოყენების წესი და დოზები.

მოზრდილები
კუნთების მტკივნეული სპაზმების შემსუბუქება 
იყენებენ 2-4 მგ დღე-ღამეში 3-ჯერ. მძიმე შემთხვევებში ძილის წინ შეიძლება დამატებითი დოზის 2 ან 4 მგ მიღება.
სპასტიკურობა ნევროლოგიური დარღვევებისას
თითოეული პაციენტისათვის დოზის შერჩევა აუცილებელია ინდივიდუალურად. 
საწყისი სადღეღამისო დოზა არ უნდა აჭარბებდეს 6 მგ, დაყოფილი 3 მიღებად. ის უნდა გაიზარდოს თანდათან 2-4 მგ-მდე კვირაში ორჯერ ან ყოველკვირეულად. ჩვეულებრივ ოპტიმალური თერაპიული ეფექტი მიიღწევა სადღეღამისო დოზისას  12-24 მგ, დაყოფილის 3 ან 4 მიღებად. არ უნდა იქნეს გადაჭარბებული საერთო სადღეღამისო დოზა 36 მგ.
პაციენტების განსაკუთრებული პოპულაციები
გამოყენება ბავშვებისა და მოზარდების მიერ
ბავშვებისა და მოზარდების მიერ პრეპარატის სირდალუდი® გამოყენების გამოცდილება შეზღუდულია. ამიტომ პრეპარატი ბავშვებისა და მოზარდების მიერ გამოსაყენებლად არ არის რეკომენდებული.
გამოყენება ხანდაზმული ასაკის პაციენტების მიერ
ხანდაზმული ასაკის პაციენტების მიერ პრეპარატის გამოყენების გამოცდილება შეზღუდულია. ფარმაკოკინეტიკური მონაცემები უთითებენ იმაზე, რომ ზოგიერთ ხანდაზმულ პაციენტს თირკმელების კლირენსი შეიძლება მნიშვნელოვნად დაქვეითებული ჰქონდეს, ამიტომ ამ კატეგორიის პაციენტებში პრეპარატის სირდალუდი® გამოყენებისას საჭიროა სიფრთხილის დაცვა.

გვერდითი რეაქციები.
გვერდითი რეაქციები - ისეთი, როგორიცაა ძილიანობა, დაღლილობა, თავბრუსხვევა, პირის სიმშრალე, დაბალი არტერიული წნევა, გულისრევა, დარღვევები კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრიდან და სისხლის შრატის ტრანსამინაზების მომატებული დონეები - ჩვეულებრივ გამოხატულია სუსტად და სწრაფად გადის პაციენტებში, ვინც იღებს მტკივნეული კუნთების სპაზმის კუპირებისათვის რეკომენდებულ დაბალ დოზებს. 
სპასტიკურობის სამკურნალოდ რეკომენდებულზე გადაჭარბებული დოზების მიღებისას, ზემოჩამოთვლილი გვერდითი რეაქციები ჩნდება უფრო ხშირად და უფრო გამოხატულია, თუმცა ძალიან იშვიათად არის იმდენად სერიოზული, რომ  მკურნალობა შეჩერდეს. აგრეთვე, შეიძლება გაჩნდეს ისეთი გვერდითი რეაქციები, როგორიცაა: არტერიული ჰიპოტენზია, ბრადიკარდია, კუნთების სისუსტე, ძილის დარღვევა, ჰალუცინაციები და ჰეპატიტი.
ასეთი სიმპტომების გაჩენა იყო აღნიშნული იყო ტიზანიდინის უცებ მოხსნის შემდეგ, კერძოდ, ხანგრძლივი მკურნალობის და/ან  მაღალი სადღეღამისო დოზების მიღების და/ან ანტიჰიპერტენზიული პრეპარატებით თანმდევი თერაპიის შემდეგ. ასეთი გარემოებების არსებობისას პაციენტს შეიძლება წარმოექმნას არტერიული ჰიპერტენზია და ტაქიკარდია. ცალკეულ შემთხვევებში ამგვარმა "რიკოშეტის" არტერიულმა ჰიპერტენზიამ შეიძლება ინსულტი გამოიწვიოს. ამიტომ  ტიზანიდინით მკურნალობა არ უნდა შეწყდეს უცებ, არამედ მხოლოდ დოზების თანდათან შემცირების გზით.
სხვადასხვა გვერდითი რეაქციის სიხშირის შესაფასებლად გამოყენებულია შემდეგი კლასიფიკაცია: ძალიან ხშირად (≥ 1/10); ხშირად (≥ 1/100, <1/10); არც ისე ხშირად        (≥ 1/1000, <1/100); იშვიათად (≥ 1/10000, <1/1000); ძალიან იშვიათად (<1/10000), ცალკეული შეტყობინებების ჩათვლით.
ფსიქიური აშლილობები: იშვიათად - ჰალუცინაციები, უძილობა, ძილის დარღვევა.
დარღვევები ცენტრალური ნერვული სისტემის მხრიდან: ხშირად - ძილიანობა, თავბრუსხვევა.
დარღვევები გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრიდან: ხშირად - ბრადიკარდია, არტერიული ჰიპოტენზია.
დარღვევები საჭმლის მომნელებელი ტრაქტის მხრიდან: ხშირად - პირის სიმშრალე, იშვიათად - საჭმლის მომნელებელი ტრაქტის აშლილობები, გულისრევა.
ჰეპატობილიარული დარღვევები: იშვიათად - სისხლის შრატის ტრანსამინაზების მომატებული დონეები, ძალიან იშვიათად - მწვავე ჰეპატიტი, ღვიძლის უკმარისობა.
დარღვევები ჩონჩხ-კუნთოვანი სისტემის მხრიდან: იშვიათად - კუნთების სისუსტე.
ზოგადი დარღვევები: ხშირად - დაღლილობა.

ჭარბი დოზირება.
ძალიან ცოტა შეტყობინება არსებობს პრეპარატით სირდალუდი® ჭარბი დოზირების შესახებ. ყველა იმ პაციენტის გამოჯანმრთელება, რომელსაც კი აღენიშნა ამ პრეპარატით ჭარბი დოზირების ერთეულოვანი შემთხვევა, იმ ერთი პაციენტის ჩათვლით, რომელმაც მიიღო პრეპარატის  სირდალუდი® 400 მგ,  გართულებების გარეშე მოხდა.
სიმპტომები: გულისრევა, ღებინება, არტერიული ჰიპოტენზია, ბრადიკარდია, QT ინტერვალის გახანგრძლივება, თავბრუსხვევა, მიოზი, სუნთქვის დათრგუნვა, კომა, შფოთვა, ძილიანობა.
მკურნალობა: ორგანიზმიდან პრეპარატის გამოსაყვანად რეკომენდებულია აქტივირებული ნახშირის მაღალი დოზების მრავალჯერადი გამოყენება. ფორსირებულმა დიურეზმა, შესაძლოა, დააჩქაროს პრეპარატის გამოყოფა. შემდგომში სიმპტომატურ მკურნალობას ატარებენ.

გამოყენება ორსულობისა და ძუძუთი კვების პერიოდში.
ვირთხებში და ბოცვრებში ტიზანიდინის გამოყენებისას ტერატოგენური მოქმედება არ აღნიშნულა. ვინაიდან, ორსული ქალების მიერ ტიზანიდინის გამოყენების კლინიკური გამოკვლევები არ ჩატარებულა, ის არ უნდა დაინიშნოს ორსულობის პერიოდში, გარდა ისეთი შემთხვევებისა, როდესაც პოტენციური სარგებლიანობა დედისთვის აჭარბებს შესაძლო რისკს ნაყოფისათვის. ცხოველებზე ჩატარებულმა ცდებმა აჩვენეს, რომ ტიზანიდინი უმნიშვნელო რაოდენობით აღწევს დედის რძეში. ამიტომ ქალებს, ვინც ძუძუთი კვებავს, პრეპარატი არ უნდა დაენიშნოთ.

ბავშვები.
პედიატრიაში პრეპარატის გამოყენების გამოცდილება შეზღუდულია.  სირდალუდის® დანიშვნა ბავშვებისათვის არ არის რეკომენდებული.
გამოყენების თავისებურებები.
CYP1A2-ინჰიბიტორების ტიზანიდინთან ერთდროულად გამოყენება არ არის რეკომენდებული.
პრეპარატის უცებ მოხსნის ან დოზების სწრაფად შემცირების შემდეგ პაციენტებს შეიძლება გაუჩნდეს არტერიული ჰიპერტენზია და ტაქიკარდია. ცალკეულ შემთხვევებში ასეთმა ”რიკოშეტის” არტერიულმა ჰიპერტენზიამ შეიძლება გამოიწვიოს ინსულტი. ტიზანიდინით მკურნალობა არ უნდა შეწყდეს უცებ, არამედ უნდა მოხდეს მხოლოდ დოზების თანდათან შემცირებით.
პაციენტებისათვის ღვიძლის უკმარისობით (კრეატინინის კლირენსი <25 მლ/წუთში) რეკომენდებული საწყისი დოზა შეადგენს 2 მგ  ერთხელ დღე-ღამეში. დოზის ზრდა უნდა მოხდეს თანმიმდევრულად, მცირე «ბიჯებით», ეფექტურობისა და ამტანობის გათვალისწინებით. უფრო გამოხატული ეფექტის მისაღწევად რეკომენდებულია ჯერ დღე-ღამეში ერთხელ დასანიშნი დოზის ზრდა და ამის შემდეგაც ზრდიან მიღების ჯერადობას.
არსებობდა შეტყობინებები ტიზანიდინის გამოყენებასთან დაკავშირებული ღვიძლის უკმარისობის შესახებ, თუმცა პაციენტებს, ვინც იღებდა სადღეღამისო დოზებს 12 მგ-მდე, იგი აღენიშნებოდათ იშვიათად. ამასთან დაკავშირებით რეკომენდებულია ღვიძლის ფუნქციის გაკონტროლება თვეში ერთხელ, თერაპიის პირველი ოთხი თვის განმავლობაში იმ პაციენტებში, რომელნიც იყენებენ ტიზანიდინს 12 მგ ან მეტი დოზით და პაციენტებში ღვიძლის უკმარისობაზე მიმანიშნებელი კლინიკური სიმპტომებით  (მაგალითად, გულისრევა, მადის დაკარგვა ან უცნობი ეტიოლოგიის დაღლილობა). პრეპარატის სირდალუდი® გამოყენება უნდა შეწყდეს, თუ ალტ-ს ან ასტ-ს დონეები ხანგრძლივი პერიოდის განმავლობაში სისხლის შრატში აჭარბებენ ნორმის ზედა ზღვარს 3-ჯერ და უფრო მეტად.
არტერიული ჰიპოტენზია შეიძლება გაჩნდეს ტიზანიდინის გამოყენებისას, აგრეთვე, როგორც CYP1A2-ინჰიბიტორებთან და/ან ანტიჰიპერტენზიულ პრეპარატებთან სამკურნალწამლო ურთიერთქმედების შედეგი. არსებობს შეტყობინებები არტერიული ჰიპოტენზიის მძიმე ფორმების შესახებ, როგორიცაა გულის წასვლა და სისხლძარღვოვანი უკმარისობა.
სიფრთხილის გამოჩენა აუცილებელია გულის იშემიური დაავადების და/ან გულის  უკმარისობის მქონე პაციენტების მიმართ. რეგულარული ინტერვალებით უნდა ტარდებოდეს ეკგ-ს კონტროლი ასეთ პაციენტებში პრეპარატის სირდალუდი® გამოყენების დაწყების დროს.
მიასთენია გრავის მქონე პაციენტებში ამ პრეპარატის გამოყენების წინ აუცილებელია რისკი/სარგებლიანობის თანაფარდობის საგულდაგულოდ შეფასება.
ბავშვებისა და მოზარდების მიერ გამოყენების გამოცდილება შეზღუდულია და ამიტომ პრეპარატის სირდალუდი® გამოყენება ამ კატეგორიის პაციენტების მიერ არ არის რეკომენდებული.
ხანდაზმული ასაკის პაციენტების მიერ ამ პრეპარატის გამოყენებისას დაცული უნდა იქნეს სიფრთხილე.
ტაბლეტები სირდალუდი® შეიცავენ ლაქტოზას. პაციენტებისათვის იშვიათი მემკვიდრეობითი დაავადებებით - გალაქტოზის გადაუტანლობით, ლაქტაზის გამოხატული უკმარისობით ან გლუკოზა-გალაქტოზის მალაბსორბციის სინდრომით - ტაბლეტების სირდალუდი®  გამოყენება რეკომენდებული არ არის.

ზემოქმედება ავტოტრანსპორტის მართვის ან სხვა მექანიზმებთან მუშაობის უნარზე. 
ტიზანიდინმა შეიძლება გამოიწვიოს ძილიანობა, თავბრუსხვევა და/ან არტერიული ჰიპოტენზია და ამგვარად შეასუსტოს ავტომობილის მართვის ან მექანიზმებთან მუშაობის პაციენტის უნარი. რისკები იზრდება ალკოჰოლის ერთდროულად მოხმარების დროს.
ამიტომ საჭიროა თავის შეკავება ისეთი საქმიანობისაგან, რომელიც მოითხოვს ყურადღების მაღალ კონცენტრაციას და სწრაფ რეაქციას, მაგალითად, სატრანსპორტო საშუალებების მართვის ან მანქანებთან და მექანიზმებთან მუშაობისაგან.

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალწამლო საშუალებებთან და სხვა სახის ურთიერთქმედებები.
ცნობილი CYP1A2-ინჰიბიტორების ერთდროულად გამოყენებამ შეიძლება აამაღლოს ტიზანიდინის დონე სისხლის პლაზმაში. ტიზანიდინის დონის მომატებამ სისხლის პლაზმაში შეიძლება გამოიწვიოს ჭარბი დოზირების ისეთი სიმპტომების გაჩენა, როგორიცაა QT ინტერვალის გახანგრძლივება.
ცნობილი CYP1A2-ინჰიბიტორების ერთდროულად გამოყენებამ შეიძლება შეამციროს ტიზანიდინის დონე სისხლის პლაზმაში. სისხლის პლაზმაში  ტიზანიდინის დონის შემცირებამ შეიძლება გამოიწვიოს სირდალუდის® თერაპიული ეფექტის შემცირება.
ისეთი მძლავრი CYP1A2-ინჰიბიტორების, როგორიცაა ფლუვოქსამინი ან ციპროფლოქსაცინი, ტიზანიდინთან ერთდროულად გამოყენება წინააღმდეგ ნაჩვენებია. ტიზანიდინის ფლუვოქსამინთან ერთდროულად გამოყენება ზრდის ტიზანიდინის AUC-ს 33-ჯერ, მაშინ როდესაც ტიზანიდინის ციპროფლოქსაცინთან ერთდროულად გამოყენება ზრდის ტიზანიდინის AUC-ს 10-ჯერ. ამან შეიძლება გამოიწვიოს არტერიული წნევის კლინიკურად მნიშვნელოვანი და ხანგრძლივი შემცირება, რომელსაც თან სდევს ძილიანობა, თავბრუსხვევა და დაქვეითებული ფსიქომოტორული პროდუქტიულობა.
ტიზანიდინის ისეთ სხვა CYP1A2-ინჰიბიტორებთან ერთდროულად გამოყენება, როგორიცაა ანტიარითმიული პრეპარატები (ამიოდარონი, მექსილეტინი, პროპაფენონი), ციმეტიდინი, ზოგიერთი ფტორქინოლონები (ენოქსაცინი, პეფლოქსაცინი, ნორფლოქსაცინი), როფეკოკსიბი, პერორალური კონტრაცეპტივები და ტიკლოპირიდინი არაა რეკომენდებული.
სისხლის პლაზმაში ტიზანიდინის დონეების ზრდამ შეიძლება ჭარბი დოზირების სიმპტომები გამოიწვიოს, QT ინტერვალის გახანგრძლივების ჩათვლით.
პრეპარატის სირდალუდი® ანტიჰიპერტენზიულ პრეპარატებთან, დიურეტიკების ჩათვლით, ერთდროულად გამოყენებამ ზოგჯერ შეიძლება გამოიწვიოს არტერიული ჰიპოტენზია და ბრადიკარდია. ზოგიერთ პაციენტს, ვინც ერთდროულად იღებდა მკურნალობას ანტიჰიპერტენზიული პრეპარატებით, აღენიშნებოდა ”რიკოშეტის” არტერიული ჰიპერტენზია და ”რიკოშეტის” ტაქიკარდია ტიზანიდინის უცებ მოხსნისას. ცალკეულ შემთხვევებში ”რიკოშეტის” არტერიულმა ჰიპერტენზიამ შეიძლება გამოიწვიოს ინსულტი.
რიფამპიცინთან ერთდროულად პრეპარატის სირდალუდი® გამოყენებამ შეიძლება გამოიწვიოს ტიზანიდინის კონცენტრაციის 50%-იანი შემცირება. ამგვარად, პრეპარატით სირდალუდი® თერაპიის განმავლობაში რიფამპიცინის გამოყენებით შეიძლება შემცირდეს თერაპიული ეფექტი, რაც შეიძლება კლინიკურად მნიშვნელოვანი იქნეს ზოგიერთი პაციენტისათვის. უნდა მოერიდოთ ხანგრძლივად ერთდროულად გამოყენებას  და თუ ეს აუცილებელია, საჭიროა დოზების ძალიან ფრთხილად კორექტირება.
პრეპარატის სირდალუდი® გამოყენება იწვევს ტიზანიდინის სისტემური ზემოქმედების 30%-იან შემცირებას მწეველებში (დღეში 10 სიგარეტზე მეტი).  მწეველი მამაკაცების მიერ პრეპარატის ხანგრძლივად გამოყენება მოითხოვს უფრო მაღალი დოზების დანიშვნას.
პრეპარატის სირდალუდი® და ცენტრალური მოქმედების სხვა სამკურნალწამლო საშუალებების, მაგალითად, სედატიური და საძილე საშუალებების (ბენზოდიაზეპინის ან ბაკლოფენის), ზოგიერთი ანტიჰისტამინური პრეპარატების და ანალგეტიკების ერთდროულად გამოყენებამ შეიძლება გააძლიეროს თითოეული პრეპარატის ეფექტი და გააძლიეროს სირდალუდის® საძილე ეფექტი. ეს შეეხება, კერძოდ, ალკოჰოლის ერთდროულად გამოყენებას, რამაც შეიძლება არაპროგნოზირებადი სახით შეცვალოს ან გააძლიეროს სირდალუდის® ეფექტი.
უნდა მოერიდოთ პრეპარატის სირდალუდი® დანიშვნას ალფა-2 ადრენერგიულ აგონისტებთან (მაგალითად, კლონიდინთან) ერთად, მათ პოტენციურ ადიტიურ ჰიპოტენზიურ ეფექტთან დაკავშირებით.

ფარმაკოლოგიური თვისებები
ფარმაკოდინამიკა.
ტიზანიდინი - ცენტრალური მოქმედების ჩონჩხის მუსკულატურის რელაქსანტია. მისი მოქმედების ძირითად ადგილს ზურგის ტვინი წარმოადგენს. ახდენს რა  პრესინაპტიკურ ალფა-2 ადრენო-რეცეპტორების სტიმულირებას, ის თრგუნავს აღმგზნები ამინომჟავების გამოთავისუფლებას, რომელნიც ახდენენ N-მეთილ-D-ასპარტატის რეცეპტორების (NMDA-რეცეპტორების) სტიმულირებას. ამის შედეგად ზურგის ტვინში ნეირონთაშორისი კავშირების დონეზე ითრგუნება სიგნალის პოლისინაპტიკური გადაცემა, რომელიც პასუხს აგებს კუნთების გადაჭარბებულ ტონუსზე და ხდება კუნთების ტონუსის დაქვეითება. სირდალუდი® ეფექტურია როგორც კუნთების მწვავე მტკივნეული სპაზმების, ისე ზურგის ტვინის და ცერებრალური წარმოშობის ქრონიკული სპასტიკურობის დროს. ის ამცირებს წინააღმდეგობას პასიური მოძრაობებისადმი, თრგუნავს სპაზმს და კლონურ კრუნჩხვებს და აუმჯობესებს კუნთების აქტიური კუმშვების ძალას.

ფარმაკოკინეტიკა.
შეწოვა და განაწილება. ტიზანიდინი სწრაფად შეიწოვება ორგანიზმში. მაქსიმალური კონცენტრაციები სისხლის პლაზმაში მიიღწევა გამოყენების შემდეგ ერთ საათში. საშუალო აბსოლუტური ბიოხელმისაწვდომობა შეადგენს 34%. სტაბილური მდგომარეობის (Vss) განაწილების საშუალო მოცულობა ინტრავენური გამოყენების შემდეგ შეადგენს 160 ლიტრს. პლაზმის ცილებთან დაკავშირება შეადგენს 30%. პაციენტებს შორის ფარმაკოკინეტიკური პარამეტრების (Сmax და AUC) შედარებით დაბალი გადახრა აადვილებს პერორალურად მიღების შემდეგ სისხლის პლაზმაში დონეების უტყუარ წინასწარ შეფასებას.
მეტაბოლიზმი/გამოყოფა. პრეპარატი ექვემდებარება სწრაფ და ექსტენსიურ მეტაბოლიზმს ღვიძლში. ტიზანიდინი მეტაბოლიზდება in vitro უპირატესად CYP1A2. მეტაბოლიტები არაა აქტიური. მათი გამოყოფა ხდება უპირატესად თირკმელების მიერ (70%). ჯამური რადიოაქტიურობის (ანუ უცვლელი ფორმით სუბსტანციის და მეტაბოლიტების) გამოყოფა ორფაზიანია, სწრაფი საწყისი ფაზით (ნახევრად გამოყოფის პერიოდი  t1/2 = 2,5 საათი) და ელიმინაციის უფრო ნელი ფაზით (t1/2 = 22 საათი). თირკმელების მიერ უცვლელი სახით გამოიყოფა მხოლოდ სუბსტანციის უმნიშვნელო რაოდენობა (დაახლოებით 2,7%). უცვლელი სახით სუბსტანციის ნახევრად გამოყოფის პერიოდი შეადგენს 2-4 საათს.
ფარმაკოკინეტიკა ავადმყოფების ცალკეულ ჯგუფებში. ავადმყოფებში თირკმელების უკმარისობით (კრეატინინის კლირენსი 25 მლ/წთ-ზე ნაკლები) პლაზმაში მაქსიმალური კონცენტრაციის საშუალო მნიშვნელობა ორჯერ აჭარბებს ამ მაჩვენებელს ჯანმრთელ მოხალისეებში, ხოლო ნახევრად გამოყოფის საბოლოო პერიოდი იზრდება დაახლოებით 14 საათამდე, რის შედეგადაც ფართობი "კონცენტრაცია - დრო" (АUС) მრუდის ქვეშ იზრდებოდა საშუალოდ 6-ჯერ.
საკვების ზეგავლენა. საკვების ერთდროული მიღება არ ახდენს ზეგავლენას ტაბლეტების სირდალუდი® ფარმაკოკინეტიკურ პროფილზე. თუმცა მაქსიმალური კონცენტრაციის მნიშვნელობა იზრდება მესამედით, ის კლინიკურად მნიშვნელოვანს არ წარმოადგენს. არსებითი ზეგავლენა შეწოვაზე აღნიშნული არ ყოფილა.

ფარმაცვტული მახასიათებლები.

ძირითადი ფიზიკურ-ქიმიური თვისებები: 
სირდალუდი® 2 მგ - თეთრი ან თითქმის თეთრი მრგვალი ბრტყელი ტაბლეტები მოკვეცილი კიდეებით, ნაჭდევით და წარწერით «OZ» ტაბლეტის ერთ მხარეს;
სირდალუდი® 4 მგ - თეთრი ან თითქმის თეთრი მრგვალი ბრტყელი ტაბლეტები მოკვეცილი კიდეებით, ჯვარედინი ნაჭდევებით ერთი მხრიდან და წარწერით «RL» ტაბლეტის მეორე მხარეს.

ვარგისიანობის ვადა. 
5 წელი.

შენახვის პირობები 
ინახება 25°С-მდე ტემპერატურაზე, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

შეფუთვა. 
10 ტაბლეტი ბლისტერში; 3 ბლისტერი შეფუთვაში.

გაცემის პირობები.
რეცეპტის მიხედვით.