Nurofen - ნუროფენი 200მგ 10 ტაბლეტი

შემადგენლობა:

გარსით დაფარული ერთი ტაბლეტი შეიცავს მოქმედ ნივთიერებას: 200 მგ იბუპროფენს;   

დამხმარე ნივთიერებებს: ნატრიუმის კროსკარმელოზა 30 მგ, ნატრიუმის ლაურილსულფატს 0,5 მგ, ნატრიუმის ციტრატ დიჰიდრატს 43,5 მგ, სტეარინის მჟავას 2 მგ, კოლოიდური კაჟბადის დიოქსიდი 1 მგ.   

გარსის შემადგენლობა: ნატრიუმის კარმელოზა 0,7 მგ, ტალკი 33 მგ, აკაციის გუმფისი 0,6 მგ, საქაროზა 116,1 მგ, ტიტანის დიოქსიდი 1,4 მგ, მაკროგოლი 6000 0,2 მგ, შავი მელანი [ოპაკოდ შ-1-277001] (შელაკი 28, 225%, საღებავი რკინის ოქსიდი შავი (E 172) 24,65%, პროპილენგლიკოლი 1,3%, იზოპროპანოლი* 0,55%, ბუთანოლი* 9,75%, ეთანოლი* 32,275%, გასუფთავებული წყალი 3,25%).        *გამხსნელები, რომლებიც აორთქლდა დაბეჭდვის პროცესის შემდეგ. 

აღწერილობა

მრგვალი ორმხრივამობურცული ტაბლეტები, დაფარული თეთრი ან თითქმის თეთრი ფერის გარსით, შავი ფერის წარწერით ნუროფენ ტაბლეტის ერთ მხარეზე. ტაბლეტის განივ ჭრილში ბირთვი თეთრი ან თითქმის თეთრი ფერისაა, გარსი თეთრი ან თითქმის თეთრი ფერისაა.  

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი: არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატი.

ათქ კოდი:  M01AE01. 

ფარმაკოლოგიური თვისებები

ფარმაკოდინამიკა

იბუპროფენის მოქმედების მექანიზმი, რომელიც წარმოადგენს პროპიონის მჟავას წარმოებულს არასტეროიდული ანთების საწინაღმდეგო პრეპარატების ჯგუფიდან, განპირობებულია პროსტოგლანდინების - ტკივილის, ანთების და ჰიპერთემიული რეაქციის მედიატორების სინთეზის ინჰიბირებით. არასელექტიურად ახდენს ციკლოოქსიგენაზა 1-ის (ცოგ-1) და ციკლოოქსიგენაზა 2-ის (ცოგ-2-ის) ბლოკირებას, რის შედეგადაც ახდენს პროსტოგლანდინების სინთეზის შეფერხებას. ახდენს სწრაფ მიმართულ მოქმედებას ტკივილის წინააღმდეგ (ტკივილგამაყუჩებელი), სიცხის დამწევ და ანთების საწინააღმდეგო მოქმედებას. გარდა ამისა, იბუპროფენი შექცევითად აინჰინირებს თრომბოციტების აგრეგაციას. პრეპარატის ტკივილგამაყუჩებელი მოქმედება გრძელდება 8 საათამდე. 

ფარმაკოკინეტიკა. 

აბსორბცია - მაღალი, სწრაფად და პრაქტიკულად მთლიანად შეიწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან. უზმოზე პრეპარატის მიღების შემდეგ იბუპროფენის მაქსიმალური კონცენტრაცია (Cmax) სისხლის პლაზმაში მიიღწევა 45 წუთის შემდეგ. საკვებთან ერთად პრეპარატის მიღებამ შეიძლება გაზარდოს მაქსიმალური კონცენტაციის მიღწევის დრო (TC Max) 1-2 საათამდე. პლაზმის ცილებთან შეკავშირება - 90%. ნელა აღწევს სახსრების ღღუში, მისი შეკავება ხდება სინოვიალურ სითხეში, ქმნის რა მასში უფრო მაღალ კონცენტრაციას, ვიდრე სისხლის პლაზმაში. ცერებროსპინალურ სითხეში აღინიშნება იბუპროფენის უფრო დაბალი კონცენტრაციები სისხლის პლაზმასთან შედარებით. აბსორბციის შემდეგ ფარმაკოლოგიურად არააქტიური R-ფორმის დაახლოებით 60% ნელა ტრანსფორმირდება აქტიურ S-ფორმაში. ექვემდებარენა მეტაბოლიზმს ღვიძლში. ნახევრად გამოყოფის პერიოდი (T1/2) - 2 სთ. გამოიყოფა თირკმელებითY (უცვლელი სახით არაუმეტეს 1%) და, ნაკლები ხარისხით, ნაღველით. 

შეზღუდულ კვლევებში იბუპროფენი აღინიშნებოდა დედის რძეში ძალიან დაბალ კონცენტრაციებში. 

გამოყენების ჩვენებები

ნუროფენს® იყენებენ თავის, კბილის ტკივილის, შაკიკის, მტკივნეული მენსტრუაციების, ნევრალგიის, ზურგის ტკივილის, კუნთების ტკივილის, რევმატიული ტკივილის და სახსრების ტკივილის დროს; ასევე ცხელების მდგომარეობების შემთხვევაში გაცივების და გრიპის დროს.

უკუჩვენებები.

• ჰიპერმგრძნობელობა იბუპროფენის ან პრეპარატის შემადგენლობაში შემავალი სხვა კომპონენტების მიმართ;

• ბრონქიალური ასთმის, ცხვირის და ცხვირის დანამატი წიაღების მორეციდივე პოლინოზის, და აცეტილსალიცილის მჟავას ან სხვა არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატების აუტანლობის სრული ან არასრული კომბინაცია (მათ შორის ანამნეზში).   

• კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ორგანოების ეროზიულ-წყლულოვანი დაავადებები (მათ შორის კუჭის და თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადება, კრონის დაავადება, წყლულოვანი კოლიტი) ან წყლულოვანი სისხლდენა აქტიურ ფაზაში ან ანამნეზში (წყლულოვანი დაავადების ან წყლულიდან სისხლდენის ორი ან მეტი დადასტურებული ეპიზოდი).   

• კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან სისხლდენა ან წყლულის პერფორაცია ანამნეზში, პროვოცირებული არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატების გამოყენებით. 

• ღვიძლის მძიმე უკმარისობა ან ღვიძლის დაავადება აქტიურ ფაზაში. 

• თირკმელების მძიმე ხარისხის უკმარისობა (კრეატინინის კლირენსი 30 მლ/წთ), დადასტურებული ჰიპერკალიემია.

• დეკომპენსირებული გულის უკმარისობა; პერიოდი აორტოკორონარული შუნტირების ჩატარების შემდეგ.

• ცერებროვასკულარული ან სხვა სისხლდენა. 

• ფრუქტოზას აუტანლობა, გლუკოზა-გალაქტოზური მალაბსორბცია, საქაროზა-იზომალტაზას უკმარისობა.

• ჰემოფილია და სისხლის შედედების სხვა დარღვევები (მათ შორის ჰიპოკოაგულაცია), ჰემორაგიული დიათეზი. 

• ორსულობა (III ტრიმესტრი);

• 6 წლამდე საბავშვო ასაკი. 

სიფრთხილით:

სხვა არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატების ერთდროული მიღება, ანამნეზში კუჭის და თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადების ან კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან წყლულოვანი სისხლდენის ერთჯერადი ეპიზოდის არსებობა; გასტრიტი, ენტერიტი, კოლიტი, Helicobacter pylori  ინფექციის არსებობა, წყლულოვანი კოლიტი; ბრონქიალური ასთმა ან ალერგიული დაავადებები გამწვავების სტადიაში ან ანამნეზში - შესაძლებელია ბრონქოსპაზმის განვითარება; სისტემური წითელი მგლურა ან შემაერთებელი ქსოვილის შერეული დაავადება (შარპის სინდრომი) - მომატებულია ასეპტიური მენინგიტის რისკი; თირკმელების უკმარისობა, მათ შორის გაუწყლოვანების დროს (კრეატინინის კლირენსი 30-60 მლ-ზე/წთ ნაკლებია), ნეფროზული სინდრომი, ღვიძლის უკმარისობა, ღვიძლის ციროზი პორტალური ჰიპერტენზიით, ჰიპერბილირუბინემია, არტერიული ჰიპერტენზია და/ან გულის უკმარისობა, ცერებროვასკულარული დაავადებები, გაურკვეველი ეთიოლოგიის სისხლის დაავადებები (ლეიკოპენია და ანემია), მძიმე სომატური დაავადებები, დისლიპიდემია/ჰიპერლიპიდემია, შაქრიანი დიაბეტი, პერიფერიული არტერიების დაავადებები, მწეველობა, ალკოჰოლის ხშირი მოხმარება, სამკურნალო საშუალებების ერთდროული გამოყენება, რომლებსაც შეუძლიათ წყლულების ან სისხლდენის გაჩენის რისკის გაზრდა, კერძოდ, პერორალური გლუკოკორტიკოიდების (მათ შორის, პრედნიზოლონის), ანტიკოაგულანტების (მათ შორის ვარფარინის), სეროტონინის უკუმიტაცების სელექტიური ინჰიბიტორების (მათ შორის, ციტალოპრამის, ფლუოქსეტინის, პაროქსეტინის, სერტრალინის) ან ანტიაგრეგანტების (მათ შორის, აცეტილსალიცილის მჟავას, კლოპიდოგრელის), ორსულობის I-II ტრიმესტრი, ლაქტაციის პერიოდი, ხანდაზმული ასაკი, 12 წელზე უმცროსი ასაკი.  

გამოყენება ორსულობის ან ლაქტაციის დროს. 

უკუნაჩვენებია პრეპარატის გამოყენება ორსულობის III ტრიმესტრში. თავი უნდა ავარიდოთ პრეპარატის გამოყენებას ორსულობის I და II ტრიმესტრებში, პრეპარატის მიღების აუცილებლობის შემთხვევაში საჭიროა ექიმთან კონსულტაციის ჩატარება.   

არსებობს მონაცემები იმის შესახებ, რომ იბუპროფენი უმნიშვნელო რაოდენობით აღწევს დედის რძეში რაიმე უარყოფითი შედეგების გარეშე მეძუძური ბავშვის ჯანმრთელობისათვის, ამიტომ ჩვეულებრივ ხანმოკლე მიღების შემთხვევაში არ ჩნდება ძუძუთი კვების შეწყვეტის აუცილებლობა. პრეპარატის ხანგრძლივი გამოყენების აუცილებლობის შემთხვევაში საჭიროა ექიმთან მიმართვა ძუძუთი კვების შეწყვეტის შესახებ საკითხის გადაწყვეტის თაობაზე პრეპარატის გამოყენების პერიოდში.  

გამოყენების წესი და დოზირება

შიგნით მისაღებად. პაციენტებში კუჭის მომატებული მგრძნობელობით რეკომენდირებულია პრეპარატის ჭამის დროს მიღება. 

მხოლოდ ხანმოკლე გამოყენებისათვის. ყურადღებით წაიკითხეთ ინსტრუქცია პრეპარატის გამოყენების წინ. 

მოზრდილებსა და 12 წელზე უფროსი ასაკის ბავშვებში: პერორალურად თითო ტაბლეტი (200 მგ) 3-4 ჯერ დღეში. ტაბლეტები უნდა იქნას მიღებული წყლის დაყოლებით. უფრო სწრაფი თერაპიული ეფექტის მისაღწევად მოზრდილეში დოზა შეიძლება გაიზრდოს 2 ტაბლეტამდე (400 მგ) 3 ჯერ დღეში.  

6-დან 12 წლამდე ბავშვებში: თითო ტაბლეტი (200 მგ) 3-4 ჯერ დღეში; პრეპარატის მიღება შეიძლება მხოლოდ ბავშვის 20 კგ-ზე მეტი სხეულის მასის შემთხვევაში.   

ინტერვალი ტაბლეტების მიღებებს შორის უნდა შეადგენდეს არანაკლებ 6 საათს.  

მაქსიმალური დღიური დოზა მოზრდილებისთვის შეადგენს 1200 მგ-ს (6 ტაბლეტი). მაქსიმალური დღიური დოზა 6-დან 12 წამდე ასაკის ბავშვებისათვის შეადგენს 800 მგ-ს (4 ტაბლეტი). 

თუ პრეპარატის მიღებისას 2-3 დღის განმავლობაში სიმპტომები ნარჩუნდება ან ძლიერდება, აუცილებელია მკურნალობის შეწყვეტა და ექიმთან მიმართვა. 

გვერდითი მოქმედება

გვერდითი ეფექტების რისკის გაჩენის დაყვანა შეიძლება მინიმუმამდე, თუ პრეპარატს მივიღებთ მოკლე კურსით, მინიმალური ეფეტქური დოზით, რომელიც აუცილებელია სიმპტომების აღმოსაფხვრელად. ხანდაზმული ასაკის ადამიანებში აღინიშნება გვერდითი რეაქციების სიხშირის მომატება არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატების გამოყენების ფონზე, განსაკუთრებით სისხლდენები კუჭ-ნაწლავიდან და პერფორაციები, ზოგიერთ შემთხვევაში სასიკვდილო გამოსავალით. გვერდითი ეფექტები უპირატესად დოზადამოკიდებულია.

ქვემოთ ჩამოთვლილი გვერდითი რეაქციები აღინიშნებოდა იბუპროფენის ხანმოკლე მიღებისას დოზებით, რომლებიც არ აღემატებოდნენ 1200 მგ/დღეში (6 ტაბლეტი). ქრონიკული მდგომარეობების მკურნალობის დროს და ხანგრძლივი გამოყენებისას შესაძლებელია სხვა გვერდითი რეაქციების გაჩენა. 

გვერდითი რეაქციების გაჩენის სიხშირის შეფასება განხორციელებულია შემდეგი კრიტერიუმების საფუძველზე: ძალიან ხშირად (10); ხშირად ( 1/100-დან და 1/10-მდე); არახშირად (1/1000-დან და 1/100-მდე); იშვიათად (1/10 000-დან 1/1000-მდე); ძალიან იშვიათად (1/10 000), სიხშირე უცნობია (მონაცეები სიხშირის შეფასებასთან დაკავშირებით არ არსებობს).

დარღვევები სისხლის და ლიმფური სისტემის მხრივ

• ძალიან იშვიათად: სისხლის წარმოქმნის დარღვევები (ანემია, ლეიკოპენია, აპლასტიური ანემია, ჰემოლიზური ანემია, თრომბოციტოპენია, პანციტოპენია, აგრანულოციტოზი). ასეთი დარღვევების პირველი სიმპტომებია ცხელება, ყელის ტკივილი, ზედაპირული წყლულები პირის ღრუში, გრიპის მაგვარი სიმპტომები, გამოხატული სისუსტე, სისხლდენა ცხვირიდან და კანქვეშა სისხლჩაქცევები, უცნობი ეთიოლოგიის სისლხდენები და სისხლჩაქცევები. 

დარღვევები იმუნური სისტემის მხრივ 

• არახშირად: ჰიპერმგრძნობელობის რეაქციები - არასპეციფიკური ალერგიული რეაქციები და ანაფილაქსიური რეაქციები, რეაქციები სასუნთი გზების მხრივ (ბრონქიალური ასთმა, მათ შორის მისი გამწვავება, ბრონქოსპაზმი, ქოშინი, დისპნოე), კანის რეაქციები (ქავილი, ჭინჭრის ციება, კვინკეს შეშუპება, ექსფოლიატიური და ბულოზური დერმატოზები, მათ შორის ტოქსიკური ეპიდერმული ნეკროლიზი (ლაიელის სინდრომი), სტივენს-ჯონსონის სინდრომი, მულტიმორფული ერითემა), ალერგიული რინიტი ეოზინოფილია.    

• ძალიან იშვიათი: ჰიპერმგრძნობელობის მძიმე რეაქციები, მათ შორის სახის, ენის და ხახის შეშუპება, ქოშინი, ტაქიკარდია, არტერიული ჰიპოტენზია (ანაფილაქსია, კვინკეს შეშუპება ან მძიმე ანაფილაქსიური შოკი).

დარღვევები კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ

• არახშირად: აბდომინალური ტკივილები, გულისრევა, დისპეპსია (მათ შორი გულძმარვა, მუცლის შებერვა). 

• იშვიათად: დიარეა, მეტეორიზმი, შეკრულობა და ღებინება.

• ძალიან იშვიათად: პეპტიური წყლული, პერფორაცია ან კუჭ-ნაწლავიდან სისხლდენა, მელენა, ღებინება სისხლით, ზოგიერთ შემთხვევაში ლეტალური გამოსავალით, განსაკუთრებით ხანდაზმული ასაკის პაციენტებში, წყლულოვანი სტომატიტი, გასტრიტი.

• სიხშირე უცნობია: კოლიტის გამწვავება და კრონის დაავადება. 

დარღვევები ღვიძლის და სანაღვლე გზების მხრივ 

• ძალიან იშვიათად: ღვიძლის ფუნქციის დარღვევები, ღვიძლის ტრანსამინაზების აქტივობის ზრდა,  ჰეპატიტი და სიყვითლე.

დარღვევები თირკმელების და შარდგამომყოფი გზების მხრივ

• ძალიან იშვიათად: თირკმელების მწვავე უკმარისობა (კომპენსირებული და დეკომპენსირებული), განსაკუთრებით ხანგრძლივი გამოყენებისას, სისხლის პლაზმაში შარდოვანას კონცენტრაციის მომატებასთან და შეშუპებების, ჰემატურიის და პროტეინურიის გაჩენასთან კომბინაციაში, ნეფრიტული სინდრომი, ნეფროზული სინდრომი, პაპილარული ნეკროზი, ინტერსტიციალური ნეფრიტი, ცისტიტი. 

დარღვევები ნერვული სისტემის მხრივ 

• არახშირად: თავის ტკივილი.

• ძალიან იშვიათად: ასეპტიური მენინგიტი.

დარღვევები გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ

• სიხშირე უცნობია: გულის უკმარისობა, პერიფერიული შეშუპებები, ხანგრძლივი გამოყენებისას მომატებული თრომბოზული გართულებების რისკი (მაგალითად, მიოკარდის ინფარქტი), არტერიული წნევის მომატება. 

დარღვევები სასუნთქი სისტემის და შუასაყარის ორგანოების მხრივ

• სიხშირე უცნობია: ბრონქიალური ასთმა, ბრონქოსპაზმი, ქოშინი. 

ლაბორატორიული მაჩვენებლები

• ჰემატოკრიტი ან ჰემოგლობინი (შეიძლება შემცირდეს)

• სისხლდენის დრო (შეიძლება გაიზარდოს)

• სისხლის პლაზმაში გლუკოზას კონცენტრაცია (შეიძლება შემცირდეს)

• კრეატინინის კლირენსი (შეიძლება შემცირდეს)

• კრეატინინის პლაზმური კონცენტრაცია (შეიძლება გაიზარდოს)

• ღვიძლისმიერი ტრანსამინაზების აქტივობა (შეიძლება გაიზარდოს).

გვერდითი ეფექტების გაჩენისას საჭიროა პრეპარატის მიღების შეწყვეტა და ექიმთან მიმართვა. 

ჭარბი დოზირება.

ბავშვებში ჭარბი დოზირების სიმპტომები შეიძლება გაჩნდეს დოზის მიღების შემდეგ, რომელიც აღემატება 400 მგ/კგ სხეულის მასაზე. მოზრდილებში დოზადამოკიდებული ეფექტი ნაკლებად არის გამოხატული. პრეპარატის ნახევრად გამოყოფის პერიოდი ჭარბი დოზირების დროს შეადგენს 1,5-3 საათს.  

სიმპტომები: გულისრევა, ღებინება, ტკივილი ეპიგასტრიაში ან, უფრო იშვიათად, დიარეა, ხმაური ყურებში, თავის ტკივილი და სისხლდენა კუჭ-ნაწლავიდან. უფრო მძიმე შემთხვევებში აღინიშნება გამოვლინებები ცენტრალური ნერვული სისტემის მხრივ: ძილიანობა, იშვიათად - აგზნებადობა, კრუნჩხვები, დეზორიენტაცია, კომა. მძიმე მოწამვლის შემთხვევაში შეიძლება განვითარდეს მეტაბოლური აციდოზი და პროთრომბინული დროის გახანგრძლივება, თირკმელების უკმარისობა, ღვიძლის ქსოვილის დაზიანება, არტერიული წნევის დაქვეითება, სუნთქვის დათრგუნვა და ციანოზი. პაციენტებში ბრონქიალური ასთმით შესაძლებელია ამ დაავადების გამწვავება. 

მკურნალობა: სიმპტომატური, სასუნთქი გზების განვლადობის სავალდებულო უზრუნველყოფით, ეკგ-ს და ძირითადი სასიცოცხლო მაჩვენებლების მონიტორინგით პაციენტის მდგომარეობის ნორმალიზებამდე. რეკომენდირებულია აქტივირებული ნახშირის პერორალური გამოყენება ან კუჭის ამორეცხვა იბუპროფენის პოტენციურად ტოქსიკური დოზის მიღებიდან ერთი საათის განმავლობაში. თუ იბუპროფენი უკვე აბსორბირებულია, შეიძლება დაინიშნოს ტუტე სასმელი თირკმელებით იბუპროფენის მჟავე წარმოებულის გამოყოფის მიზნით, ფორსირებული დიურეზი. ხშირი ან ხანგრძლივი კრუნჩხვები კუპირებული უნდა იქნას დიაზეპამის ან ლორაზეპამის ინტრავენური შეყვანით. ბრონქიალური ასთმის გაუარესებისას რეკომენდირებულია ბრონქოდილატატორების გამოყენება. 

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან

თავი უნდა ავარიდოთ იბუპროფენის გამოყენებას შემდეგ სამკურნალო საშუალებებთან:

• აცეტილსალიცილის მჟავა: გარდა ექიმის მიერ დანიშნული აცეტილსალიცილის მჟავას დაბალი დოზებისა (არაუმეტეს 75 მგ დღეში), რადგანაც ერთობლივმა გამოყენებამ შეიძლება გაზარდოს გვერდითი ეფექტების გაჩენის რისკი. ერთდროულად გამოყენებისას იბუპროფენი ამცირებს აცეტილსალიცილის მჟავას ანთების საწინააღმდეგო და ანტიაგრეგანტულ მოქმედებას (შესაძლებელია მწვავე კორონარული უკმარისობის განვითარების სიხშირის მომატება ავადმყოფებში, რომლებიც იღებენ ანტიაგრეგანტული საშუალების სახით აცეტილსალიცილის მჟავას მცირე დოზებს, იბუპროფენის მიღების დაწყების შემდეგ). 

• სხვა არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატები, კერძოდ, ციკლოოგენაზა-2-ის სელექტიური ინჰიბიტორები: თავი უნდა ავარიდოთ არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებების ჯგუფიდან ორი ან მეტი პრეპარატების ერთდროულად გამოყენებას, გვერდითი რეაქციების გაჩენის რისკის შესაძლო გაზრდის გამო.

სიფრთხილით ინიშნება ერთდროულად შემდეგ სამკურნალო საშუალებებთან:  

• ანტიკოაგულანტები და თრომბოლიზური პრეპარატები: არასტეროიდულ ანთების საწინააღმდეგო საშუალებებს შეუძლიათ ანტიკოაგულანტების, კერძოდ, ვარფარინის და თრომბოლიზური პრეპარატების, მოქმედების გაძლიერება.  

• ანტიჰიპერტენზიული საშუალებები (ანგიოთენზინ-გარდამქმნელი ფერმენტის ინჰიბიტორები და ანგიოთენზინ II-ის ანტაგონისტები) და დიურეტიკები: არასტეროიდულ ანთების საწინააღმდეგო საშუალებებს შეუძლიათ ამ ჯგუფის პრეპარატების ეფექტურობის შემცირება. ზოგიერთ პაციენტებში თირკმელების ფუნქციის დარღვევებით (მაგალითად, პაციენტებში გაუწყლოვანებით ან ხანდაზმული ასაკის პაციენტებში თირკმელების ფუნქციის დარღვევით) ანგიოთენზინ-გარდამქმნელი ფერმენტის ინჰიბიტორების ან ანგიოთენზინ II-ის ანტაგონისტების და ციკლოოგენაზას მაინჰიბირებელი საშუალებების ერთდროულმა დანიშვნამ შეიძლება გამოიწვიოს თირკმელების ფუნქციის გაუარესება, თირკმელების მწვავე უკმარისობის განვითარების ჩათვლით (ჩვეულებრივ შექცევადის). ეს ურთიერთქმედებები უნდა იქნას გათვალისწინებული პაციენტებში, რომლებიც იღებენ კოკსიბებს ანგიოთენზინ-გარდამქმნელი ფერმენტის ინჰიბიტორებთან ან ანგიოთენზინ II-ის ანტაგონისტებთან ერთად. ამასთან დაკავშირებით ზემოთხსენებული საშუალებების კომბინირებული გამოყენება სიფრთხილით უნდა იქნას დანიშნული, განსაკუთრებით ხანდაზმულ პირებში. აუცილებელია პაციენტებში გაუწყლოვანების პრევენცია, ასევე თირკმელების ფუნქციის მონიტორინგის შესაძლებლობის განხილვა ასეთი კომბინირებული მკურნალობის დაწყების შემდეგ და პერიოდულად - შემდგომში. დიურეტიკებს და ანგიოთენზინ-გარდამქმნელი ფერმენტის ინჰიბიტორებს შეუძლიათ არასტეროიდულ ანთების საწინააღმდეგო საშუალებების ნეფროტოქსიკურობის გაზრდა.

• კორტიკოსტეროიდები: კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის წყლულების და კუჭ-ნაწლავიდან სისხლდენების წარმოქმნის მომატებული რისკი.      

• ანტიაგრეგანტები და სეროტონინის უკუ მიტაცების სელექტიური ინჰიბიტორები: კუჭ-ნაწლავიდან სისხლდენის გაჩენის მომატებული რისკი.

• გულის გლიკოზიდები: არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებების და გულის გლიკოზიდების ერთდროულმა დანიშვნამ შეიძლება გამოიწვიოს გულის უკმარისობის გაძლიერება, გორგლოვანი ფილტრაციის სიჩქარის შემცირება და სისხლის პლაზმაში გულის გლიკოზიდების კონცენტრაციის მომატება. 

• ლითიუმის პრეპარატები: არსებობს მონაცემები სისხლის პლაზმაში ლითიუმის კონცენტრაციის გაზრდის ალბათობის შესახებ არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატების მიღების ფონზე.   

• მეტოტრექსატი: არსებობს მონაცემები სისხლის პლაზმაში მეტოტრექსატის კონცენტრაციის გაზრდის ალბათობის შესახებ არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატების მიღების ფონზე.   

• ციკლოსპორინი: ნეფროტოქსიკურობის რისკის გაზრდა არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატების და ციკლოსპორინის ერთდროულად დანიშვნისას.   

• მიფეპრისტონი: არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებების მიღება უნდა დაიწყოს მიფეპრისტონის მიღებიდან არაუადრეს 8-12 დღის შემდეგ, რადგანაც არასტეროიდულ ანთების საწინააღმდეგო საშუალებებს შეუძლიათ მიფეპრისტონის ეფექტის შემცირება. 

• ტაკროლიმუსი: არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებების და ტაკროლიმუსის ერთდროულად დანიშვნის შემთხვევაში შესაძლებელია ნეფროტოქსიკურობის რისკის გაზრდა. 

• ზიდოვუდინი: არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებების და ზიდოვუდინის ერთდროულად გამოყენებამ შეიძლება გამოიწვიოს ჰემატოტოქსიკურობის ზრდა. არის მონაცემები ჰემართროზის და ჰემატომების მომატებული რისკის შესახებ აივ-ინფიცირებულ პირებში ჰემოფილიით, ზიდოვუდინით და იბუპროფენით ერთდროულად მკურნალობისას.

• ქინოლონის რიგის ანტიბიოტიკები: პაციენტებში, რომლებიც იღებენ კომბინირებულ მკურნალობას არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებებით და ქინოლონის რიგის ანტიბიოტიკებით, შესაძლებელია კრუნჩხვების გაჩენის რისკის გაზრდა. 

• მიელოტოქსიკური პრეპარატები: ჰემატოტოქსიკურობის გაძლიერება. 

• ცეფამანდოლი, ცეფოპერაზონი, ცეფოტეტანი, ვალპროის მჟავა, პლიკამიცინი: ჰიპოპროთრომბინემიის განვითარების სიხშირის გაზრდა. 

• სამკურნალო საშუალებები, რომლებიც ბლოკავენ მილაკოვან სეკრეციას: იბუპროფენის გამოყოფის შემცირება და პლაზმური კონცენტრაციის ზრდა. 

• მიკროსომალური ჟანგვის ინდუქტორები (ფენიტოინი, ეთანოლი, ბარბიტურატები, რიფამპიცინი, ფენილბუტაზონი, ტრიციკლური ანტიდერესანტები): ჰიდროქსილირებული აქტიური მეტაბოლიტების პროდუქციის ზრდა, მძიმე ინტოქსიკაციების განვითარების რისკის ზრდა. 

• მიკროსომალური ჟანგვის ინჰიბიტორები: ჰეპატოტოქსიკური მოქმედების რისკის შემცირება. 

• პერორალური ჰიპოგლიკემიური სამკურნალო საშუალებები და ინსულინი, სულფონილშარდოვანას წარმოებულები: პრეპარატების მოქმედების გაძლიერება. 

• ანტაციდები და კოლესტირამინი: აბსორბციის შემცირება.

• ურიკოზული პრეპარატები: პრეპარატების ეფექტურობის შემცირება. 

• კოფეინი: მაანალგეზირებელი ეფექტის გაძლიერება.  

განსაკუთრებული მითითებები

პრეპარატის მიღება რეკომენდირებულია მაქსიალურად შესაძლო მოკლე კურსით და მინიმალური ეფექტური დოზით, რომელიც საჭიროა სიმპტომების აღმოსაფხვრელად. პრეპარატის 10 დღეზე მეტ ხანს მიღების საჭიროების შემთხვევაში, აუცილებელია ექიმთან მიმართვა. 

პაციენტებში ბრონქიალური ასთმით ან ალერგიული დაავადებებით გამწვავების სტადიაში, ასევე პაციენტებში ბრონქიალური ასთმით/ ალერგიული დაავადებებით ანამნეზში პრეპარატს შეუძლია ბრონქოსპაზმის პროვოცირება. პრეპარატის გამოყენება პაციენტებში სისტემური წითელი მგლურათი ან შემაერთებელი ქსოვილის შერეული დაავადებებით დაკავშირებულია ასეპტიური მენინგიტის განვითარების მომატებულ რისკთან.

ხანგრძლივი მკურნალობის დროს აუცილებელია პერიფერიული სისხლის სურათის და თირკმელების და ღვიძლის ფუნქციონალური მდგომარეობის კონტროლი. გასტროპათიის სიმპტომების გაჩენისას ნაჩვენებია სათანადო კონტროლი, რომელიც შეიცავს ეზოფაგოგასტროდუოდენოსკოპიის ჩატარებას, სისხლის საერთო ანალიზი (ჰემოგლობინის განსაზღვრა), განავალის ანალიზი ფარულ სისხლდენაზე. 17-კეტოსტეროიდების განსაზღვრის აუცილებლობის შემთხვევაში პრეპარატი უნდა მოიხსნას გამოკვლევამდე 48 საათით ადრე. მკურნალობის დროს არ არის რეკომენდირებული ეთანოლის მიღება.  

პაციენტებმა თირკმელების უკმარისობით აუცილებლად უნდა ჩაიტარონ კონსულტაცია ექიმთან პრეპარატის მიღების წინ, რადგანაც არსებობს თირკმელების ფუნქციონალური მდგომარეობის გაუარესების რისკი.

პაციენტებისთვის ჰიპერტონიით, მათ შორის ანამნეზში და/ან ქრონიკული უკმარისობით, აუცილებელია ექიმთამ კონსულტაცია პრეპარატის გამოყენების წინ, რადგანაც პრეპარატმა შეიძლება გამოიწვიოს სითხის შეკავება, არტერიული წნევის მომატება და შეშუპებები. 

ინფორმაცია ქალებისთვის, რომლებიც გეგმავენ ორსულობას: პრეპარატი თრგუნავს ციკლოოქსიგენაზას და პროსტოგლანდინების სინთეზს, ახდენს ზემოქმედებას ოვულაციაზე, არღვევს რა ქალის რეპროდუქციულ ფუნქციას (შექცევადია მკურნალობის მოხსნის შემდეგ). 

ზემოქმედება სატრანპორტო საშუალებების, მექანიზმების მართვის უნარზე

პაციენტებმა, რომლებსაც აღენიშნებათ თავბრუსხვევა, ძილიანობა, შენელებული რეაქციები ან მხედველობის დარღვევა იბუპროფენის მიღების დროს, თავი უნდა აარიდონ ავტოტრანსპორტის ტარებას ან მექანიზმებია მართვას. 

გამოშვების ფორმა

გარსით დაფარული ტაბლეტები 200 მგ. 

6, 8 ან 12 ტაბლეტი ბლისტერში (პვქ/პვდქ/ალუმინი). 

1 ბლისტერს (6, 8 ან 12 ტაბლეტი), ან ორ ბლისტერს (6, 8 ან 12 ტაბლეტი), ან 3 ბლისტერს (10 ან 12 ტაბლეტი), ან 4 ბლისტერს (12 ტაბლეტი) ან 8 ბლისტერს (12 ტაბლეტი) გამოყენების ინსტრუქციასთან ერთად ათავსებენ მუყაოს კოლოფში. 

შენახვის პირობები

ინახება არაუმეტეს 25ºC ტემპერატურაზე.

ინახება ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა 3 წელი.

ნუ გამოიყენებთ პრეპარატს გასული ვარგისიანობის ვადით. 

აფთიაქიდან გაცემის კატეგორია: რეცეპტის გარეშე.