Levofloxacin - ლევოფლოქსაცინი 500მგ. 10 ტაბლეტი

გამოყენების ინსტრუქცია

ლევოფლოქსაცინი ლოქსადინი
შემოგარსული ტაბლეტები

პრეპარატის მიღებამდე საჭიროა ინსტრუქციის ყურადღებით წაკითხვა
•    საჭიროა საინფორმაციო ფურცლის შენახვა. შესაძლოა წარმოიშვას მისი ხელახალი გაცნობის საჭიროება.
•    თუ წარმოიშვა დამატებითი შეკითხვები, უნდა მიემართოს მკურნალ ექიმს ან ფარმაცევტს.
•    მოცემული სამკურნალო პრეპარატი გამოწერილია მხოლოდ პაციენტისთვის  და მას არა აქვს უფლება გადასცეს იგი სხვა პირებს, თუნდაც მათი დაავადების სიმპტომები ემთხვეოდეს პაციენტისას.

აღნიშნულ ინსტრუქციაში მოცემულია შემდეგი ინფორმაცია:
1. ჩვენება
2. უკუჩვენება
3. მიღების წესი და დოზა
4. გვერდითი მოვლენები
5. შენახვის პირობები

შემადგენლობა:
250 მგ ტაბლეტები:
თითოეული ტაბლეტი აქტიური ნივთიერების სახით შეიცავს 250 მგ ლევოფლოქსაცინს, რაც შეესაბამება 256.23 მგ ლევოფლოქსაცინის ჰემიჰიდრატს.

500 მგ ტაბლეტები:
თითოეული ტაბლეტი აქტიური ნივთიერების სახით შეიცავს 500 მგ ლევოფლოქსაცინს, რაც შეესაბამება 512,46 მგ ლევოფლოქსაცინის ჰემიჰიდრატს.

დამხმარე ნივთიერებები:
ბირთვი:
მიკროკრისტალური ცელულოზა, ჰიდროქსიპროპილმეთილცელულოზა, კროსპოვიდონი და ნატრიუმის სტეარილის ფუმარატი.

გარსი:
ჰიპრომელოზა 6 ცპს, ტიტანის დიოქსიდი (E 171),  პოლიეთილენგლიკოლი, ტალკი, რკინის ყვითელი ოქსიდი (E 172), რკინის წითელი ოქსიდი (E 172) და რკინის შავი ოქსიდი (E 172).

ფარმაკოლოგიური თვისებები:
ლოქსადინი არის შემოგარსული ტაბლეტები შეფუთული პვქ/ალუმინის ბლისტერში. თითოეული შეფუთვა შეიცავს 250 მგ – 3, 7, 10 ან 50 ტაბლეტს; 500 მგ – 7, 10 ან 50 ტაბლეტი.

ლოქსადინი მიეკუთვნება 1.1.10 ჯგუფს (ინფექციის საწინააღმდეგო პრეპარატი – ანტიბაქტერიული პრეპარატი - ქინოლონები).

ჩვენება:
მოზრდილების საშუალო და ზომიერი სიმძიმის ინფექციების სამკურნალოდ, რომლებიც გამოწვეულია ლევოფლოქსაცინისადმი მგრძნობიარე მიკროორგანიზმების მიერ:

მწვავე სინუსიტი;
ქრონიკული ბრონქიტის გამწვავება;
არაჰოსპიტალური პნევმონია;
საშარდე გზების გაურთულებელი ინფექციები;
საშარდე გზების გართულებული ინფექციები, მათ შორის პიელონეფრიტი;
კანისა და რბილის ქსოვილების ინფექციები.

გასათვალისწინებელია ნაციონალური და/ან ადგილობრივი გაიდლაინები ანტიბაქტერიული პრეპარატების გამოყენების შესახებ.

უკუჩვენება:
ლევოფლოქსაცინი ლოქსადინი არ გამოიყენება შემდეგ შემთხვევებში:
ალერგია ლევოფლოქსაცინის ან სხვა ქინოლონების (ანტიბიოტიკების ჯგუფი, რომელსაც მიეკუთვნება ლოქსადინი) ან მისი დამხმარე ნივთიერებების მიმართ;
პაციენტს აქვს ეპილეფსია
ანამნეზში აღინიშნება ფტორქინოლონების მკურნალობით გამოწვეული მყესების დაზიანება;
პაციენტი არის ბავშვი ან მოზარდი;
ორსულობის პერიოდი;
ლაქტაციის პერიოდი.

განსაკუთრებული სიფრთხილით:
ლოქსადინი გამოიყენება განსაკუთრებული სიფრთხილით შემდეგ სიტუაციებში:
პნევმოკოკური პნევმონიის ძალიან მძიმე შემთხვევებში, ლოქსადინით მკურნალობა შეიძლება არ იყოს ოპტიმალური თერაპია.
 P. აერუგინოსა-თი გამოწვული ნოზოკომიალური ინფექციები (ჰოსპიტალში შეძენილი) შეიძლება საჭიროებდეს კომბინირებულ მკურნალობას.

ტენდინიტი და მყესის გაწყვეტა:
იშვიათად შესაძლებელია განვითარდეს ტენდინიტი. იგი ძირითადად მოიცავს აქილევსის მყესს და შეიძლება გამოიწვიოს მყესის გაწყვეტა. ტენდინის და მყესის გაწყვეტის რისკი იზრდება ხანდაზმულ ასაკში და პაციენტებში, რომლებიც მკურნალობენ კორტიკოსტეროიდებით. შესაბამისად ლევოფლოქსაცინი ლოქსადინის მკურნალობისას პაციენტი უნდა იმყოფებოდეს ექიმის დაკვირვების ქვეშ. ყველა პაციენტმა, ვისაც გამოუვლინდება ტენდინიტის სიმპტომები უნდა მიმართოს მკურნალ ექიმს.

თუ სავარაუდოა ტენდინიტის არსებობა, მაშინ ლოქსანის ტაბლეტებით მკურნალობა უნდა შეწყდეს დაუყოვნებლივ და დაიწყოს დაზიანებული მყესის შესაბამისი მკურნალობა (მაგ. იმობილიზაცია).

ჩლოსტრიდიუმ დიფფიცილე-თი გამოწვეული დაავადება
ფაღარათი, განსაკუთრებით თუ იგი მძიმე ხარისხისაა, მუდმივი და/ან სისხლიანია და განვითარდა ლოქსადინის ტაბლეტებით მკურნალობის დროს ან მის შემდეგ, შეიძლება იყოს ჩლოსტრიდიუმ დიფფიცილ-თი გამოწვეული დაავადების სიმპტომი, რაც წარმოადგენს ფსევდომემბრანული კოლიტის ყველაზე მძიმე ფორმას. თუ არსებობს ეჭვი ფსევდომემბრანული კოლიტის შესახებ, მაშინ ლოქსადინის ტაბლეტებით მკურნალობა უნდა შეწყდეს დაუყოვნებლივ და პაციენტს უნდა დაენიშნოს შესაბამისი მკურნალობა (მაგ. შიგნით მისაღები ვანკომიცინი). პერისტალტიკის შემაფერხებელი პრეპარატების გამოყენება უკუნაჩვენებია ასეთ კლინიკურ სიტუაციაში.

გულყრებისადმი მიდრეკილი პაციენტი:
ლოქსადინის ტაბლეტები უკუნაჩვენებია პაციენტებში, რომელთაც ანამნეზში აღენიშნებათ ეპილეფსია. სხვა ქინოლონების მსგავსად იგი განსაკუთრებული სიფრთხილით გამოიყენება პაციენტებში, რომლებიც მიდრეკილნი არიან გულყრებისკენ, მაგალითად პაციენტებში, რომელთაც ანამნეზში აღენიშნებათ ცენტრალური ნერვული სისტემის დარღვევები, კომბინირებულად მკურნალობენ ფენბუფენით ან სხვა მსგავსი არასტეროიდული ანთებისსაწინააღმდეგო პრეპარატებით, რომლებიც ამცირებენ გულყრების ზღურბლს, მაგალითად თეოფილინით.  

პაციენტები გლუკოზა-6-ფოსფატ დეჰიდროგენაზას ნაკლებობით:
პაციენტებს გლუკოზა-6-ფოსფატ დეჰიდროგენაზას ლატენტური ან აშკარა დეფიციტით, შესაძლებელია განუვითარდეთ ჰემოლიზური რეაქცია ქინოლონების ანტიბაქტერიული პრეპარატებით მკურნალობისას. შესაბამისად ლევოფლოქსაცინი გამოიყენება განსაკუთრებული სიფრთხილით.

პაციენტები თირკმლის უკმარისობით:
ლევოფლოქსაცინი ძირითადად გამოიყოფა თირკმელების საშუალებით, შესაბამისად ლოქსადინის დოზა უნდა დარეგულირდეს თირკმლის უკმარისობის მქონე პაციენტებში.
ფოტოსენსიტიურობის პრევენცია:
მართალია ფოტოსენსიტიურობა ძალიან იშვიათია ლევოფლოქსაცინით მკურნალობისას, თუმცა პაციენტისთვის რეკომენდირებულია საჭიროების გარეშე არ მოხვდეს პირდაპირი მზის სხივების ან ხელოვნური ულტრაიისფერი დასხივების ქვეშ (მაგ. მზის ნათურა, სოლარიუმი), რათა არ მოხდეს ფოტოსენსიტიურობის განვითარება.

პაციენტები, რომლებიც მკურნალობენ ვიტამინი K-ს ანტაგონისტებით:
კოაგულაციური ტესტის შედეგების (Pთ/INღ) და/ან სისხლდენის სავარაუდო მომატების გამო, პაციენტებს რომლებიც ერთდროულად ღებულობენ ლოქსადინსა და ვიტამინი K-ს ანტაგონისტებს (მაგ. ვარფარინს) უნდა ჩაუტარდეთ კოაგულაციური ტესტები აღნიშნული პრეპარატების კომბინირებული მკურნალობისას.

არ მოიპოვება კლინიკურად მნიშვნელოვანი ინფორმაცია საკვებთან ურთიერთქმედების შესახებ. შესაბამისად ლოქსადინის ტაბლეტების მიღება არ არის დამოკიდებული კვებაზე.  

ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდი:
რადაგან ექსპერიმენტული მონაცემებიდან გამომდინარე ფტორქინოლონები აზიანებენ მზარდი ორგანიზმის ხრტილს, შესაბამისად ლოქსადინის ტაბლეტები არ გამოიყენება ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში.

მანქანისა და სხვა მექანიზმების მართვა:
ზოგიერთმა არასასურველმა ეფექტმა (მაგ. თავბრუსხვევა, ძილიანობა, მხედველობის დარღვევა) შესაძლებელია იმოქმედოს პაციენტის კონცენტრაციისა და რეაგირების უნარზე და შესაბამისად შექმნას რისკი ისეთ სიტუაციებში, როდესაც აუციელებლია მსგავსი უნარის გამოვლენა (მაგალითად მაქანისა და სხვა მექანიზმების მართვა).

ურთიერთქმედება სხვა პრეპარატებთან:
პაციენტმა უნდა აცნობოს მკურნალ ექიმს ან ფარმაცევტს, თუ იგი ღებულობს ან უახლოესი პერიოდის განმავლობაში ღებულობდა სხვა პრეპარატებს, მათ შორის ურეცეპტოდ გასაყიდ მედიკამენტებს.

რკინის მარილები, მაგნიუმის ან ალუმინის შემცველი ანტაციდები:
ლევოფლოქსაცინის აბსორბცია მნიშვნელოვნად მცირდება ლევოფლოქსაცინის ტაბლეტებთან ერთად რკინის მარილების, ასევე მაგნიუმისა და ალუმინის შემცველი ანტაციდების კომბინირებული მიღებისას. ორვალენტიანტიანი და სამვალენტიანი კათიონების, მაგალითად რკინის მარილების, მაგნიუმის ან ალუმინის შემცველი პრეპარატების მიღება რეკომენდირებულია ლოქსადინის ტაბლეტების მიღებამდე 2 საათით ადრე ან გვიან. არ გამოვლენილა ურთიერთქმედება კალციუმის კარბონატს შორის.

სუკრალფატი:
ლოქსადინის ტაბლეტების ბიოშეღწევადობა მნიშვენლოვნად მცირდება სუკრალფატთან ერთად კომბინირებული მიღებისას. თუ პაციენტს აუცილებლად უნდა ჩაუტარდეს კომბინირებული მკურნალობა სუკრალფატითა და ლევოფლოქსაცინი ლოქსადინით, ასეთ შემთხვევაში უმჯობესია სუკრალფატის დანიშვნა ლევოფლოქსანის მიღებამდე 2 საათის შემდეგ.

თეოფილინი, ფენბუფენი ან მსგავსი ანთებისსაწინააღმდეგო არასტეროიდული პრეპარატები:
კლინიკური კვლევებიდან არ გამოვლენილა ფარმაკოკინეტიკური ურთიერთქმედება ლევოფლოქსაცინსა და თეოფილინს შორის. თუმცა მოსალოდნელია გულყრის ზღურბლის მნიშვნელოვანი დაქვეითება თეოფილინის, ანთებისსაწინააღმდეგო არასტეროიდული პრეპარატების ან სხვა ისეთი პრეპარატების მიღებისას, რომლებიც ამცირებენ გულყრის ზღურბლს.

ფენბუფენთან ერთად მიღებისას ლევოფლოქსაცინის კონცენტრაცია 13-ჯერ უფრო მომატებულია, ვიდრე მონოთერაპიის დროს.

პრობენეციდი და ციმეტიდინი:
პრობენეციდი და ციმეტიდინი სტატისტიკურად მნიშვნელოვან ეფექტს ახდენენ ლევოფლოქსაცინის ელიმინაციაზე. ლევოფლოქსაცინის თირკმლისმიერი კლირენსი მცირდება ციმეტიდინით (24%) და პრობენეციდით (34%). აღნიშნული გამოწვეული იმით, რომ ორივე პრეპარატს შეუძლია დათრგუნოს ლევოფლოქსაცინის ტუბულარული სეკრეცია. თუმცა კვლევებში გამოყენებულ დოზებს არ გამოუწვევია სტატისტიკურად მნიშვნელოვანი განსხვავება კლინიკური თვალსაზრისით.   

განსაკურებული სიფრთხილე არის საჭირო, როდესაც ლევოფლოქსაცინი ინიშნება ისეთ პრეპარატებთან ერთად, რომლებიც მოქმედებენ თირკმლის სეკრეციაზე, მაგალითად პრობენეციდი და ციმეტიდინი. ეს განსაკუთრებით ეხება თირკმლის დარღვეული ფუნქციის მქონე პაციენტებს.

ციკლოსპორინი:
ლევოფლოქსაცინთან ერთად კომბინირებული მიღებისას, ციკლოსპორინის ნახევარგამოყოფის პერიოდი იზრდება 33%-ით.

ვიტამინი K-ს ანტაგონისტები:
კოაგულაციური ტესტის შედეგების (Pთ/INღ) და/ან სისხლდენის სავარაუდო მომატების გამო, პაციენტებს რომლებიც ერთდროულად ღებულობენ ლოქსადინსა და ვიტამინი K-ს ანტაგონისტებს (მაგ. ვარფარინს) უნდა ჩაუტარდეთ კოაგულაციური ტესტები აღნიშნული პრეპარატების კომბინირებული მკურნალობისას.

3. მიღების წესი:
ლოქსადინის ტაბლეტები მიიღება 1-2-ჯერ დღეში. დოზა დამოკიდებულია როგორც ინფექციის ტიპზე და სიმწვავეზე, ასევე გამომწვევი პათოგენის მგრძნობელობაზე.

მკურნალობის ხანგრძლივობა:
მკურნალობის ხანგრძლივობა დამოკიდებულია დაავადების მიმდინარეობაზე. მაქსიმალური ხანგრძლივობა შეადგენს 14 დღეს. სხვა ანტიბიოტიკების მსგავსად ლოქსადინის ტაბლეტებით მკურნალობა უნდა გაგრძელდეს სულ მცირე 48-72 საათი, მას შემდეგ რაც პაციენტი გახდება აფებრილური (აღარ ექნება ცხელება) ან მოხდება ბაქტერიის ერადიკაცია.

ლევოფლოქსაცინი ლოქსადინის მკურნალობისას რეკომენდირებულია ქვემოთ მოყვანილი დოზების გამოყენება:

დოზა თირკმლის ნორმალური ფუნქციის მქონე პაციენტისთვის:
(კრეატინინის კლირენსი >50 მლ/წთ).

ჩვენება    დოზირების რეჟიმი
(სიმწვავის მიხედვით)     მკურნალობის ხანგრძლივობა
მწვავე სინუსიტი    500 მგ ერთჯერ დღეში    10-14 დღე
ქრონიკული ბრონქიტის გამწვავება    250-500 მგ ერთჯერ დღეში    7-10 დღე
არა-ჰოსპიტალური პნევმონია    500 მგ 1-2-ჯერ დღეში    7-14 დღე
საშარდე გზების გაურთულებელი ინფექცია    250 მგ ერთჯერ დღეში    3 დღე
საშარდე გზების გართულუბელი ინფექცია,
მათ შორის პიელონეფრიტი    250 მგ ერთჯერ დღეში    7-10 დღე
კანის და რბილი ქსოვილების ინფექცია    250 მგ ერთჯერ დღეში ან 500 მგ 1-2-ჯერ დღეში    7-14 დღე

დოზირება თირკმლის დარღვეული ფუნქციის მქონე პაციენტებში:
(კრეატინინის კლირენსი ≤50 მლ/წთ).

კრეატინინის კლირენსი    დოზირების რეჟიმი        
    250 მგ/24სთ    500 მგ/24სთ    500 მგ/12სთ
    პირველი დოზა: 250 მგ    პირველი დოზა: 500 მგ    პირველი დოზა: 500 მგ
20-50 მლ/წთ    შემდეგ: 125 მგ/24სთ    შემდეგ: 250 მგ/24სთ    შემდეგ: 250 მგ/24სთ
10-19 მლ/წთ    შემდეგ: 125 მგ/48სთ    შემდეგ: 125 მგ/24სთ    შემდეგ: 125 მგ/12სთ
(მათ შორის ჰემოდიალიზი და ჩAPD) 1     შემდეგ: 125 მგ/48სთ    შემდეგ: 125 მგ/24სთ    შემდეგ: 125 მგ/24სთ
1 არ არის საჭირო დამატებითი დოზის დანიშვნა ჰემოდიალიზის ან მუდივი ამბულატორიული პერიტონეული დიალიზის (ჩAPD) შემდეგ.

დოზირება ღვიძლის დარღვეული ფუნქციის მქონე პაციენტებში:
არ არის საჭირო დოზის დარეგულირება.

მიიღება შიგნით. ლოქსადინის ტაბლეტები უნდ გადაიყლაპოს დაუღეჭავად, საკმარისი რაოდენობით სითხესთან ერთად. ტაბლეტის გაყოფა შესაძლებელია ჭდის ადგილას, რათა მოხდეს დოზის დარეგულირება.

ტაბლეტი მიიღება კვების დროს ან კვებათა შორის ინტერვალში. ლოქსადინის ტაბლეტები მიიღება რკინის მარილების, ანტაციდების და სუკრალფატის მიღებამდე სულ მცირე 2 საათით ადრე, რადგან სხვა შემთხვევაში მოსალოდნელია აბსორბციის შემცირება.

დოზის გადაჭარბება:
ლოქსადინის ტაბლეტების დოზის გადაჭარბების დროს მოსალოდნელია მნიშვნელოვანი სიმპტომების გამოვლენა ცენტრალური ნერვული სისტემის მხრივ, მაგალითად დაბნეულობა, თავბრუსხვევა, გონების დაბინდვა და გულყრა, Qთ ინტერვალის გაზრდა (ელექტროკარდიოგრამაზე). ასევე მოსალოდნელია კუჭ-ნაწლავის რეაქციები, როგორიც არის გულისრევა და ლორწოვანის გაღიზიანება.

გვერდითი მოვლენები:
სხვა პრეპარატების მსგავსად ლოქსადინმა შესაძლებელია გამოიწვიოს გვერდითი ეფექტები:
მათი სიხშირე განისაზღვრება ქვემოთ მოყვანილი ცხრილის მიხედვით:

ძალიან ხშირად:    უფრო მეტი ვიდრე    10%
ხშირად:    1%    10%-მდე
არახშირად:    0.1%    1%-მდე
იშვიათად:    0.01%    0.1%-მდე
ძალიან ხშირად:    უფრო ნაკლები ვიდრე    0.01%-მდე
ცალკეული შემთხვევები:        

ალერგიული რეაქციები
არახშირად    ქავილი, გამონაყარი.
იშვიათად    ურტიკარია, ბრონქოსპაზმი/ ქოშინი
ძალიან იშვიათად    ანგიოედემა, ჰიპოტენზია, ანაფილაქსიის მსგავსი შოკი, ფოტოსენსიტიურობა, მძიმე სახის ბუშტუკოვანი გამონაყარი როგორიც არის სტივენ-ჯონსონის სინდრომი, ტოქსიკური ეპიდერმული ნეკროლიზი (ლაიელის სინდრომი) და ექსუდაციური პოლიმორფული ერითემა
კანისა და ლორწოვანის, ასევე ანაფილაქსიის მაგვარი რეაქციები შეიძლება განვითარდეს პირველი დოზის შეყვანის შემდეგ.

კუჭ-ნაწლავის მხრივ, მეტაბოლიზმი
ხშირად    გულისრევა, ფაღარათი
არახშირად    მადის დაქვეითება, ღებინება, მუცლის ტკივილი, მონელების პროცესის დარღვევა
იშვიათად    სისხლიანი ფაღარათი, რაც იშვიათ შემთხვევაში შესაძლებელია მიუთითებდეს ენტეროკოლიტზე, მათ შორის ფსევდომემბრანულ კოლიტზეც.
ძალიან იშვიათად    ჰიპოგლიკემია (შაქრის დაბლი რაოდენობა სისხლში), განსაკუთრებით დიაბეტიან პაციენტებში.

ნევროლოგიური ჩივილები
არახშირად    თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა, ძილიანობა, უძილობა.
იშვიათად    კანის ქავილი, კანკალი, შფოთვა, დეპრესია, ფიქოზური რეაქციები, აჟიტირება, დაბნეულობა, გულყრა.
ძალიან ხშირად    ჰიპოესთეზია, მხედველობისა და სმენის დარღვევები, გემოვნებისა და ყნოსვის დარღვევები, ჰალუცინაციები.

კარდიოვასკულარული
იშვიათად    ტაქიკარდია, ჰიპოტენზია
ძალიან იშვიათად    შოკი (ანაფილაქსიის მსგავსი), ცვლილებები ეკგ-ს მხრივ.

ძვალ-სახსროვანი სისტემის მხრივ:
იშვიათად    მყესების და კუნთების ტკივილი, ჩივილი მყესების მხრივ, მათ შორის ტენდინიტი (მაგ. აქილევსის მყესის).
ძალიან იშვიათად    მყესის გაწყვეტა (მაგ. აქილევსის მყესის); ასეთი არასასურველი გვერდითი მოვლენა შესაძლებელია განვითარდეს მკურნალობის დაწყებიდან 48 საათის განმავლობაში და შესაძლოა იყოს ორმხრივი.
კუნთების სისუსტე, რაც განსაკუთრებით მნიშვნელოვანია მიასთენიით დაავადებულ პაციენტებში; რაბდომიოლიზი (კუნთების დაზიანება).

ღვიძლი, თირკმელი
ხშირად    ღვიძლის ფერმენტების დონის მომატება (მაგ ALთ / Aშთ)
არახშირად    ბილირუბინის და შრატის კრეატინინის მომატება
ძალიან ხშირად    რეაქციები ღვიძლის მხრივ, როგორიც არის ჰეპატიტის; თირკმლის მწვავე უკმარისობა (მაგ. განვითარებული ინტერსტიციული ნეფრიტის შედეგად)

სისხლი
არახშირად    ეოზინოფილია, ლეიკოპენია
იშვიათად    ნეიტროპენია, თრომბოციტოპენია
ძალიან იშვიათად    აგრანულოციტოზი, ჰემოლიზური ანემია, პანციტოპენია.

სხვა
არახშირად    საერთო სისუსტე, სოკოების და სხვა რეზისტენტული მიკროორგანიზმების ზრდა და პროლიფერაცია.
ძალიან იშვიათად    ალერგიული პნევმონიტი, ცხელება.

სხვა არასასურველი გვერდითი მოვლენები, რომლებიც შეიძლება დაკავშირებული იყოს ფტორქინოლონების მიღებასთან:
ექსტრაპირამიდული სიმპტომები და კუნთოვანი კოორდინაციის სხვა დარღვევები
ალერგიული ვასკულიტი
პორფირიის შეტევა პორფირიით დაავადებულ პაციენტებში.

შენახვის პირობები:
ლოქსადინი არ ინახება შეფუთვაზე მითითებული ვადის გასვლის შემდეგ.
არ არის საჭირო სპეციალური შენახვის პირობები.
ინახება ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისობის ვადა 3 წელი

შეფუთვა:
ლოქსადინი 250 მგ ტაბლეტები
ლოქსადინი 500 მგ ტაბლეტები
აქტიური ნივთიერება არის ლევოფლოქსაცინი.

წარმოების ლიცენზიის მფლობელი:
თEჩNIMEDE - შოციედადე თეცნიცო-Mედიცინალ შ.A.
ღუა Pროფესსორ Hენრიქუე დე Bარროს, Eდიფíციო შაგრეს 3 º A
2685 - 338 PღIOღ VELHO, Pორტუგალ
ტექნიმედი – სოციედადე ტეკნიკო-მედიცინალ ს.ა.
რუა პროფესსორ ენრიკო დე ბარროს, ედიფიციო საგრეს 3°ა,
2685 – 338 პრიორ ველჰო, პორტუგალია

გაიცემა რეცეპტით

მწარმოებელი:
ჭესტ Pჰარმა – Pროდუçõეს Eსპეციალიდადეს Fარმაცêუტიცას, შ.A.
ღუა ჟოãო დე Dეუს, ნ.º 11, Vენდა Nოვა, 2700 - 486 Aმადორა, Pორტუგალ
ვესტ-ფარმა – პროდუცეს ესპეციალიდადეს ფარმაცევტიკას, ს.ა.
რუა ჟოაო დე დეუს, ნ° 11, ვენდა ნოვა, 2700 ამადორა, პორტუგალია